Sunday, February 25, 2007

Εφημερίες - Έκτακτο Παράρτημα

Αναβλητικός όπως πάντα δεν έχω φροντίσει να αγοράσω φακούς επαφής απαραίτητο αξεσουάρ για τους 5 x 5 αγώνες ποδοσφαίρου στους οποίους δε γίνεται να παίξεις με γυαλιά διότι ο κίνδυνος παραμονεύει αλλά ειδικά όσο νυχτώνει αν δεν έχεις και το βοήθημα σου τα πράγματα έχουν την τάση να θολώνουν κάπως άσχετα με το αν είσαι νηφάλιος ή όχι. Κόβω το λοιπόν το σχετικό απόκομμα με τα εφημερεύοντα φαρμακεία της εφημερίδας την οποία φυσικά δεν έχω προλάβει να διαβάσω ακόμη και ξεκινώ το οδοιπορικό μου. Δε βρήκα σε κανένα αλλά θα αναφερθώ σε δύο γεγονότα. Πρώτον ότι κάλυψα 12 χιλιόμετρα το πολύ σε 45 λεπτά ενώ χθες για 2 χρειάστηκα 90. Αλλά ας δούμε αναλυτικά τι έγινε στο πρώτο φαρμακείο που επισκέφθηκα. Παρκάρω σχετικά εύκολα αφού ο δρόμος είχε μπόλικες άδειες θέσεις και έβρισα λίγο τους ελληνάρες που διπλοπαρκάρανε ακριβώς έξω από το φαρμακείο με αναμμένα τα αλάρμ ενώ είχε θέση για πούλμαν 3 μέτρα πιο μπροστά ή πιο πίσω. Αλλά εκεί ο ελληνάρας, να μην κουνήσει τον κώλο του λίγο περισσότερο. Αντιπαρέρχομαι λοιπόν της φάσης του παρκαρίσματος και αφού περιμένω τον έναν ελληνάρα να πάρει γάλα για το παιδί κοιτάω μπας και πετύχω το δαχτυλίδι της ντιούρεξ γιατί για φακούς δεν το έκοβα, ειδικά στο συγκεκριμένο φαρμακείο. Πράγματι ρωτάω ευγενικός όπως πάντα και παρατηρώ τον φαρμακοποιό να με κοιτάει με αυτό το βλέμμα το γεμάτο απορία, βλακεία, έκπληξη, θαυμασμό και ζωντοβολίαση. Ειλικρινά ρε παιδιά αν τον ρωτούσα «Μήπως έχετε αγελάδες Δαλματίας με Αλσατούς προγόνους, πορτοκαλί μαστούς, μοβ αυτιά και με μια ελαφρά υπερμετρωπία στο αριστερό μάτι;» τόσο παράξενα δε θα με κοιτούσε και μπορεί να έψαχνε και τον κατάλογο για να σιγουρευτεί ότι έχουν τελειώσει διότι σίγουρα κάπου θα πρέπει να υπάρχει το συγκεκριμένο είδος. Όλα τ' άλλα είναι ατμός. Τέλος!

Ο τσέλιγκας ξανασταυρώνεται

Έχω κανονίσει να βγω προς το κέντρο με σημείο συνάντησης το Θησείο στις έντεκα ακριβώς. Σκέφτομαι ότι το να πάρω το αυτοκίνητο δεν είναι και τόσο κακή ιδέα ειδικά αν τελικά καταλήξουμε ότι θέλουμε να πάμε κάπου αλλού. Μια χωρίς αναβολή ανάγκη μ’ έκανε να υποχρεωθώ σε απολογία για το στήσιμο το οποίο όμως θα ήταν μικρότερο τελικά σε διάρκεια αφού το ραντεβού μας μετατέθηκε για μισή ώρα αργότερα. Σε κάθε περίπτωση εγώ για να μην αφήσω τρεις ανθρώπους να περιμένουν μέσα στο κρύο τους είπα καθίστε κάπου και θα έρθω να σας βρω. Δε ξέρω αν με καταραστήκανε πάντως αυτό που συνέβη μετά ήταν μια σκέτη τραγωδία. Εντελώς συνοπτικά λοιπόν θα σας παρουσιάσω το πως πέρασα μιάμιση ώρα μέσα σ’ένα αυτοκίνητο (περισσότερη ήταν η ώρα αλλά θα μιλήσω μόνο για το επίμαχο σημείο).

Είμαι Ιερά Οδό κι επειδή τα προγράμματα έχουν ξεκινήσει από ώρα (ήταν λίγο πριν τη μία) σκέφτομαι ότι θα περνάει άνετα. Αμ δε! Ψιλοκολλημένο το σύμπαν αλλά σε σχέση με αυτά που πέρασα μετά νόμιζες ότι ήσουν σε αουτοστράντα πιο πριν. Και βγαίνω στην Πειραιώς με σκοπό να στρίψω στο δρόμο που σε βγάζει στο Θησείο. Πολύ απλά δεν έπαιζε να συμβεί αυτό. Περνούσαν τρία αυτοκίνητα το φανάρι. Τα φίδια άρχισαν να με ζώνουν και όχι αδίκως όπως αποδείχτηκε τελικά. Στρίβω λίγο παραπάνω στην πλατεία Κουμουνδούρου και βγαίνω Ευρυπίδου. Υπέροχα! Απλά Υπέροχα! Ο εφιάλτης στο δρόμο με τις λεύκες. Δεν κουνιόταν φύλλο. Κάποια στιγμή έφτασα και στην Αθηνάς. Στρίβω δεξιά και βλέπω ότι το ρεύμα με κατεύθυνση προς Μοναστηράκι σε αγώνα δρόμου με τη χελώνα δεν την πάλευε με τίποτα. Όσο ήμουν στην Ευρυπίδου ακόμη ενημερώνομαι τηλεφωνικώς ότι τα παιδιά έχουν φύγει από το soul που είναι και πήγαν να φάνε μια κρέπα. Τέθηκε υπό συζήτηση το αν θα πάμε κάπου αλλού αλλά δεν προέκυψε κάτι τέτοιο τελικά οπότε απλά θα παραλάμβανα την αδερφή μου για να γυρίσουμε σπίτι μαζί. Καταφέρνω και συναντώ την αδερφή μου έξω από την τράπεζα Κύπρου στην Αθηνάς και αναγκαστικά πια στρίβω προς Ερμού. Άλλος παράδεισος εκεί. Ευτυχισμένος καθώς είμαι στρίβω στην οδό Πιττάκη, ένα μικρούλι στενάκι που σε βγάζει 5 μέτρα πριν τον κλασικό φούρνο στου Ψυρρή στον οποίο δεν σταμάτησα για κουλούρι. Μετά τα πράγματα έγιναν πιο ανεκτικά αφού η Αθηνάς στο ρεύμα προς Ομόνοια ήταν σε πολύ καλύτερη κατάσταση κι εντάξει μπορεί μέσα από το κέντρο του Ψυρρή με τον κόσμο το αυτοκίνητο να μην πήγαινε και πολύ γρήγορα αλλά τουλάχιστον πήγαινε.

Συνοψίζοντας λοιπόν έχουμε ότι για τη διαδρομή από την Πειραιώς μέχρι την Ερμού στο σημείο που διασταυρώνεται με την οδό Πιττάκη (μου έχει μείνει εκεί μια φορά το αυτοκίνητο από μπαταρία και δε θυμάμαι αν το έχω κάνει και ποστ) χρειάστηκα μιαμιση ώρα, ω ναι 1.5 ώρα, 90 λεπτά! Κι όλα αυτά χωρίς τελικά να ψάξω και για παρκάρισμα. Αν και όταν έφευγα βρήκα καρακεντρικά μια θεσάρα που χώραγε και λιμουζίνα ακόμη αλλά ήταν δυόμισι η ώρα και η ψυχολογική μου κατάσταση δεν ήταν αυτή που θα μου επέτρεπε να πιω ένα ποτό σαν άνθρωπος. Και τώρα για τιμωρία:

Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο. Δεν θα ξανακατέβω στου Ψυρρή με αυτοκίνητο.

Friday, February 23, 2007

Stani on the dancefloor

Ακούω καθημερινά, ακατάπαυστα, βασανιστικά το "Orchestra of Bubbles" από Ellen Allien & Apparat. Το δισκάκι σπέρνει κι όταν το παίζω στη στάνη έχω θεαματική αύξηση της παραγωγής σε γάλα και γεννήσεις. Μάλιστα τώρα που το σκέφτομαι δε θα ήταν καθόλου κακή ιδέα να ρίξω μερικά βιάγκρα στην πούλπα των κριαριών μόνο που φοβάμαι μη γίνει το φονικό αλά Βαρθολομαίου και πιαστούν απ' τα (υπαρκτά) κέρατα.

Κουβέντες μιας κρύας νύχτας

- Ζου τι μπορώ να περιμένω από εσένα;
- Τίποτα Λου.
- Ωραία, έτσι θέλω να μείνει. Μου το υπόσχεσαι;
- Δε μπορώ να σου υποσχεθώ τίποτα γιατί έτσι θα περιμένεις έστω και κάτι.
- Σε αγαπώ.

Thursday, February 22, 2007

Αχ-ούρειος άνεμος vol II

Εκείνη μπήκε μέσα, έβαλε μπρος και περίμενε ενώ άναψε και το εσωτερικό φως του αυτοκινήτου. Εγώ προχώρησα λίγο ακόμη και στάθηκα σ’ ένα καρτοτηλέφωνο όπου και προσποιήθηκα ότι μιλούσα κοιτάζοντας προς το μέρος της. Την είδα να βάζει κραγιόν και να ξεκινάει, άφησα το ακουστικό στη θέση του κι έστριψα στην πρώτη γωνία για να την περιμένω. Δεν πρόλαβε να ανάψει τα αλάρμ και είχα ήδη μπει μέσα. Φόρεσα τη ζώνη μου και διέκρινα ένα ίχνος ανησυχίας από την πλευρά της.
-Που πάμε, με ρώτησε διστακτικά.
-Συνέχισε ευθεία, να βγούμε Αλκαζάρ και μετά ακολούθησε τις ταμπέλες προς Αμπελώνα.
-Τι πάμε να κάνουμε εκεί;
-Είναι το σπίτι της γιαγιάς μου.
-Και η γιαγιά σου;
-Έχει φύγει...
-Λυπάμαι.
-...για Αθήνα.
-Α, συγγνώμη. Και δε μένει κανείς άλλος εκεί;
-Κανείς, είναι άδειο το σπίτι.
-Και δε θα κινήσουμε υποψίες τέτοια ώρα αν δούνε φώτα;
-Ξέρουν ότι είμαι φαντάρος κι όχι χρησιμοποιώ το σπίτι της γιαγιάς για τα βασικά.
-Δεν πιστεύω να έχει γυρίσει η γιαγιά σου, ε;
-Ούτε εγώ πιστεύω να άρχισε στα γεράματα να πετάει αεροπλάνο.

Δέκα λεπτά αργότερα ήμασταν έξω από το σπίτι, άνοιγα την πόρτα της αυλής για να βάλει μέσα το αυτοκίνητο και κοιτούσα για κάποια αδιάκριτη φάτσα από τα δίπλα σπίτια αν και ήταν τέτοια η ώρα που οι πιθανότητες ύπνου των ηλικιωμένων γειτόνων άγγιζαν το 100%. Προχωρήσαμε κατά μήκος ενός πλευρικού διαδρόμου για να μπούμε από την πόρτα της κουζίνας για την οποία είχα και το κλειδί. Άναψα μόνο το φως του διαδρόμου και της έδειξα το μπάνιο. Έμεινε εκεί μέσα τουλάχιστον είκοσι λεπτά ενώ εγώ είχα ήδη βάλει ένα ακόμη ποτό και είχα βγάλει από την κρεμάστρα καθαρά ρούχα για την επόμενη ημέρα. Πήγα στο δεύτερο λουτρό για ένα ντους και όταν βγήκα τη βρήκα να κρατάει το μισοτελειωμένο ποτό μου. Άφησε το ποτήρι πάνω στο τραπέζι και με πλησίασε. Έγειρε το κεφάλι της και το ακούμπησε στον ώμο μου ενώ τύλιξε τα χέρια της γύρω απ’ τη μέση μου. Ήταν μικροκαμωμένη, καμία σχέση με τον άντρα της που μου έριχνε ένα κεφάλι σχεδόν. Την πήρα αγκαλιά και πήγαμε στην καλή κρεβατοκάμαρα. Άφησε την πετσέτα της στη βάση του κρεβατιού, με κοίταξε με δυο πυρακτωμένα μάτια και μου χαμογέλασε.

-Θέλω να φορέσεις την παραλλαγή σου.
-Κι εγώ να με φωνάζεις πτέραρχο.
-Δε θα μπορέσω να σε γυρίσω πίσω το πρωί.
-Καταλαβαίνω.
-Και πως θα γυρίσεις;
-Περνάει το υπηρεσιακό από εδώ μπροστά.
-Κι αν το χάσεις;
-Ε θα πάρω ένα ταξί, μην ανησυχείς.

Ξεκρέμασε τα ρούχα μου και άρχισε να με ντύνει δίνοντας μου την ψευδαίσθηση ότι είμαι διοικητής μοίρας τουλάχιστον. Άρχισα να τη φιλάω στο λαιμό και αυτή να μου ψιθυρίζει «Πτέραρχε μου» πατώντας πάνω στα πόδια μου ενώ εγώ έκανα μικρά βηματάκια εμπρός. Φτάσαμε ως τον τοίχο έτσι και με μια κίνηση βρέθηκαν τα πόδια της τυλιγμένα γύρω από τη μέση μου ενώ τα χέρια της τραβούσαν το γιακά μου. Δεν έκλεισα μάτι όλη νύχτα και γύρω στις πέντε πήγα στην κουζίνα για να της φτιάξω έναν καφέ. Ο πρώτος που ετοίμασα μου φάνηκε πολύ χάλια κι έτσι έκανα άλλη μια απόπειρα που μάλλον ήταν περισσότερο πετυχημένη. Πήγα στο δωμάτιο και την ξύπνησα, τρόμαξε στην αρχή, παράξενο συναίσθημα να ξυπνάς αλλού από εκεί που έχεις συνηθίσει, αλλά το γλυκό χαμόγελο της γρήγορα επανήλθε. Σαράντα λεπτά αργότερα τη χαιρετούσα πίσω από το τζάμι του καθιστικού φορώντας πάντα την τσαλακωμένη πια παραλλαγή μου.

Ήπια κι εγώ έναν καφέ, μάζεψα τα πράγματα μου και βγήκα προς τη στάση που θα πέρναγε το υπηρεσιακό. Κουβέντιασα άκεφα με το θείο μου που ήρθε λίγα λεπτά αργότερα για να πάρει κι αυτός το λεωφορείο ενώ μου ανακοίνωσε ότι είχε κανονίσει το προηγούμενο μεσημέρι με το διοικητή να πάρω μια πενταήμερη τιμητική άδεια για υπερβάλλον ζήλο στην εκτέλεση του καθήκοντος.

Νέος διαγωνισμός ΑΣΕΠ για πολλές κατηγορίες πτυχιούχων και ΔΕ

Η στάνη όπως πάντα σας ενημερώνει πρώτη για τα τρέχοντα και τα σημαντικά.

Αχ-ούρειος άνεμος

Είμαι στις δύσκολες εποχές του στρατιωτικού και έχει έρθει η μέρα της πληρωμής. Το συγκλονιστικό ποσό των 8 και 72 έχει σαφέστατα βαρύνει την τσέπη μου και με τα ψιλά να κουδουνίζουν αποφασίζω να βγω για ένα ποτό εκεί στα σύνορα που μ’ έχουν στείλει. Στέκομαι έξω από την πύλη και περιμένω κάποιον γνωστό να περάσει για να με πετάξει μέχρι το κέντρο της Λάρισας διότι είχα ως ρητό το «δε μπορώ να περπατήσω με τραβάν οι μήνες πίσω».

Δεν πέρασε πολύ ώρα και βρέθηκα συνοδηγός στο μοβ ματίζ του διοικητή το οποίο οδηγούσε η γυναίκα του ενώ αυτός επέβλεπε τις νυχτερινές πτήσεις. Κάτι τέτοιο είχα κι εγώ στο νου μου όταν της πρόσφερα τον αναπτήρα μου για ν’ ανάψει το τσιγάρο της, ένα λευκό ντάβιντοφ που ταίριαζε γάντι με την ντάβιντοφ κολόνια μου, η χαρακτηριστική μυρωδιά της οποίας μπερδευόταν με τον καπνό γεγονός που μια ξινίλα μου την έφερνε αλλά ήταν τέτοια η ώρα που δε μπορούσα να κάνω και πολλά.

Είχαμε φτάσει κοντά στην Κεντρική Πλατεία και της ζήτησα να με αφήσει όπου τη βολέψει, όταν εκείνη για αδιευκρίνιστο τελείως λόγο σταμάτησε έξω από το μοτελ δώμα ακριβώς πάνω από εκείνο το κακορίζικο ροκ καφέ που ποτέ δε μου άρεσε αλλά οι συγκυρίες το είχαν φέρει να έχω πιει αρκετές μπύρες και σφηνάκια αμφιβόλου πάντα ποιότητας. Θέλησε να με ευχαριστήσει για τη φωτιά που της είχα ανάψει κι έτσι την προσκάλεσα για ένα ποτό στο μπαρ Αχούρι έπειτα από μια ώρα αφού πρώτα θα πήγαινα για ένα κεμπάπ στου Μαλλιώρα χωρίς κρεμμύδι και τζατζίκι για το φόβο των Ιουδαίων.
Μία ώρα αργότερα ήμουν ήδη καθισμένος στο μπαρ και τα έλεγα με τον Κώστα, τον ιδιοκτήτη του καταστήματος ενώ είχα μπροστά μου ένα επιβλητικό κρυστάλλινο ποτήρι το περιεχόμενο του οποίου ήταν ένα σπέσιαλ ουίσκυ που κατέβαζα αργά αργά περιμένοντας τα χειρότερα. Σαράντα λεπτά αργότερα το σκαμπό δίπλα μου έπαψε να είναι άδειο και άκουσα τη φωνή της να μου λέει:
-Σκέφτηκα ότι δε θα έχεις τρόπο να γυρίσεις και γι’ αυτό πέρασα.
-Έχω διανυκτέρευση κι έλεγα να μπω μέσα το πρωί με το υπηρεσιακό.
-Έκλεισες κανένα δωμάτιο;
-Όχι ακόμα.
-Από που είσαι;
-Κάποτε έμενα εδώ, πάνε πολλά χρόνια όμως. Πλέον η Αθήνα έχει γίνει η μόνιμη κατοικία μου.
-Υπηρετείς λοιπόν τη μαμά πατρίδα όνομα και πράγμα.
-Κατά το ήμισυ τουλάχιστον.
-Τι να πιω;
-Μεθάς εύκολα;
-Σκοπεύεις να με μεθύσεις;
-Δεν είναι σωστό, κάνουν και αλκοτεστ στους δρόμους, μην παρεκλίνεις και της πορείας σου και βρεθείς σε κανέναν αεροδιάδρομο.
-Θα με απογειώσεις λοιπόν;
-Αν ανοίξεις τα φτερά σου.-Παρήγγειλε για μένα.
Πήρα ένα μπουκάλι κρασί και με φανερή έκπληξη διαπίστωσα ότι γρήγορα το περιεχόμενο του εξαφανίστηκε. Ούτε εκείνη το περίμενε αλλά δίστασε στην προσφορά μου για ένα μπουκάλι ακόμη. Ο Κώστας μας έφερε από ένα ποτήρι ακόμη και αποσύρθηκε διακριτικά στην κουζίνα. Ο παχυλός μισθός μου εξαντλήθηκε μαζί και με τα περισσότερα χρήματα που είχα στο πορτοφόλι μου και την ακολούθησα διακριτικά μέχρι το αυτοκίνητο της.

(συνεχίζεται...)

Tuesday, February 20, 2007

Dance To The Underground - play this funky game again

Η πάντα επιλεκτική fieryfairy με προσκάλεσε στο διάσημο πια μπλογκοπαιχνίδι όπου πέφτουν οι μάσκες ειδικά τώρα που και Απόκριες μας τελείωσαν. Δε μπορώ παρά να την ευχαριστήσω και να γράψω τα πέντε λιγότερο ή περισσότερο σημαντικά πράγματα που μέχρι στιγμής ήταν άγνωστα:

  1. Δε μπορώ να βγω απ' το σπίτι μου αν δε φοράω το ρολόι μου, δεν το ξεχνάω ποτέ και μοναδική εξαίρεση αποτελούν οι αγώνες 5 x 5 όπου το αφήνω σπίτι γιατί δε λέει να το φοράω και να τραυματιστεί κανένας. Δεν το έχω ξεχάσει ποτέ και ούτε στη θάλασσα το βγάζω. Το παράδοξο είναι ότι μέσα στο σπίτι μου δε μπορώ με τίποτα να φορέσω ρολόι. Είναι το πρώτο πράγμα που βγάζω λες και με βαραίνει. Στο σπίτι του κολλητού μου που αισθάνομαι μια οικειότητα συνήθως το βγάζω. Γενικά πάντως με το χρόνο τα πάω μια χαρά.
  2. Αφήνω πράγματα για την τελευταία στιγμή απλά και μόνο επειδή έχω χρόνο. Αν π.χ έχω μια προθεσμία μέχρι την Πέμπτη το μεσημέρι δεν είναι καθόλου απίθανο να ξεκινήσω αυτό που έχω να κάνω την Πέμπτη το πρωί. Πάντα εκ των υστέρων λέω πως αν το είχα ξεκινήσει λίγο νωρίτερα θα το έκανα με το πάσο μου και ότι έτσι πρέπει να ενεργήσω την επόμενη φορά αλλά δεν το τηρώ.
  3. Με ενοχλεί να είμαι καθιστός και να είναι κάποιος πάνω απ' το κεφάλι μου εκτός κι αν έχει έρθει να μου κάνει μασάζ. Για την ακρίβεια δε με ενοχλεί απλώς αλλά με εκνευρίζει σε μεγάλο βαθμό.
  4. Με πιάνει νευρικό γέλιο στις κηδείες. Έχω τεράστιο πρόβλημα και συνήθως δε χρειάζομαι απλώς μαύρα γυαλιά και μαντήλι για να το καλύψω αλλά κουκούλα αναρχικού (full face). Τις περισσότερες φορές βγαίνω έξω τρέχοντας σχεδόν κι ακούω να λένε "αχ τον καημένο συγκινήθηκε" γεγονός που επιβαρύνει την κατάσταση.
  5. Αν άλλαζα επάγγελμα θα γινόμουν ψυχίατρος.

Τώρα πρέπει να πετάξω και το μπαλάκι αν και πολύ φοβάμαι ότι οι περισσότεροι θα το 'χουν πιάσει ήδη. Την προσπάθεια πάντως θα την κάνω:


Άντε γεια μας!

Love is Respect

Safety Alert: Computer use can be monitored and is impossible to completely clear. If you are afraid your internet and/or computer usage might be monitored, please use a safer computer, and/or call the National Teen Dating Abuse Helpline at 1-866-331-9474 or TTY 1-866-331-8453. If you are viewing our site and need to quickly get away to an unrelated site, click the escape button in the top right corner and you will be redirected. Please test these features on your computer RIGHT NOW to ensure that they work.


http://www.loveisrespect.org/

Monday, February 19, 2007

Σαν πας στην Καλαμάτα

Ήταν κυριολεκτικά μια απόφαση της τελευταίας στιγμής και όχι με τις καλύτερες συνθήκες, αφού είχα ήδη καταναλώσει αρκετή ποσότητα κρασιού και αν αναλογιστεί κανείς ότι ήταν ήδη μία μετά τα μεσάνυχτα και θα έπρεπε να σηκωθώ στις εφτά το πράγμα σίγουρα ζόριζε. Άρχισα τα sms μπας και βρω κανέναν διαθέσιμο αλλά τα άκυρα ερχόταν το ένα πίσω από το άλλο κι έτσι αποφάσισα να τροποποιήσω κάπως το μήνυμα: «Εσύ που δεν αντιστέκεσαι στη μαγεία του άγνωστου και του μοναδικού, που το ταξίδι είναι ο προορισμός σου, θα γίνεις αύριο συνοδηγός μου;». Φυσικά ούτε αυτό έπιασε κι έτσι σκέφτηκα ότι θα μπορούσα ίσως από κοντά να πείσω μια φίλη που έμενε κοντά στο μαγαζί που ήμουν. Μπαίνοντας στο αυτοκίνητο της τηλεφωνώ για να δω αν είναι ξύπνια. Πράγματι ήταν κι έτσι διακριτικά τη ρωτάω αν θα μπορούσα να τη δω για λίγο για ένα ζήτημα εξαιρετικά σημαντικό, δεν ήθελα να της κάνω και καμιά χαλαστική γι’ αυτό και ότι είπα ήταν διακριτικό και σύντομο. Δεν πέρασαν πέντε λεπτά και της χτυπούσα το κουδούνι, μπήκα σχεδόν συνωμοτικά και κάθισα στον καναπέ και πήρα το βλέμμα το καλό που πείθει και ελέφαντες για να τη ρίξω αφού πιο πριν με το sms δεν είχε βρει την πρόταση μου κατάλληλη για Κυριακή της Αποκριάς. Της ζήτησα ένα χυμό λάιφ καλημέρα και μου έφερε μια ολάκερη κανάτα για να σβήσω τη δίψα μου αλλά όπως κατάλαβα αργότερα που πήγα στην κουζίνα για να πάρω μια χαρτοπετσέτα ο χυμός είχε ήδη λήξει και προφανώς δεν τον είχε πετάξει. Σκέφτηκα ότι θα με πάει λουλάκι αλλά δεν έδωσα και ιδιαίτερη σημασία αφού και το γάλα πάντα το πίνω και την επομένη της λήξεως τους χωρίς να παθαίνω ζημιά. Με τα πολλά την έπεισα ότι είναι σημαντικό να έρθει μαζί μου στην Καλαμάτα όπου θα πήγαινα επισκεπτήριο σ’ ένα φίλο μου κάτι που κατάφερα όταν πια η ώρα είχε πάει τέσσερις παρά και της είπα «Μα καλά θα με αφήσεις να οδηγήσω με 3 ώρες ύπνο μόνο σ’ ένα δρόμο γεμάτο στροφές;». Αυτό πραγματικά ενεργοποίησε το φίλτρο της συμπόνιας και δίχως δεύτερη κουβέντα δέχτηκε. Έτσι σηκώθηκα κι έφυγα για να προλάβω να κοιμηθώ και να απολαύσω τις τρεις ώρες ύπνου μου. Το ξυπνητήρι φάνηκε βάρβαρο μαζί μου κι ας στριφογύρισα για λίγη ώρα ακόμη μπας και κερδίσω ελάχιστα λεπτά τα οποία δε θα άλλαζαν έτσι κι αλλιώς την κατάσταση. Πλένομαι και ντύνομαι γρήγορα γρήγορα και ξεκινώ για να φτάσω στο σπίτι της φίλης η οποία δεν ήταν έτοιμη αλλά δεν άργησε και πολύ και πήραμε το δρόμο το μακρύ για να φτάσουμε στην Καλαμάτα και το στρατόπεδο που ήταν ο φίλος μου. Εδώ τα πράγματα περιπλέκονται κάπως. Μέχρι την Τρίπολη όλα καλά. Από εκεί και πέρα όμως το χάος. Στροφές κακό και φάνηκε πως η επίδραση του χυμού αν και δεν έγινε άμεσα αντιληπτή μετά τα πρώτα 170 χιλιόμετρα ξεκίνησε να πιέζει καταστάσεις ενώ η φίλη πιο δίπλα είχε κρεμάσει το κεφάλι της έξω από το παράθυρο έτοιμη να βγάλει τα σωθικά της από τη ζαλάδα και με τα αυτιά της να βουίζουν και να την ταλαιπωρούν λόγω μιας ρήξης τυμπάνου. Φτάνοντας στο στρατόπεδο μετά το παρκάρισμα έτρεξα να βρω το φίλο ο οποίος με προμήθευσε με το απαραίτητο υλικό που οδήγησε τελικά στην πολυπόθητη λύτρωση. Η συνάντηση με το φίλο ήταν αρκετά συγκινητική, τα είπαμε και ο αποχαιρετισμός ήταν κάπως ζόρικος ενώ η επιστροφή συνοδεύτηκε από το συνεχόμενο ροχαλητό της συνοδηγού που πραγματικά έκανε τα τζάμια να τρίζουν και κρατούσε εμένα σε εγρήγορση. Οπότε φτάνοντας στο σπίτι μοιραία έριξα έναν υπνάκο για να ανακτήσω δυνάμεις έτσι ώστε να πετάξω με δύναμη τον αϊτό σήμερα. Ουφ, πάνε και οι Απόκριες.

Έμπνευση

Αν και είμαι σίγουρος ότι όλο και κάπου θα έχει ξανατεθεί το ζήτημα μέρα που είναι κι αφού μας τελειώσαν και οι απόκριες ας πετάξω τη σποντίτσα μου.

http://picasa.google.com/
http://www.integrine.ro/
http://www.forthnet.gr/




Tuesday, February 13, 2007

Let the good times roll

Δείγμα ερωτικής γραφής βασισμένο σε μια παλιά ιστορία που είχε συμβεί στις 13 Φεβρουαρίου του 2002. Παραθέτω τους διαλόγους με τη σειρά που περίπου τους θυμάμαι.

Είμαι σπίτι από το πρωί κι έχω αποφασίσει ότι δε θα το κουνήσω ρούπι, το μεσημέρι περνάει ένας φίλος για καφέ και γύρω στις πέντε τηλεφωνεί μια φίλη που θέλει να περάσει να της δώσω κάτι βιβλία. Χωρίς ιδιαίτερο λόγο της λέω ότι είμαι διαθέσιμος από τις δέκα και μετά ενώ στην πραγματικότητα δεν είχα τίποτα απολύτως να κάνω. Πράγματι γύρω στις δέκα χτυπάει το κουδούνι και με το ουίσκι στο χέρι πάω ν’ανοίξω. Η φίλη μπαίνει φουριόζα, κάθεται στον καναπέ, ανάβει τσιγάρο και μου ζητάει να της βάλω ένα σαν το δικό μου με κόκα κόλα και το χαμόγελο απλώνεται στα χείλη μου διότι αντιλαμβάνομαι ότι δε θα είναι μια βραδιά σαν όλες τις άλλες. Δεν έπεσα έξω αφού ένας βαρβάτος τσακωμός με το γκόμενο της την είχε βγάλει από τα ρούχα της. Άρχισε να μου μιλάει για το περιστατικό αλλά την έκοψα γρήγορα λέγοντας της πως δεν είμαι σε φάση ψυχολογικής υποστήριξης αλλά αν γουστάρει μπορώ να κεράσω πίτσα και να βάλουμε καμία ταινία να δούμε. Σκέφτηκε ότι θα ήταν καλύτερα έτσι και πήγαμε με τα πόδια σε μια κοντινή πιτσαρία για να γυρίσουμε μισή ώρα αργότερα με κάτι υπέροχα κανελόνια και μία στρογγυλή θεά φουλ στο τυρί. Χωρίς να τη ρωτήσω έβαλα το «σεξ, ψέματα και βιντεοταινίες», μια επιλογή που τελικά αποδείχθηκε σοφή.

Εκείνη: Θέλω να μου κάνεις κι εσύ το ίδιο, σεξουαλική ανάκριση αρχίζοντας από πιο σκληρές ερωτήσεις.

Τσέλιγκας: Οκ, όποτε θες σταματάμε.

Εκείνη: Δε θα σταματήσεις αν δεν το θες ακόμη κι αν σου πω εγώ στοπ.

Τσέλιγκας: Σ'έχουν χύσει μέσα στον κώλο χωρίς προφυλακτικό;

Εκείνη: Ναι

Τσέλιγκας: Κι όταν στάζανε πως ένιωθες;

Εκείνη: Έχεις μεγάλη περιέργεια?

Τσέλιγκας: Με ενδιαφέρει να μάθω τι σκεφτόσουνα εκείνη τη στιγμή, ότι πέρναγε από το μυαλό σου, ότι ένιωθες.

Εκείνη: Ήταν με τον Αντώνη, με εκείνον το σεξ ήταν ένα είδος τελετής, δεν ήταν ποτέ πρόχειρο, αδιάφορο, ασήμαντο, γι αυτό και άργησα να χωρίσω, ίσως γι αυτό κιόλας να μου στοίχισε τόσο, γιατί ταιριάζαμε πολύ, ήταν το μισό μου και δύσκολα θα βρω άλλον, ακόμη και στις πιο πρόστυχες περιπτύξεις, υπήρχε αγάπη, δέσιμο, συντονισμός, σαν χορογραφία ιερή, δεν είπαμε ποτέ λόγια άσχημα, που να θυμίζουν φτήνια, το σεξ, ο έρωτας ακόμη κι αν γινόταν με τρόπο που κάποιοι θεωρούν πρόστυχο και θυμίζει τσόντες φτηνές, ήταν ένωση, τότε λοιπόν, εκείνη τη φορά που θυμάμαι τώρα ήμουν αδιάθετη θυμάμαι να πονάω απίστευτα και να τον θέλω όσο δεν έχω ποθήσει ποτέ στη ζωή μου έλιωνε ο ένας μέσα στον άλλον δεν τον άφηνα να βγει αφού τελείωσε κι ας πονούσα ήταν τόσο δυνατό

Τσέλιγκας: Σε είχε στα τέσσερα;

Εκείνη: Όχι ήμουν ξαπλωμένη στο κρεβάτι μπρούμυτα την πρώτη φορά που έγινε τη θυμάμαι πολύ έντονα ήταν η πρώτη της ζωής μου ήμουν πάνω του και τον φιλούσα και ξαφνικά βγήκα κατέβηκα και τον γύρισα με δύναμη μπρούμυτα άρχισα να τον φιλάω παντού ξάπλωσα πάνω του και του τριβόμουν με λύσσα εκείνος μου τράβηξε τα μαλλιά με γύρισε μπρούμυτα μου είχε με το ένα του χέρι τα δύο μου χέρια δεμένα και με το άλλο κάτι έψαχνε ένιωσα να με χαϊδεύει και κάτι υγρό και μπήκε μέσα μου χωρίς προειδοποίηση κι εγώ στρίγγλισα έβαλα τα κλάματα από τον πόνο και μου έλεγε «σσσ χαλάρωσε» και εγώ ούρλιαζα και φώναξα βοήθεια βγήκε κι εγώ κυλίστηκα πάνω στο κρεβάτι και έπεσα στο πάτωμα πονούσα απίστευτα νόμιζα ότι θα πεθάνω πονούσε όλη η ραχοκοκαλιά μου δεν μπορούσα να ανασάνω ήρθε με σήκωσε με πήρε αγκαλιά με ξάπλωσε κι άρχισε να με φιλάει σε όλο μου το κορμί τη δεύτερη φορά είχα βγει από το μπάνιο είχα βάλει τις κρέμες μου και είχα ξαπλώσει μπρούμυτα στο κρεβάτι του κάτι διάβαζα ήρθε και άρχισε να με φιλάει στην πλάτη μου κατέβασε το εσώρουχο και με φιλούσε πίσω και εγώ ανταποκρινόμουν τον ένιωσα να με φτύνει και μετά να προσπαθεί να μπει μέσα μου στο δίπλα δωμάτιο ήταν ο αδερφός του με την κοπέλα του μου είχε κλείσει το στόμα και εγώ του δάγκωνα τα δάκτυλα όση ώρα κράτησε του δάγκωνα με όλη τη δύναμη το χέρι το άλλο του χέρι το είχε μπροστά και με χάιδευε τελειώσαμε μαζί την άλλη μέρα στη σχολή δεν μπορούσε να κουνήσει τα δάκτυλα του αριστερού του χεριού αισθανόμουν τύψεις ήταν γεμάτος σημάδια μου είπε ότι ήταν ο πιο δυνατός και ωραίος πόνος που είχε ζήσει σαν τον δικό μου.

Τσέλιγκας: Δε μου είπες όμως, όσα σκεφτόσουν και ένιωθες την ώρα που έσταζαν τα χύσια του από το κωλαράκι σου, δε σε ρώτησα πως το κάνατε.

Εκείνη: Ηδονή.

Τσέλιγκας: Την ώρα που τα ένιωθες να κυλάνε μέσα σου.

Εκείνη: Απίστευτη ηδονή δεν ήθελα να βγει του τριβόμουν να με ξαναθέλει να αρχίσει πάλι από την αρχή.

Τσέλιγκας: Δύο φορές έχει γίνει μόνο;

Εκείνη: μμμ μπορεί και τρεις, δεν ξέρω τρεισήμισι, η πρώτη δεν μετράει. Μου αρέσει πολύ η ιδέα του να τελειώνει ο άλλος μέσα μου, αλλά δεν έχει γίνει φυσικά μόνο με τον Αντώνη έτσι ή όταν περίμενα να αδιαθετήσω ή όσο ήμουν αδιάθετη.

Τσέλιγκας: Πες μου για το πρώτο σου τσιμπούκι

Εκείνη: Ήμουν 19 και δεν είχα ιδέα πως γίνεται και ακριβώς επειδή το λένε τσιμπούκι φαντάστηκα ότι γίνεται όπως όταν καπνίζεις το τσιμπούκι κάτι που όπως καταλαβαίνεις δεν μπορεί να ισχύει φαντάσου το όμως, ήταν πολύ γελοίο, ήταν ξαπλωμένος μπροστά μου κι εγώ ανάμεσα στα πόδια του και το είχα στο οπτικό μου πεδίο τεράστιο, σκληρό, μεγάλο, έτοιμο και μου είπε είναι δικός σου κάνε τον ότι θες, εγώ το πήρα τοις μετρητοίς και τον πήρα στα χέρια μου και τον έπιασα σαν να ήταν τζόιστικ και έκανα για πλάκα ότι πυροβολώ τον είχα όρθιο στα χέρια μου και με τον αντίχειρα τον πίεζα πάνω σαν να ήταν το κουμπί για τις βόμβες και το πήγαινα και πέρα δώθε και έκανα και ήχους σαν αυτούς που έβγαζε το ατάρι ξαφνικά το τζόιστικ χάθηκε έγινε μια μπάμια στα χέρια μου φυσικό άλλωστε, πολύ γέλιο σου λέω, όταν του εξήγησα ότι δεν έχω ιδέα πως γίνεται εκείνος μου μάζεψε τα μαλλιά μου τα έπιασε κοτσίδα με κάθισε κάτω στα γόνατα και άρχισε να μου λέει τι να κάνω βήμα βήμα ήταν παράξενη αίσθηση ήθελα να γελάω βασικά σαν να ήμουν ρομποτάκι αν σταματούσε να μιλάει σταματούσα κι εγώ μετά κατάλαβα τον ρυθμό και συνέχισα μόνη ώσπου ακούσαμε την εξώπορτα και σταματήσαμε γιατί είχε έρθει η μαμά του, αυτό ήταν.

Τσέλιγκας: Το πρώτο ολοκληρωμένο;

Εκείνη: μμ, με τον Αντώνη, όλα με αυτόν, πριν από αυτόν ήμουν πολύ ανέραστη νομίζω απορώ πως μου έλεγαν ότι είμαι ότι καλύτερο τους είχε τύχει που να με είχαν τώρα δηλαδή που έχω απελευθερωθεί τελείως και ξέρω τι θέλω και τι με χαλάει.

Σε αυτό το σημείο η ανάκριση διακόπηκε...

Friday, February 09, 2007

stairway to hell

Για τη ζωή τα έχουμε και πει και προηγουμένως από αυτό εδώ το μπλογκ οπότε παρακάμπτω τους συνήθεις χαρακτηρισμούς για να καταλήξω στο σημαντικό και ουσιώδες γεγονός αυτό της ανόδου μου εις την Καβάλα, γνωστή και ως πόλη των κουραμπιέδων. Δεν ήθελα να το παίξω προληπτικός αλλά έπρεπε για να πετύχω τον πονηρό κατά τ’άλλα σκοπό μου. Διότι όπως και να το κάνουμε είναι διαφορετικό να φτάσεις στην πόλη Τρίτη και 13 και άλλο ανήμερα του Αγίου Βαλεντίνου. Προφασίζομαι λοιπόν την καταραμένη ημέρα και δηλώνω άρνηση στο να πετάξω με αυτές τις συνθήκες ενώ ταυτόχρονα μεθοδεύω το παρασκήνιο για την μετατόπιση του ταξιδιού, όπερ και εγέννετω. Συγκλονισμένος με το αποτέλεσμα σκέφτομαι ότι πρέπει να γυρίσω όλα τα μπαράκια της Καβάλας εκείνη την ημέρα όπου πλήθος των ευάλλωτων λόγω της γιορτής αζευγάρωτων γυναικών θα χιμήξει στο νέο αίμα της πόλης, τη φρέσκια σάρκα που θα κάνει δυναμική εμφάνιση και ως νέος Άγιος Βαλεντίνος θα ευλογήσει με το γνωστό τρόπο το ποίμνιον. Καβάλα!

Κουίζ

Βγαίνεις στις 6:30 το πρωί από το σπίτι σου και βλέπεις φάτσα φόρα ένα αυτοκίνητο με έναν τύπο στο κάθισμα του συνοδηγού να κοιμάται. Τι κάνεις;

α) Πυροβολείς για εκφοβισμό στον αέρα;
β) Του σκας τα λάστιχα;
γ) Πας από πίσω με το αυτοκίνητο σου και κορνάρεις;
δ) Του αλλάζεις τις πινακίδες με αυτές του πιο κάφρου γείτονα σου και τον ειδοποιείς για ένα μυστήριο τύπο που έχει ίδιες πινακίδες με τις δικές του;

Monday, February 05, 2007

Ντέρμπυ Κορυφής

Είχα καθίσει σπίτι για να παρακολουθήσω το γενικού ενδιαφέροντος ντέρμπυ χωρίς όμως εκ των προτέρων να γνωρίζω ότι η βραδιά αυτή θα είχε στη συνέχεια της μίση, έρωτες και τσουρέκι σοκολάτας. Έχοντας κατορθώσει να μείνω σπίτι όλη μέρα και μάλιστα χωρίς να έχω πάει πουθενά το βράδυ του Σαββάτου δεν πρόβαλα και πολλές αντιστάσεις σε πρόσκληση που μου έγινε για ένα ποτό. Σενιαρίστηκα ως όφειλα, έβαλα και το κασκολάκι μου μήπως αποκλειστώ από τα χιόνια αν και ήταν σχεδόν σίγουρο ότι δε θα πηγαίναμε προς Πάρνηθα γιατί καλό το καζίνο αλλά δεν αποτελεί πάντα και την καλύτερη δικαιολογία προς τον εργοδότη σου "Εχμ, ξέρετε έχω αποκλειστεί από τα χιόνια και δε θα μπορέσω να έρθω στη δουλειά σήμερα", "Τι λες βρε αχαΐρευτε, πουθενά δεν το'χει στρώσει κι απ' όσο θυμάμαι δε μένεις στην Πάρνηθα", "Ναι αλλά εκεί είμαι αυτή τη στιγμή και δε μπορώ να κατέβω". Όχι αυτός ο διάλογος δε θα ήταν και ο καλύτερος για να ξεκινήσει η εβδομάδα κι έτσι αρκέστηκα σε συνοικιακό μέρος όπου τα ρακόμελα δίναν και παίρναν αλλά κυρίως τα παίρναμε εμείς και τα δίναμε απ' ευθείας στο στομάχι ακούγοντας μπλόντι, μάλαμα και αδερφούς κατσάμπα. Ο Θεός αγαπάει όοοοοοοοοοοοοοοοοοολο τον κόσμο σκεφτόμουν καθώς άνοιγε την πόρτα εκείνη η κοντούλα μελαχροινή με στήθος που θα έκανε ακόμη και τον Λένιν να δηλώσει τουλάχιστον συγκλονισμένος. Δίχως να χάσω λεπτό τρέχω να τη ρωτήσω αν είναι καθεστωτικιά. Μου απαντάει ότι δεν κατάλαβε ακριβώς τι εννοώ και ότι σε κάθε περίπτωση παραμένω σιχαμένος που τόλμησα να πάω στο τραπέζι της κρατώντας το πηρουνάκι μου με καρφωμένο έναν κεφτέ μάλλον πολίτικο όπως κατάλαβα αλλά και διαπίστωσα αργότερα ρωτώντας τον μαιτρ. Εγώ απτόητος τη ρώτησα αν συγκινείται όταν βλέπει την Αλέκα ενώ έριξα και το ανάλογο κέρμα στο τζουκ μποξ για να παίξει εκείνο το παλιό τραγουδάκι για τον Τσε Γκεβάρα έτσι ώστε να την κάνω επιτέλους να μπει στο νόημα. "Μάλλον είμαι αόρατη αγόρι μου και δεν καταλαβαίνεις ότι γίνεσαι ανεπιθύμητος και ενοχλητικός". Δάγκωσα το μισό κεφτέ και της πρότεινα τον υπόλοιπο. Αγρίεψε και αυτό το είδα στο πρόσωπο της που άρχισε να ροδίζει σιγά σιγά πράγμα που με έκανε να φάω και τον υπόλοιπο κεφτέ γιατί μυρίστηκα ότι αν τον άφηνα λίγο ακόμη μπροστά της θα πήγαινε εντελώς χαμένος. Προς στιγμήν νόμισα ότι είμαι χαμένος από χέρι αλλά η κατάσταση έσιαξε κάπως όταν με το καραφάκι στο χέρι γέμισα τα ποτήρια μας και τελικά κατάφερα να τσουγκρίσω μαζί της κάνοντας μια πρόποση σχετικά με την περί αοράτου δήλωση της. Περιμέναμε να ξεκινήσει να βρέχει έτσι ώστε να έχουμε μια καλή αφορμή για να φύγουμε μαζί από το μαγαζί και όσο αυτό δε γινόταν παραγγέλναμε αναγκαστικά καραφάκια τα οποία και λόγω της γλύκας τους εξαφανίζαμε σε χρόνο ρεκόρ πράγμα που επιτυχώς συνέδεσα με την επανεμφάνιση της πρωταθλήτριας μας Αικατερίνης Θάνου, γυναίκας που είναι προορισμένη για μεγάλα ρεκορ. Στο πρώτο μπουμπουνητό πληρώσαμε και εξαφανιστήκαμε λησμονώντας το γεγονός ότι κανείς μας δεν είχε μαζί του μεταφορικό μέσο. Δε δίστασα να σταματήσω ένα ταξί για να μας πάει στο γκαράζ μου οπου θα έβρισκα το χωρίς βενζίνη όχημα μου να μας περιμένει με τα κρύα δερμάτινα καθίσματα του. Αφού έβαλα σπορ εφ εμ για να ακούμε και τα παρελκόμενα του ντέρμπυ δε χρειάστηκε να δώσω και το παρασύνθημα αφού η μία και μοναδική μπύρα που αγόρασα από το γωνιακό περίπτερο στάθηκε αρκετή για να δώσει τις απαραίτητες κατευθύνσεις στη νεαρά μελαχροινή που οπωσδήποτε με σιχαινόταν όπως σωστά είχα αντιληφθεί από τις αρχικές αντιδράσεις της. Τελικά έβγαλα το συμπέρασμα πως η πίπα που μου πήρε ήταν μια εντελώς μηχανική διαδικασία για εκείνη κι έτσι την άφησα να κοιμηθεί στο ευρύχωρο σχετικά πίσω κάθισμα ενώ εγώ ανέβηκα στο διαμέρισμα, έφαγα ένα κομμάτι τσουρέκι και ξημερώθηκα στο ιντερνετ ως τις 3:30 σ' έναν πρωτότυπο αν μη τι άλλο διάλογο. Το πρωί με την αυγούλα ο πατέρας μου σοκαρίστηκε από το ροχαλητό στο πίσω κάθισμα αλλά εγώ τον διαβεβαίωσα ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας πράγμα που δεν είμαι απόλυτα σίγουρος ότι πίστεψε αλλά τουλάχιστον δεν έδωσε συνέχεια στο θέμα κάτι που δε θα ήθελα να κάνει γιατί με τον ελάχιστο ύπνο που είχα απολαύσει δεν ήμουν σε θέση για να του εξηγήσω πως ακριβώς έχουν τα πράγματα. Η στάση στον σταθμό του μετρό εξαφάνισε τα περιττά ντεσιμπέλ αλλά όχι και το άθλιο αίσθημα που έχω στο στομάχι μου. Τελικά να φάω τυρόπιτα ή να πιω έναν καφέ;

Sunday, February 04, 2007

Είδωλα

Εκεί μονάχα μπορώ να τα διακρίνω
ένα προς ένα,
αντικρυστά εμπρός μου
τόσα είδωλα πολλά,
σ' έναν μόνο καθρέπτη.
Κρύβω με τις παλάμες το πρόσωπο μου
ακίνητα αυτά απέναντι
σφίγγω με μίσος τις γροθιές,
παίρνω την πιο θυμωμένη μου έκφραση,
τα είδωλα την πιο γαλήνια.
Με δύναμη τσακίζω τον καθρέπτη
χίλια κομμάτια απλώνονται παντού
κλείνω τα μάτια και ελπίζω
κάθε μου είδωλο κομμάτι να'χει γίνει
που μ’ ευκολία θα μαζέψω χωρίς στοργή να το πετάξω,
μ’ ανοίγοντας τα, ξανά εκεί τα βλέπω
να έχουν πάρει, την πιο θυμωμένη τους έκφραση