Tuesday, October 11, 2005

Ανακριτική

Διότι δεν ψάχνουν όλες οι νομικάριες για γαμπρό, μερικές αρκούνται στις φαντασιώσεις τους. Ως συνήθως κάθε Τρίτη κατεβαίνω στο κέντρο για κάποιες δουλειές και χρησιμοποιώ τον ηλεκτρικό ή και το μετρό αναλόγως κατεύθυνσης. Επίσης σε όλη τη διάρκεια της διαδρομής με συντροφεύει ένα ζευγάρι ακουστικά για να περνάει ευχάριστα η ώρα. Απέναντι μου σήμερα καθόταν δύο φοιτήτριες της νομικής όπως έγινε αντιληπτό από τη συζήτηση η οποία ήταν με το volume στο τέρμα γιατί μπορούσα ν’ακούσω τα πάντα. Οι διπλανοί κυριολεκτικά πρέπει να μαρτυρήσαν. Enjoy:

-...και που λες, ο τύπος θα μας πάει...
-εκδρομή;
-ναι!
-στην τύχη το’πα μιλάμε! Που θα πάτε;
-Στη σήμανση! Θα μας φέρει και αξιωματικούς να μας μιλήσουν!
-Έχω ακούσει ότι κι αν πάρεις ναυτικό πας εκδρομή στην Αγγλία.
-Ναι αλλά πρέπει να είσαι σοδομιστής για να πάρεις ναυτικό, έχει μια τεραααααααστια ύλη.
-Πάντως μια φορά που ταξίδευε μια φίλη μου στην Αγγλία, μέσα στο αεροπλάνο υπήρχαν 40 ψυχίατροι που πηγαίναν σε ένα συνέδριο και κάποιος επιβάτης έπαθε ανακοπή και κανείς τους δεν πήγε να βοηθήσει εκτός από την αεροσυνοδό. Κανονικά δεν πρέπει να βοηθήσουν;
-Μα ναι, το λέει άλλωστε κι ο όρκος τους.
-Σκέφτομαι να πάρω και ιατρικό.
-Ναι αν το διαβάσεις θα δεις ότι αν πας να κάνεις μια εγχείριση ο γιατρός είναι υποχρεωμένος να σου πει όλα τα πιθανά ενδεχόμενα και μόνο αν δε θέλεις εσύ να τ’ακούσεις για ψυχολογικούς λόγους είναι καλλυμένος.
-Πάντως τώρα που το dna χρησιμοποιείται στην ανακριτική, έχω αρχίσει και αισθάνομαι πολύ detective, μ’ αρέσουν αυτά.
-Έλα πάμε, κατεβαίνουμε.

Μάλλον θ’αρχίσω να κάνω άσκοπα βόλτες με τον ηλεκτρικό.