Διότι μπορεί εσύ να πληρώνεις όμορφα κι ωραία το τηλέφωνο σου στην ώρα του αλλά ο ΟΤΕ με τα ξεφτέρια τους τεχνικούς του που θα πληρώσουμε και για την εθελουσία έξοδο τους έχουν άλλη γνώμη και γενικώς είναι λίγο άλλα λόγια ν’αγαπιόμαστε. Πάω χθες το μεσημεράκι να σηκώσω το τηλέφωνο και ακούω ένα παράξενο σήμα, στην αρχή νεκρό κι εν συνεχεία ένας μόνιμος θόρυβος, τηλεφωνώ λοιπόν αμέσως στις βλάβες γιατί έχουν αρχίσει να με ζώνουν τα φίδια, Παρασκευή αργία, Σαβ/κο δεν εργάζονται, καλή Δευτέρα η αποκατάσταση της βλάβης. Με ύφος χιλίων καρδιναλίων αλλά και την απαραίτητη ευγένεια εξηγώ στο νεαρό τηλεφωνητή ο οποίος προφανώς θα περίμενε να τελειώσει τη βάρδια του ότι υπάρχει γιορτή στο σπίτι και να δώσει μια προτεραιότητα στη βλάβη και κάτι άλλα τέτοια κουλά και άκουσα το στερεότυπο ότι αν η βλάβη είναι από το κέντρο θα αποκατασταθεί εντός τριών ημερών αλλιώς συνεργείο τις δύο επόμενες εργάσιμες ημέρες. Κόλαση δηλαδή γιατί φτάνουμε τη Δευτέρα έτσι. Τα διάφορα reset στο netmod δεν είχαν δουλέψει, κάνω κάμποσα ακόμα αλλά τίποτα. Συνδέομαι από τον υπολογιστή στη συσκευή, της αλλάζω τα φώτα και όλες τις ρυθμίσεις αλλά τίποτα. Και τότε έρχεται η μεγάλη ιδέα. Να παρακάμψω εντελώς το ISDN δίκτυο. Έχουμε λοιπόν το καλωδιάκι το οποίο καταλήγει στο netmod. Το ξεσυνδέουμε από την πρίζα του και παίρνουμε μία αναλογική συσκευή την οποία και βάζουμε στην πρίζα αυτή. Αν αυτό το κάνεις υπο κανονικές συνθήκες δε θα έχεις τηλέφωνο διότι εκεί υποτίθεται ότι δεν πέφτει συσκευή όμως σ’εμάς έπεσε. Σήμα κανονικότατο. Κάνω κλήση προς το κινητό και βλέπω όμως ένα διαφορετικό νούμερο από το δικό μου. Τηλεφωνώ σε φίλο για να δει στον κατάλογο σε ποιόν ανήκει αυτό το νούμερο. Βλέπουμε ένα όνομα σε μία οδό κάθετη στη δική μου. Ωραία φέτα σκέφτηκα. Πήγαν ή για βλάβη ή για σύνδεση και τα έκαναν σαλάτα. Τηλεφωνώ ξανά στο 121, τους λέω τι έχει παιχτεί και αυτοί μου λένε ότι η βλάβη δεν είναι από το κέντρο άρα εντός των δύο επόμενων εργάσιμων ημερών θα περάσει συνεργείο για την αποκατάσταση της βλάβης. Αισθάνομαι ότι μιλάω με κάποιον χαζό και του λέω όλα αυτά για το επείγον, χώνω και κάτι επαγγελματικά για να προλάβω και μου λέει ο τύπος ότι είναι ήδη χαρακτηρισμένο ως επείγον. Πρωί πρωί σήμερα ξανά τηλεφώνημα στο 121, μου επιβεβαιώνουν ότι θα περάσει σήμερα το συνεργείο αλλά μέχρι τις 12 δεν είχα δει ούτε φως, ούτε νερό και φυσικά ούτε τηλέφωνο. Δηλαδή φως και νερό είχα αλλά με το τηλέφωνο το πρόβλημα παρέμενε. Λίγο αργότερα κι ενώ στον πρωινό καφέ η Μάρα Μειμαρίδη έριχνε την τράπουλα της Κατίνας πρέπει να μου έβγαλε κάτι καλό στα χαρτιά γιατί είδα τα λαμπάκια στο netmod ν’αλλάζουν χρώμα όπερ σημαίνει ότι κάποιος κάτι σκάλιζε και λίγα λεπτά αργότερα είχαμε τηλέφωνο σχεδόν κανονικά. Διότι ναι μεν είχε σήμα αλλά αν πήγαινα να πάρω κάπου μ’έκοβε. Για την προστασία του πελάτη είχαν βάλει φραγή στο νούμερο μας για να μη μας καταχρεώσει κάποιος αλλά στης κυρίας που το νούμερο μοιραζόμασταν και μπορούσαμε να την καταχρεώσουμε δεν είχαν πει και κάνει τίποτα. Μπορούσα δηλαδή εγώ όλο το βράδυ να τη βγάλω με τηλεπαρέα και 090 χωρίς κανένα πρόβλημα. Μετάνιωσα που δεν έχω συγγενείς στο εξωτερικό. Τα καλά νέα τώρα είναι ότι από χθες είμαι κρυωμένος, κρεββατωμένος με μόνιμο πονοκέφαλο καθώς και μπουκωμένος αλλά δε νομίζω ότι ευθύνεται ο ΟΤΕ γι’αυτό. Μη ξεχάσετε να δείτε την υπολοχαγό Νατάσα Άτλας Παζαΐτη σε νέες περιπέτειες μέρες που είναι.