Thursday, December 28, 2006

Τα βραβεία των μπλόγκερζ για το 2006

Αφού συστάθηκε η γνωστή τριμελής επιτροπή, μι, μαισέλφ εντ άι κι αφού σήμερα κλείνουμε αισίως έναν ολάκερο μήνα από τα γενέθλια μου (κρυφό μήνυμα ίσον όσοι δεν έχετε πάρει δώρο ακόμη προλαβαίνετε αφού η χρονιά δεν έχει αλλάξει ακόμη και δεν έχουν περάσει και οι καθιερωμένες σαράντα ημέρες εορτασμού) ανακοινώνονται τα βραβεία με τυχαία σειρά και χωρίς να προβληθούν οι υποψηφιότητες. Επίσης δε ξέρω αν θα βάλω και λινκς γιατί η αλήθεια είναι ότι ψιλοβαριέμαι.

Το φάκελο παρακαλώ:

Πιο λατινογενές μπλογκ: Της Χουανίτας
Πιο κεφάτο μπλογκ: Της Σιτρονέλας
Μπλογκ με τον ωραιότερο γραφικό χαρακτήρα: Του George Le Nonce
Μπλογκ με το χειρότερο γραφικό χαρακτήρα: Του τσέλιγκα
Πιο όμορφος μπλόγκερ: Ο τσέλιγκας
Πιο ευαίσθητος μπλόγκερ: Ο τσέλιγκας
Πιο έξυπνος μπλόγκερ: Ο τσέλιγκας
Πιο φιλικός μπλόγκερ: Ο τσέλιγκας
Πιο γλυκός μπλόγκερ: Ο τσέλιγκας
Πιο δημοφιλής μπλόγκερ: Ο τσέλιγκας
Πιο αυθεντικός μπλόγκερ: Ο τσέλιγκας
Πιο εχθρικός μπλόγκερ: Ο τσέλιγκας
Πιο μισητός μπλόγκερ: Ο τσέλιγκας
Πιο αναίσθητος μπλόγκερ: Ο τσέλιγκας
Πιο πολυταξιδεμένος μπλόγκερ: Η Μιραντολίνα μαζί με την fieryfairy
Πιο ευλαβικό μπλογκ: Του Χοιροβοσκού
Πιο μόντερν αρτ μπλογκ: Του Κουκουζέλη
Πιο μπουρδέλο μπλογκ: Του τσέλιγκα
Πιο πρωτότυπο όνομα μπλόγκερ: Το κοτσάνι
Πιο καταναλωτικό μπλογκ: Του τσέλιγκα
Πιο νόστιμο μπλογκ: Του Αθηναίου
Πιο γλωσσολογικό μπλογκ: Το περιγλώσσιο
Πιο αντεξουσιαστικό μπλογκ: Του Ανχελίτο
Πιο IT-skilled μπλογκ: Του adamo
Πιο ευωδιαστό μπλογκ: Της Παπαρούνας
Πιο καθημερινό μπλογκ: Της Μαρίνας
Πιο μοναδικό μπλογκ: Της Αρετής
Πιο μοναχικό μπλογκ: Της Λεσπριτίας
Πιο ζεστό μπλογκ: Της Αρκάιβ
Μπλογκ με το καλύτερο τεμπλέιτ: Της μάιντστρίπερ
Μπλογκ με το χειρότερο τεμπλέιτ: Της Αργυρένιας


Ένεκα των ημερών κι αφού μοιράσαμε 31 βραβεία δε θα δώσω άλλα για να μην καούμε κιόλας. Άντε και του χρόνου!

Όλοι κερδίζουν!

Παρακάτω στο μοναδικό φωτογραφικό ντοκουμέντο που εξασφάλισε για εσάς ο τσέλιγκας μπορείτε να δείτε τα 154 δώρα της λαχειοφόρου αγοράς μιας χοροεσπερίδας μαθητών τρίτης λυκείου με σκοπό την εξασφάλιση των απαραίτητων πόρων για την πενθήμερη εκδρομή. Δηλαδή τα χρήματα για να πάνε τζάμπα οι υπεύθυνοι και να αγοράσουν και κανένα παπάκι. Απολαύστε!






Υ.Γ.: Τις είχα φέρει τούμπα αλλά κάτι παίχτηκε κι εμφανίζονται λοξές πάλι. Επειδή ετοιμάζω το ποστ που όλοι περιμένετε δεν έχω χρόνο για τις διορθώσεις. Στραμπουλήξτε λίγο τους λαιμούς σας, αξίζει!

Wednesday, December 27, 2006

Θα περιμένω άλλες μέρες

Επιστροφή στην Αθήνα σήμερα και οι Κατσιμιχαίοι να με συντροφεύουν στο ταξίδι. Δεν εννοώ ότι τους πήρα με ώτο-στοπ ή κάτι τέτοιο, δεν είμαστε φίλοι, δεν κάνουμε παρέα, να το ξεκαθαρίσουμε αυτό για να μη δημιουργούνται και λάθος εντυπώσεις. Τους αγαπάω, τους εκτιμάω αλλά βόλτα με τ' αμάξι δεν έχουμε κάνει. Έχουμε κάνει άλλες βόλτες βέβαια και αυτό μετράει. Και τώρα τα dvd του μποξ σετ. Δε μιλάμε βέβαια για ένα σετ με γάντια και σάκο του μποξ αλλά το κουτί με περιεχόμενο μουσική και εικόνα. Τα ίδια τραγούδια σε άλλες στιγμές. Ένα δώρο που έπρεπε να περιμένω να περάσουν οι μέρες για να βρω ένα dvd player και να το δω. Καλά Χριστούγεννα.

Thursday, December 21, 2006

Σεισμός

Ήταν απλά ένα ελαφρύ κουνηματάκι :-)

Εντόπισε τις διαφορές




στο λούκι

Αυτό το άδειο βλέμμα στον καθρέφτη μου...

Ακούγοντας το καινούριο δώρο μου, το μποξ σετ των Κατσιμιχαίων ξεχνάω τι ώρα είναι και καταντώ ενοχλητικός για τους γείτονες, περιμένοντας ίσως την ερώτηση "ξέρεις τι ώρα είναι;".

Ο Θόδωρος, μόλις ένα χρόνο μικρότερος απ' τον πατέρα μου, προσπαθεί να πιάσει κουβέντα στην Μαρία, κοπέλα που έχει τα μισά του χρόνια, φοράνε και οι δύο μαύρα κι ένα κόκκινο κασκόλ.

"Είμαι ο Θόδωρος μα κάθε φορά που σε βλέπω ξεχνώ τ'όνομα μου"

Και κάπου αλλού την ίδια στιγμή σ' ένα ευρύχωρο δυάρι εκείνοι χορεύουν, εκείνη χαμογελά καθώς εκείνος τη χουφτώνει ασύστολα, στα βυζιά και τον κώλο κυρίως. Πίνει μια γουλιά κρασί και του λέει "οι μποέμ χουφτώνουν".
Κι αυτός πίνει το αίμα του πια.

Wednesday, December 20, 2006

Αισθησεις

Γεύση κι Όσφρηση.

Συγκεκριμένα ένα ουίσκι.

Γιατί; Έτσι.

Κι έτσι έμειναν ορφανές οι άλλες τρεις.

Friday, December 15, 2006

Επιστροφή στον τόπο του Εγκλήματος...

Με μια λέξη (άλλωστε δε χωράνε δυο): Α Υ Τ Ο Κ Ι Ν Η Σ Η
Και μάλιστα για επαγγελματικούς λόγους! Δις τάιμ ρίλι ροξ!
Γιούρια - Γιούρια στον ντορβά με τα κουλούρια (ναι ξέρω τορβάς γράφεται μα προφέρεται με παχύ το νι -εις τη μι).
Πολλοί το γνώρισαν με άλλα ονόματα όπως Τάνγκο, Ένβι, Κακό Λύκο και δε συμμαζεύεται μα οι παλιοί το ξέρουν ως "Αυτοκίνηση". Νάθινγκ μορ, νάθινγκ λες.
Υπόσχομαι ότι θα βάλω τα δυνατά μου.

Thursday, December 14, 2006

μ-πέτα

γαμήθηκε το σύμπαν όπως βλέπετε, θα φτιάξει με τον καιρό που θα πάει.

Monday, December 11, 2006

Βζιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιουμ


Οι φωτογραγίες είναι από τη σημερινή εξέταση για το δίπλωμα της μηχανής. Στην πάνω φωτογραφία με βλέπετε να κάνω την αργή ευθεία ενώ στην κάτω μόλις έχω τελειώσει την πορεία και πάω να παρκάρω. Νο χαλούλου καθολούλου.

Sunday, December 03, 2006

Lights On...

Tuesday, November 28, 2006

Γενέθλια

Είναι ωραίο να σου κάνουν πάρτυ έκπληξη στη δουλειά ακόμη κι αν το περιμένεις.

Monday, November 27, 2006

Αυτόματος Πωλητής String

Όποιος πάει να πιει μια μπυρίτσα στο "Έκκεντρο" σίγουρα θα πιει και μια δεύτερη. Επομένως για να πιει και την τρίτη θα πάει στην τουαλέτα για ένα κατούρημα. Εκεί θα δει αυτό το μηχάνημα με τα βρακιά. Και μετά θα δει την πρενσές. Για το φεστιβάλ.

Friday, November 24, 2006

Γιατί καλέ γειτόνισσα;

μου άφησες το string σου στο μπαλκόνι, μαζί με αποτσίγαρα και cosmopolitan; Αυτά τα σκουπίδια βρήκε προχθές ο φίλος που με φιλοξενεί κι έμεινε κυριολεκτικά μαλάκας. Οι δύο νεαρές κορασίδες του διπλανού διαμερίσματος νομίζω ότι άρχισαν να εκδηλώνουν τις προθέσεις τους. Σε δουλειά να βρισκόμαστε.

Τρομοκράτες





Απίστευτο τρέξιμο χθες στο αεροδρόμιο για να περάσω ένα άρωμα των 125ml. Αν ήταν 100ml δε θα είχα πρόβλημα αλλά με 25 παραπάνω μπορώ να φτιάξω άνετα μία βόμβα και να τα γαμήσω όλα. Ευτυχώς οι άνθρωποι της AEGEAN με εξυπηρέτησαν κι έτσι δε βρέθηκα στη δυσσάρεστη θέση να αδειάσω όλο το περιεχόμενο στην τουαλέτα (διότι δεν υπήρχε περίπτωση να τους την αφήσω πεσκέσι). Οπότε τελικά έφτασα στην αγαπημένη μου Θεσ/νικη αρωματούχος κι έτοιμος για γλέντι!

Saturday, November 18, 2006

Βαμπίρ

Η αλήθεια είναι ότι διψάμε για αίμα. Καθηλωνόμαστε μπροστά στις τηλεοράσεις και περιμένουμε να γίνουν επεισόδια στο πολυτεχνείο. Αν δε γίνουν βλέπεις στα πρόσωπα ζωγραφισμένη την απογοήτευση. Ο καθένας για το δικό του λόγο. Αν γίνουν ανάβουν τα αίματα και πάλι ο καθένας μας για το δικό του λόγο ζητάει εκδίκηση. Έχει καταντήσει η γιορτή του πολυτεχνείου χωρίς επεισόδια να είναι φαγητό χωρίς αλάτι. Άνοστη. Ο ένας θα χειροκροτήσει τους αναρχικούς που τα σπάνε, ο άλλος την αστυνομία που επεμβαίνει, θα υπάρχει γενικά μια κινητοποίηση, θα είμαστε σε εγρήγορση. Αλλιώς χασμουριέσαι μπροστά στην οθόνη και δε σε συγκινεί καμία ομιλία, καμία πορεία. Έτσι κι αλλιώς η δική σου είναι προδιαγεγραμμένη.

Friday, November 17, 2006

Ο Ι Σ Α Ρ Α Κ Α Τ Σ Α Ν Ο Ι
ΣΤΟ ΔΙΑΒΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ





Γράφει ο Νίκος Γ. Ζυγογιάννης
Οι Σαρακατσαναίοι είναι ένα πανάρχαιο πρωτοελληνικό φύλο. Νομάδες κτηνοτρόφοι, , ζούσαν στα βουνά το καλοκαίρι και το χειμώνα στα χειμαδιά διασκορπισμένοι σ’ ολόκληρη την ηπειρωτική Ελλάδα. Κοιτίδα των Σ. ήταν η οροσειρά της κεντρικής και νότιας Πίνδου και η Ρούμελη με επίκεντρο τα ΑΓΡΑΦΑ, χώρος που λόγω της γεωφυσικής του κατάστασης ήταν απάτητος, δεν ήταν γραμμένος πουθενά και γι’ αυτό κατοικούνταν από αυτόνομους και ελεύθερους ανθρώπους. Ο διασκορπισμός τους από την αρχική κοιτίδα τους προς την υπόλοιπη ηπειρωτική Ελλάδα έγινε επί Τουρκοκρατίας και κυρίως τον 18ο αιώνα, στα χρόνια του Αλή Πασά. Ως προς το όνομά τους υπάρχουν πολλές και διάφορες ετυμολογίες. Σύμφωνα με τη Σ. παράδοση πήραν το όνομά τους από τους Τούρκους. Όταν έγινε η άλωση της Κων/πολης, οι Σ. φόρεσαν μαύρα ρούχα, ως ένδειξη πένθους, και δεν υποτάχθηκαν στον κατακτητή. Οι Τούρκοι τους έβλεπαν στα μαύρα και ανυπότακτους να μετακινούνται συνεχώς. Γι’ αυτό τους ονόμασαν «Καρακατσάν» (καρά =μαύρος και κατσάν=φυγάς, ανυπότακτος ), δηλ. «μαύροι φυγάδες». Από το Καρακατσάν με παραφθορά προήλθε η λέξη «Σαρακατσάνος».Μια άλλη πιθανή ετυμολογία είναι από την τουρκική λέξη σαράν που σημαίνει «φορτώνειν» ή σιαρίκ(=κλέφτης) και την τουρκική μετοχή κατσάν=φυγάς,ανυπότακτος, (σαράν + κατσάν = Σαρακατσάνος) γιατί από καιρό σε καιρό φόρτωναν τα πράγματά τους και μετακινούνταν με τα κοπάδια τους και γι’ αυτό τους έδωσαν αυτό το όνομα οι Τούρκοι. Ανεξάρτητα από τις μετακινήσεις τους και τον εναλλασσόμενο τόπο διαμονής τους έχουν τα ίδια ήθη και έθιμα και κυρίως μιλούν την ίδια γλώσσα, την Ελληνική, απαλλαγμένη από ξένα στοιχεία, αναλλοίωτη, που φέρει τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της δωρικής διαλέκτου. Το ίδιο αναλλοίωτοι και αμόλυντοι από αλλόφυλες επιμειξίες παρέμειναν και οι Σ., οι «καταλαγαρώτεροι Έλληνες» όπως έγραψε ο Στέφανος Γρανίτσας. Διατήρησαν τα έθιμα, τις συνήθειες και τους κανόνες συμπεριφοράς και διαβίωσης κατά τρόπο πιστό και αυθεντικό. Στηρίχθηκαν στα παραδοσιακά τους έθιμα και στην ελληνική τους ταυτότητα και δεν επέτρεψαν στην περιβάλλουσα αλλοεθνή και ξενόγλωσση κοινωνία να εισβάλλει στη δική τους. Η οικονομική τους ευρωστία και αυτονομία και η διαβίωσή τους σε καλλίτερες υλικές συνθήκες τους οδήγησε, σε μια ουσιαστικά και τυπικά, εσωτερίκευση, τήρηση και εφαρμογή των εθιμικών κανόνων διαβίωσης και κοινωνικής συμπεριφοράς. Η χρήση μιας και μόνο γλώσσας, της Ελληνικής, αποδεικνύει ότι οι Σαρακατσιαναίοι είναι διαφορετικοί από τους Βλάχους,( Οι Βλάχοι της Ελλάδας γνωστοί και με άλλα ονόματα κατά περιοχές: Κουτσόβλαχοι, Αρβανιτόβλαχοι, κ.τ.λ .ενώ οι ίδιοι αυτοαποκαλούνται Βλαχόφωνοι Έλληνες) που μιλούσαν εκτός από τα Ελληνικά και τα Βλάχικα. Επειδή η λέξη βλάχος χρησιμοποιήθηκε για να δηλώσει τον άνθρωπο που έχει πρόβατα, τον κτηνοτρόφο, τον βοσκό και επειδή η κτηνοτροφική ζωή ήταν κοινό τους στοιχείο, επήλθε σύγχυση πότε ένας βλάχος (=αυτός που έχει πρόβατα, ο κτηνοτρόφος, ο βοσκός) είναι Σαρακατσιάνος και πότε Βλάχος (=Βλαχόφωνο ). Με τη διαφορά όμως ότι οι Σ. ήταν καθαροί νομάδες και δεν είχαν πουθενά χωριό, ενώ οι Βλάχοι ζούσαν νομαδικά και ημινομαδικά, ήταν πριν αιώνες εγκαταστημένοι σε χωριά και ασχολήθηκαν και με το εμπόριο, τις τέχνες και τα γράμματα, ενώ οι Σ. στα μέσα του προηγούμενου αιώνα εγκατέλειψαν το νομαδισμό. Αλλά και στην ενδυμασία, στα ήθη και έθιμα, στον τρόπο ζωής ξεχωρίζουν οι Σαρακατσαναίοι από τους Βλάχους, που δεν έρχονταν σε επιμειξία μεταξύ τους αλλά ούτε και επαγγελματικό αλισβερίσι είχαν.. Ο τρόπος ζωής τους ήταν οργανωμένος με ένα είδος ποιμενικής συνεργασίας, το «Τσελιγκάτο». Είτε βρίσκονταν στα βουνά για ξεκαλοκαιριό, είτε το χειμώνα στα χειμαδιά, αδέρφια, πρωτοξαδέρφια και δεύτερα ξαδέρφια έσμιγαν τα κοπάδια τους σε ένα είδος συνεταιρισμού, για την καλλίτερη παραγωγική συνεργασία και διάθεση των κτηνοτροφικών τους προϊόντων. Αρχηγός του «Τσελιγκάτου» ήταν ο τσέλιγκας ( αρχιποιμένας ), πλούσιος κτηνοτρόφος, με πολλά πρόβατα, που ξεχώριζε για τις ικανότητές του: έξυπνος, δυναμικός, κοινωνικός, ευέλικτος,τολμηρός, έντιμος και δίκαιος, ανοιχτοχέρης. Αυτός κανόνιζε σχεδόν τα πάντα που είχαν σχέση με το τσελιγκάτο ( ενοικίαση βοσκοτόπων, πώληση γάλακτος και τυροκομικών προϊόντων, αρνιών, μαλλιών κ.τ.λ.). Είχε όμως και κοινωνικό ρόλο στη στάνη: συμβούλευε- μαζί με τους γεροντότερους- και έλυνε διαφορές. Όλοι οι σμίχτες είχαν συμμετοχή στα κέρδη και τις ζημιές του κοπαδιού. Του Αγίου Δημητρίου για το καλοκαίρι και του Αγίου Γεωργίου για το χειμώνα έκαναν λογαριασμό και απολογισμό των εσόδων και εξόδων του τσελιγκάτου και πάντα κρατούσαν παραστατικά ( τεφτέρια ). Οι Τσοπαναραίοι ήταν αυτοί που είχαν λίγα ή καθόλου πρόβατα και δεν είχαν δικό τους τσελιγκάτο. Με τα πρόβατα αλλά και τα άλλα ζώα τους έδενε στενή σχέση. Τα φρόντιζαν και τα πρόσεχαν ιδιαίτερα, αφού ήταν γι’ αυτούς όλη τους η περιουσία. Το σπίτι των Σ. ( το κονάκι ), που το κατασκεύαζαν μόνοι τους, ήταν ένα καλύβι με σάλωμα και ήταν δυο τύπων: α) το ορθό κονάκι ( κωνοειδής καλύβα ), που κατέληγε στην κορυφή του σε σταυρό και είχε στο κέντρο την εστία ( φωτογώνι ) και γύρω-γύρω διασκευασμένους χώρους όπου τοποθετούσαν ρούχα, είδη μαγειρικής κ.τ.λ., ενώ υπήρχε σταθερή θέση για το εικόνισμα β) ο πλάγιος τύπος με δίρριχτη στέγη που κατασκευαζόταν από κορμούς δέντρων, ξύλα ( πελεκούδια ) και κλαδιά ελάτων ( μπάτσες ). Τα «κονάκια», ο οικισμός δηλ. το σύνολο των νομαδικών οικογενειών αποτελούσε τη Στάνη. Στάνη και τσελιγκάτο δεν ταυτίζονταν. Μπορεί μια στάνη να είχε δυο ή περισσότερα τσελιγκάτα. Το αντίστροφο όχι. Η Σ. οικογένεια ήταν πατριαρχική. Αυστηρή πειθαρχία και άγραφοι απαρασάλευτοι νόμοι όριζαν τη συμπεριφορά του κάθε μέλους της. Αρχηγός της οικογένειας ήταν ο άνδρας, ο πατέρας. Στον πατέρα και τη μάνα υπήρχε απόλυτος σεβασμός. Το κορίτσι το χαρακτήριζε η ντροπαλοσύνη, η καλή ανατροφή και ο καλός ψυχικός κόσμος. Το αγόρι έπρεπε να ήταν σεμνό, συγκρατημένο στις πράξεις, τα λόγια και τους τρόπους του. Ο στυλοβάτης όμως της οικογένειας ήταν η γυναίκα, που σήκωνε όλο το βάρος των ευθυνών. Αυτή είχε καθημερινά αναλάβει όλες τις δουλειές του νοικοκυριού ( να φέρει ξύλα, ν’ ανάψει φωτιά, να φέρει νερό από τη βρύση με τη βαρέλα, να περιποιηθεί τα παιδιά, να κάμει το νοικοκυριό του κονακιού κ.τ.λ. ), αλλά και τις εξωτερικές δουλειές των προβάτων ( παραγωγή γαλακτοκομικών προϊόντων, κατασκευή, στρώσιμο, ξέστρωμα μαντριών κ.τ.λ. ).Η ρόκα, για το γνέσιμο του μαλλιού, ήταν η αχώριστη συντροφιά της. Όπου κι αν πήγαινε την είχε μαζί της. Το γνέσιμο του μαλλιού ήταν για τη Σ. ευχαρίστηση και «σκόλη». Εκείνο όμως που την κρατούσε «σκλαβωμένη» ήταν ο αργαλειός. Η Σ. ήταν μια αφανής ηρωίδα της καθημερινής ζωής. Έπρεπε να υπηρετεί την οικογένεια με θρησκευτική ευλάβεια και προσήλωση. Ενέπνεε όμως σεβασμό και έχαιρε εκτίμηση, ιδιαίτερα όταν γίνονταν μητέρα. Η παιδεία των Σ. ήταν σχεδόν ανύπαρκτη. Οι σκληρές συνθήκες ζωής και οι συνεχείς μετακινήσεις τους στις ορεινές περιοχές δεν επέτρεπαν τη μόρφωση των παιδιών τους σε σχολεία. Κάποια τσελιγκάτα, το καλοκαίρι, με δικά τους έξοδα μίσθωναν δάσκαλο, συνήθως συνταξιούχο, για να δώσει κάποιες γνώσεις στα παιδιά. Τα παιδιά παρακολουθούσαν τα μαθήματα σε μια ειδικά διαμορφωμένη καλύβα, το «δασκαλοκάλυβο». Είχαν όμως μια βαθιά αίσθηση του ελληνικού γλωσσικού οργάνου. Από τις αφηγήσεις τους διαπιστώνει κανείς μια λιτότητα και παραστατικότητα στην έκφραση, ενώ στα τραγούδια τους φαίνεται μια βαθιά αίσθηση του ρυθμού και του μέτρου. Οι Σ. ήταν πιστοί χριστιανοί, χωρίς μεγάλη θεωρητική κατάρτιση. Τελούσαν όμως τα θρησκευτικά τους καθήκοντα και ένιωθαν δέος για τα μυστήρια, ειδικά του γάμου και της βάπτισης. Τις μεγάλες γιορτές της Χριστιανοσύνης και τις ονομαστικές γιορτές τις γιόρταζαν με μεγαλοπρέπεια, όπου κι αν βρίσκονταν. Γλεντούσαν συχνά με χορό και τραγούδια. Τα τραγούδια, προϊόν ιστορικής και συναισθηματικής εσωτερίκευσης γεγονότων και καταστάσεων, κατατάσσονται σε τρεις ενότητες: στα κλέφτικα, στα ποιμενικά και της λεβεντιάς, της Χαράς ( γάμου ) και της αγάπης, και του χωρισμού και της ξενητειάς. Οι χοροί τους λεβέντικοι, έχουν την καταγωγή τους στον αρχαίο ελληνικό ρυθμό. Το παίξιμο της φλογέρας ? το κατεξοχήν μουσικό όργανο ? για το Σ. τσοπάνη ήταν μια ιεροτελεστία. Ιδιαίτερα γλεντούσαν, όταν γίνονταν κάποιος γάμος στο τσελιγκάτο. Ο γάμος μαζί με τη γέννηση των παιδιών αποτελούσε τους δυο κύριους πόλους της Σ. κοινωνίας. Ο γάμος ήταν ένα κοινωνικό φαινόμενο πολυδιάστατο, με ένα κύκλο πράξεων, στάσεων, συμβόλων και συμπεριφορών. Χαρακτηριστικό του ήταν η ενδογαμία. Κοινωνικός σκοπός του γάμου ήταν η αναπαραγωγή ( γέννηση και ανατροφή παιδιών ) και η κοινωνική κατανομή της εργασίας. Αλλά, και το θάνατο περιβάλουν με ένα κύκλο εκδηλώσεων και πράξεων που φανερώνει ότι ήταν προετοιμασμένοι για το αναπόφευκτο αυτό γεγονός. Στις μετακινήσεις τους, στο ξεκαλοκαιριό ή το χειμαδιό, είχαν πάντα μαζί τους τη νεκροαλλαξιά. Τα τσελιγκάτα συνέβαλαν αποφασιστικά στους αγώνες της ανεξαρτησίας. Στην επανάσταση του 1821 οι Σ. ήταν τα στηρίγματα της κλεφτουριάς ? όπως και όλοι οι άνθρωποι του βουνού ? και της εξασφάλιζαν τα απαραίτητα. Κάθε οικογένεια είχε δώσει κι από έναν κλέφτη. Πολλοί ήταν και οι επώνυμοι Σ. αγωνιστές ( αρματολοί και κλέφτες ) της προεπαναστατικής και της επαναστατικής περιόδου, όπως οι αρματολοί του Καρπενησίου Συκάδες, ο Β. Δίπλας, ο Χασιώτης και ο Λεπενιώτης ( αδέλφια του Κατσαντώνη ), ο Φαρμάκης, ο Γ. Τσόγκας, ο Αραπογιάννης, ο Λιάκος και κυρίως το καμάρι των Σ., ο Κατσαντώνης, ο πολεμιστής και καπετάνιος των Αγράφων και των Τζουμέρκων. Στον Μακεδονικό Αγώνα βοήθησαν τα ελληνικά αντάρτικα σώματα ως οδηγοί, αγγελιοφόροι, τροφοδότες και σύνδεσμοι. Περιέθαλψαν τραυματίες στις στάνες τους, διέθεσαν τρόφιμα, ιματισμό, μετέφεραν όπλα και συμμετείχαν οι ίδιοι στα αντάρτικα σώματα, όπως ο οπλαρχηγός Κ. Γαρέφης κ. α. Ο Παύλος Μελάς συνεργάστηκε στενά με τους Σ. Ανώνυμοι αγωνιστές επίσης αντιστάθηκαν σ’ όλους τους κατακτητές? Αυτό που άφησαν πίσω τους ως κληρονομιά οι Σ. δεν είναι μαρμάρινα αγάλματα, πίνακες ζωγραφικής, βιβλία προγονικά, αλλά μας κληροδότησαν υπέροχα ξυλόγλυπτα και όμορφα υφαντά, αντικείμενα που φιλοτέχνησαν για να κάνουν τη ζωή τους ευκολότερη. Η γυναίκα έφτιαχνε μόνη της τις αντρικές και γυναικείες φορεσιές. Μετά τον κούρο, το ξάσιμο του μαλλιού, το γνέσιμο, η ύφανση, το ράψιμο ήταν δικιά της δουλειά. Οι Σ. δε φόρεσαν ποτέ άλλο ξενικό ύφασμα, παρά μονάχα υφάσματα δικής τους κατασκευής. Η χαρακτηριστική σοβαρότητα των σκούρων χρωμάτων στις φορεσιές, τα υπέροχα χρώματα και σχέδια στις «παναούλες», τις μικρές ποδιές από χοντρό μάλλινο ύφασμα, ο ολοκέντητος κόκκινος φλάμπουρας του γάμου με θέματα αυστηρής συμμετρίας ανάμεσα και γύρω από τις τέσσερις γωνίες του σταυρού είναι μερικά από τα στοιχεία της Σ. τέχνης. Σήμερα η ποιοτική μεταβολή και ο κοινωνικός μετασχηματισμός των Σ. είναι πραγματικότητα. Η κάθοδός τους από τα βουνά στις πεδιάδες, η εγκατάλειψη του πλάνητα βίου, η αγροτική διαβίωση ( ένα μικρό ποσοστό ασχολείται με την κτηνοτροφία ) αλλά και η ενασχόληση με ελεύθερα επαγγέλματα, η συμμετοχή τους στις μισθωτές υπηρεσίες, ιδιωτικές και δημόσιες, η ανάδειξή τους στην επιστήμη, τις τέχνες, τα γράμματα και την πολιτική διαμόρφωσαν μια Σ. κοινωνία που συνδυάζει την παράδοση με τον εκσυγχρονισμό. Ιδιαίτερα διέπρεψαν στις επιστήμες, αλλά δεν υπάρχει τομέας στον επαγγελματικό χώρο, στον οποίο να μην έχουν συμμετοχή οι Σ. Όμως οι αρχές τους και οι αξίες της ζωής δεν άλλαξαν. Φιλήσυχοι και φιλόξενοι, νομοταγείς, αξιοπρεπείς, εργατικοί και αξιόπιστοι διακρίνονται για το μαχητικό τους πνεύμα, το σφρίγος και την αγωνιστικότητά τους? Από το 1960 και μετά, που οι Σ. διασκορπίστηκαν στις πόλεις και τα χωριά, σαρανταπέντε πολιτιστικοί σύλλογοι και η Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Σαρακατσαναίων ( ΠΟΣΣ ) προσπαθούν να κρατήσουν και να συνεχίσουν τη Σ. παράδοση και να αντισταθούν στην αφομοιωτική και ισοπεδωτική τάση της εποχής μας, με το να συγκεντρώνουν και να καταγράφουν τα Σ. τραγούδια, να μαθαίνουν τους χορούς στους νέους, διατηρώντας δικά τους χορευτικά συγκροτήματα. Με τα τμήματα γερόντων αναπαράγουν το πλούσιο και ανεξάντλητο υλικό, αφού οι γέροντες είναι οι μοναδικοί αδιάψευστοι μάρτυρες της Σ. ιστορίας. Μεγάλη είναι η προσφορά στη διάδοση του Σ. τραγουδιού, των Σ. τραγουδιστών, επαγγελματιών και μη, που έχουν ηχογραφήσει σε δίσκους και κασέτες τα τραγούδια τους. Το Λαογραφικό Μουσείο Σ. στις Σέρρες, όπου εκτίθεται αυθεντικό υλικό απ’ όλες τις περιοχές της Ελλάδας που έχει σχέση με τη ζωή και τη λαϊκή τέχνη των Σ., έτυχε Ευρωπαϊκής αναγνώρισης και βραβεύτηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Μουσείων. Υπάρχουν όμως μουσεία, μικρότερης ίσως εμβέλειας, και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας με υλικό από τη λαϊκή τέχνη και τη ζωή των Σ. Υπαίθριοι παραδοσιακοί οικισμοί ( Στάνες ) σε διάφορα μέρη της χώρας κατασκευάστηκαν από συλλόγους και αναβιώνουν σκηνές από την καθημερινή ζωή των Σ. Έντυπο υλικό κυκλοφορεί για ενημέρωση των απανταχού Σ., όπως η «Σαρακατσαναϊικη Ηχώ» που εκδίδεται από την ΠΟΣΣ, το ετήσιο περιοδικό «Σαρακατσαναίοι» από την αδελφότητα Σ. Ηπείρου και το Ίδρυμα Σαρακ. Μελετών, το περιοδικό «Τα Δέοντα των Σαρακατσαναίων» από το Σύνδεσμο Σαρακ. Φθιώτιδας κ.ά. Σε συνέδρια πανελλήνια και ημερίδες με εισηγητές διάφορους επιστήμονες συζητούνται ποικίλα θέματα σχετικά με τους Σαρακατσαναίους. Το Πανελλήνιο Αντάμωμα στο Περτούλι Τρικάλων την τελευταία Κυριακή του Ιουνιου και άλλα τοπικά, σε θέσεις που συνήθως ξεκαλοκαίριαζαν οι Σ., που γίνονται κάθε χρόνο καθώς επίσης, συνεστιάσεις, συνάξεις και χοροεσπερίδες βοηθούν στη διατήρηση της παράδοσης αλλά και στη σύσφιξη των σχέσεων μεταξύ των Σ. Τέτοια τοπικά ανταμώματα οργανώνονται στο Βελούχι ( θέση Άγιοι Απόστολοι Μερκάδας ) την πρώτη Κυριακή του Ιουλίου από το Σύνδεσμο Σ. Φθιώτιδας, στην Πάρνηθα ( στη θέση Μόλα ) του Αγίου Πνεύματος από τους Συλλόγους Σ. Αττικής, στο Γυφτόκαμπο ( κεντρικό Ζαγόρι Ηπείρου ) την πρώτη Κυριακή του Αυγούστου από την Αδελφότητα Σ. Ηπείρου, στην Ελάτεια Δράμας ( θέση Μπουζάλα ) στις 20 Ιουλίου από τους Συλλόγους Σ. Μακεδονίας και Θράκης κ. α. Επίσης στη Βουλγαρία ( Σλίβεν ) από την Ομοσπονδία Σ. Σ., που έχουν μείνει εκεί μετά το κλείσιμο των συνόρων, αλλά διατηρούν τη γλώσσα, τα ήθη και τα έθιμα της Σ. παράδοσης? Πολλοί είναι εκείνοι, Έλληνες και ξένοι, ερευνητές, λαογράφοι, κοινωνιολόγοι, ιστορικοί που ασχολήθηκαν και ασχολούνται με τη ζωή και τον πολιτισμό των Σ., όπως οι λαογράφοι Αγγελική Χατζημιχάλη που μελέτησε τον ποιμενικό βίο των Σ., και ο Ε. Μακρής, ο ανθρωπολόγος διδάκτωρ Άρης Πουλιανός που έδωσε νέα διάσταση στο θέμα της προέλευσης των Σ., οι καθηγητές κοινωνιολογίας Γ. Καββαδίας, Δ. Μαυρόγιαννης, Gr. Hoeg, Glaube Fauriel κ.α?
ΝΙΚΟΛΑΟΣ Γ. ΖΥΓΟΓΙΑΝΝΗΣ Καθηγητής Πρ.Πρόεδρος Πανελλ. Σ. Σαρακατσαναίων

Monday, November 13, 2006

Λάδωμα

Όταν ήταν να δώσω τα σήματα της μηχανής προέκυψε ένα επαγγελματικό ταξίδι κι έτσι έπρεπε σύμφωνα με το νόμο να τα ξαναδώσω έπειτα από 15 μέρες. Τώρα που ήρθε η σειρά της οδήγησης μου λέει ο δάσκαλος να μην κλείσουμε ημερομηνία αν δε μπορώ 100% γιατί μετά θα πρέπει να περιμένω 2 μήνες! Ούτε ν' αρρωστήσεις δε μπορείς του λέω και μου αποκάλυψε την τραγική αλήθεια. Επειδή πολλοί πάνε και θέλουν να λαδώσουν, αν δουν επιτροπή που δεν τα παίρνει σηκώνονται και φεύγουν. Οπότε με αυτήν την καθυστέρηση στην επανεξέταση προσπαθούν να μειώσουν το φαινόμενο αυτό. Αντί να φροντίσει ο νομοθέτης να τιμωρήσει αυτόν που τα παίρνει, "τιμωρεί" αυτόν που πάει να τα δώσει και μαζί και όλους όσους έχουν την ατυχία να μη μπορούν να προβλέψουν τι θα τους τύχει 4 μέρες μετά. Είμαστε ωραίοι!

Saturday, November 11, 2006

Ζώα

Ανοίξανε (και δε μας περιμένουν) το αυτοκίνητο ενός φίλου χθες το βράδυ κάπου στην Καλλιθέα και αφού δε μπορούσαν να κλέψουν τίποτα (μιλάμε για το κλασικό σαραβαλάκι που αφήνει προίκα ο πατέρας στον γιο όταν αγοράζει καινούριο) έχεσαν και κατούρησαν μέσα στο αυτοκίνητο! Έχω ακούσει για τσιγγάνους που όταν κλέβουν ένα σπίτι συνηθίζουν να χέζουν πριν φύγουν αλλά με αυτοκίνητο πρώτη φορά. Είμαστε άρρωστοι έτσι, δεν είναι δυνατόν να συμβαίνουν αυτά τα πράγματα.

Tuesday, November 07, 2006

Ταγάρι πήρατε;

Σίγουρα δεν ήταν η ερώτηση που θα περίμενα ν’ακούσω στο Χίλτον και μάλιστα χωρίς να έχω προλάβει να πιω ακόμη τον καφέ μου αφού προς στιγμήν μπερδεύτηκα και νόμισα ότι έχω έρθει σε λάθος μέρος. Βέβαια δεν πτοήθηκα και γρήγορα απάντησα στην αγενέστατη κυρία με τον εξής τρόπο: «Κοτζάμ τσέλιγκας είναι δυνατόν να έχω έρθει χωρίς ταγάρι;». Με κοίταζε εμβρόντητη ενώ εγώ χάιδευα αργά, σαδιστικά σχεδόν, το μούσι μου. Μου είπε ότι δεν κατάλαβε ακριβώς τι εννοούσα και μετάνιωσα που δεν είχα την γκλίτσα μαζί μου έτσι ώστε να γίνομαι πιο πειστικός. Της έδωσα ραντεβού την ώρα του μπουφέ που όλοι θα έπεφταν με τα μούτρα στη μάσα, στο Galaxy για τις περαιτέρω διευκρινίσεις. Μου έκλεισε το μάτι λέγοντας μου «εγώ θα είμαι εκεί, φροντίστε εσείς να μην αργήσετε κύριε τσέλιγκα, δε θα μπορώ να λείψω για πολύ» κι έσκυψε στα χαρτιά της. Έβγαλα το μπουφάν μου γιατί είχα αρχίσει να σκάω και πήγα στην είσοδο του συνεδρίου. Όπως ήταν χαμηλωμένα τα φώτα κόντεψε να με πάρει ο ύπνος αφού είχα κοιμηθεί μόλις τρεις ώρες και δεν είχα προλάβει να πιω καφέ. Πήρα λοιπόν το σχετικό ύφους του σκεπτόμενου όπου κάθεσαι σταυροπόδι με το αριστερό πόδι να είναι πάνω από το δεξί και στη συνέχεια τοποθετείς τον δεξί σου αγκώνα πάνω στο αριστερό σου γόνατο και ανοίγεις έτσι την παλάμη σου έτσι ώστε να δημιουργήσει μια υποδοχή για το σαγόνι σου όπου ο αντίχειρας πιέζει το δεξί σου μάγουλο και τα υπόλοιπα δάχτυλα εφάπτονται στο αριστερό κι έτσι δίνεις την εντύπωση του απορροφημένου από την ομιλία ακροατή. Η αλήθεια είναι ότι ήμουν απορροφημένος στο όνειρο που μόλις είχα ξεκινήσει να βλέπω. Φρόντισα να ζητήσω όσο πιο ευγενικά στη νεαρά που καθόταν δίπλα μου να με σκουντήσει αν τυχόν και αρχίσω να ροχαλίζω και σε κάθε περίπτωση λίγο πριν τελειώσει η παρουσίαση να με ξυπνήσει για να χειροκροτήσω, αφού αυτή είναι η αγαπημένη μου στιγμή σε κάθε συνέδριο. Ίσως γι’ αυτό και το χειροκρότημα της Πρωτοψάλτη να είναι το αγαπημένο μου τραγούδι. Ποιος ξέρει. Πράγματι λίγο πριν αρχίσουν τα παλαμάκια ένιωσα ένα σκούντημα στον δεξιό ώμο μου και ταραγμένος γυρνάω και της αστράφτω ένα χαστούκι το οποίο σίγουρα η καημένη η κοπελίτσα θα θυμάται για πολύ καιρό. Της ζήτησα ευγενικά συγγνώμη και προσφέρθηκα να την κεράσω ένα καφέ από αυτούς που δωρεάν μπορούσες να πάρεις και να πιεις και που λαχταρούσα από την πρώτη στιγμή που πάτησα το πόδι μου εκεί αλλά ο χρόνος με πίεζε πάρα πολύ κι έτσι σκέφτηκα ότι θα την παλέψω μέχρι το πρώτο κόφι μπρέικ αν και κάτι τέτοιο ποτέ δε συνέβη. Το να την παλέψω εννοώ γιατί το κόφι μπρέικ μια χαρά έγινε. Ζαλωμένος με ταγάρι και μπουφάν φτάνω στον καφέ μπουφέ και ζητάω δύο καφεδάκια, ενώ έβαλα και ένα χυμό, τσίμπησα και κάτι κουλούρια, ένα κομμάτι κέικ, ένα ποτήρι νερό και της τα πήγα για να επανορθώσω. Την είδα να βάζει γρήγορα γρήγορα ένα καθρεφτάκι στην τσάντα της όταν με είδε να πλησιάζω και σκέφτηκα ότι το είχε βγάλει για να μου κάνει κάποιο σινιάλο το οποίο όμως ποτέ δεν έλαβα. Αφού ήπιε το χυμό της άρχισε να πίνει τον καφέ της πράγμα που άρχισα να κάνω κι εγώ, όχι το δικό της φυσικά αλλά τον δικό μου και της είπα να βουτήξει και κανένα κουλουράκι μέσα αφού τελικά όλοι από χωριό είμαστε και ήμουν σίγουρος ότι και σπίτι της θα έκανε το ίδιο πράγμα. Άρχισε να μου λέει για τη ζωή της την ώρα που εγώ ένιωθα την κύστη μου να φουσκώνει αφού ο γαμημένος ο καφές ήτο διουρητικός και όχι διορατικός. Ευτυχώς σε λίγα λεπτά τελείωσε το κόφι μπρέικ κι έτσι θα μπορούσα να ξεγλιστρήσω εύκολα αφού θα πήγαινα σε διαφορετική αίθουσα. Της ζήτησα το e-mail της με τον πλέον ευγενικό τρόπο και αφού με ασπάστηκε τρεις φορές ωσάν να ήταν Σέρβα χαιρετηθήκαμε εκφράζοντας τις πιο θερμές ευχές μας για κάποια μελλοντική συνάντηση εντός ή εκτός συνεδρίου. Έσπευσα στην τουαλέτα και μετά στην επόμενη αίθουσα που ήθελα να πάω αν και παίζει να έγιναν και αντίστροφα αυτά τα δύο. Τελικά είχε αργήσει και η μαντάμ που θα μιλούσε οπότε δεν εκτέθηκα γι’ άλλη μία φορά. Κατάφερα αυτή τη φορά να μην κοιμηθώ ενώ έβλεπα ότι η παρουσίαση θα τελείωνε κανένα δεκάλεπτο νωρίτερα απ’ την προγραμματισμένη διάρκεια κι επομένως θα μπορούσα να φτάσω πρώτος στο Galaxy και να περιμένω την κυρία της υποδοχής.

Συνεχίζεται...

Monday, November 06, 2006

Mystify

Τότε:
Η Κυβέλη, ένα νεαρό κορίτσι γεμάτο ενθουσιασμό και τάση για ανατροπή του συστήματος, τρέχει, οργανώνει, έχει το δικό της ανεξάρτητο πολιτικό σχήμα, χωρίς χρηματοδοτήσεις και τα σχετικά, με κοιτάει δειλά και με προσφωνεί στις φίλες της ο κύριος τάδε και μου μιλάει στον πληθυντικό.
Τώρα:
Η Κυβέλη μόλις έχει επιστρέψει από το κομμωτήριο, κάθεται δύο ώρες στον καθρέφτη για να ντυθεί και να βαφτεί και κάνει πρόβες με τις καινούριες δωδεκάποντες γόβες της που ακόμη δεν έχει συνηθίσει να φοράει. Συναντιόμαστε στον κινηματογράφο και νομίζω ότι θέλει να φανεί πιο εντυπωσιακή κι από τις ηρωίδες του Αλμοδοβάρ που θα περάσουν σε λίγο μπροστά απ' την οθόνη.

Κι έχει περάσει μόλις ένας χρόνος.

Sunday, November 05, 2006

Ταπεινά Ένστικτα

Ε ε ε / ο ο ο / πούτσα και στο μπάσκετ / πούτσα και εδώ

Υ.Γ.: Επιτέλους Ανάσταση, χαλάλι η φωνή η κλεισμένη.

Saturday, November 04, 2006

Παθέτικ

Αντιγράφω από το μπλογκ του μανιφέστου:

"...στη συνέχεια κάνει μια προσωπική επίθεση στον "δημοσιογράφο του Βήματος Δ. Γαλάνη" αναφέροντας ότι τον αποκάλεσε "τσόκαρο και ρουφιάνο"

επειδή αυτοί οι χαρακτηρισμοί μου ανήκουν πρέπει εδώ να δηλώσω πως εγώ τα έγραψα αυτά και όχι ο κ Γαλάνης

δεν γνωρίζω τι προτίθεται να κάνει ο δημοσιογράφος του Βήματος και δεν με αφορά

αλλά η επίθεση αυτή στην μπλογκόσφαιρα είναι απίστευτα άκαιρη..."

Μα κανένας στον τόπο αυτό δεν έχει τ' αρχίδια να αναλάβει τις ευθύνες του;

Κι έπεφτεν το ξύλο το πολύ

Εξομολογείται ο «Τζι-Αι-Τζο»

Είχα φτιάξει μια καλή ομάδα μ’ ένα φίλο μου που κάναμε μαζί μαχητική πάλη, πήρα και κάτι ειδικούς φρουρούς και κάθε βράδυ πλακωνόμασταν. Με όλες τις φυλές. Αλβανούς, Ρώσσους, Κούρδους, αυτούς μην τους βλέπεις έτσι κακομοίρηδες, φέρνουν όλη την πρέζα, Έλληνες, Γεωργιανούς, αναρχικούς, τα πάντα. Δεν είχα πάρει ούτε ένα ρεπό. Πήγαινα με σπασμένα πλευρά και ξέρεις τα σπασμένα πλευρά πρέπει να τα αφήσεις να θρέψουν, δενόμουν εγώ και πήγαινα, βάλτε με να δουλέψω τους έλεγα δε με νοιάζει το χτύπημα. Είχα πιάσει και δύο παπατζήδες ε, τότε στην πλατεία Βάθης, ήμουνα με το παπί και έπεφτα πάνω τους, πλάγιαζα το μηχανάκι κι άντε να ξεφύγουν μετά. Τζι αι τζο με φωνάζανε τότε. Δε μ’ένοιαζε, αφού κάθε μέρα σου λέω έκανα προπόνηση για την πάλη, εκεί να δεις ξύλο που έτρωγα, τι θα με πείραζε αν έτρωγα και το βράδυ δυο τρεις ακόμα; Αφού το γούσταρα το ξύλο. Είχε καθαρίσει ο τόπος όμως έτσι; Δεν καταλάβαινα τίποτα.

Η συνέχεια; Θλιβερή.

Friday, November 03, 2006

Χάσμα Γενεών

Κάποτε στα σχολεία κυνηγούσαν τους μαθητές για το τσιγάρο, τώρα για τα τσιμπούκια. Κατά πως φαίνεται πηδήξαμε τα πούρα.

Τα σύνορα


Μία χοντρή μύγα έχει εγκλωβιστεί ανάμεσα στο τζάμι και το παντζούρι. Σκέφτομαι ότι αν πέρναγε μέσα στο δωμάτιο θα είχε χέσει τον τόπο όλο. Ή μήπως έχει στερηθεί την έξοδο της εκεί έξω στα σκατά; Έχει βρωμίσει από καιρό ο τόπος κι αναρωτιέμαι ποιο θα είναι το επόμενο στάδιο.

Thursday, November 02, 2006

«...άλλα λόγια δε ρωτώ...»

Η 16χρονη αποβλήθηκε επειδή ακολούθησε το φίλο της στις τουαλέτες ή μήπως επειδή στο κοντινό δεν έγραφε τόσο καλά; Η μαθήτρια που τράβηξε το επίμαχο βίντεο ανήκει στο γυμνάσιο οπότε δε μπορούν οι καθηγητάδες να αποφανθούν. Είναι του λυκείου βλέπετε αυτοί. Και αυτή. Εγώ λέω ότι θα έπρεπε να αθωώσουν τα τέσσερα παιδιά και να την αποβάλλουν δια παντός. Τα μαλλιά της ήταν προκλητικά χτενισμένα και στην ουσία αυτή είναι που παρέσυρε τους νεαρούς μαθητές. Αυτοί μιλάν κι όμως κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου.

Wednesday, November 01, 2006

Just A Little Heat

Σηκώθηκα από το κρεβάτι έντονα πιασμένος και με διάθεση να μην κάνω απολύτως τίποτα όμως μια μαγική δύναμη με έσπρωξε στην κουζίνα όπου έφτιαξα ένα καφέ αν και δεν τον χρειαζόμουν πραγματικά αφού έπειτα από 3 ώρες μεσημεριανού ύπνου αρκεί ένας κουβάς νερό για ν’ανοίξει το μάτι και όχι η ίδια ποσότητα σε καφέ που συνήθως είναι απαραίτητη κάποια πρωινά που χρειάζεσαι μανταλάκια για να κρατήσεις τα βλέφαρα σου στην ίδια θέση. Ένα ήταν σίγουρο, με τέτοιο ύπνο, το βράδυ στη Μεγάλη Βρεταννία θα είμαι ο πιο φρέσκος με μάγουλο βερίκοκο κι ας έχω να ξυριστώ σχεδόν 20 μέρες. Πρέπει να βρω και αυτό το αναθεματισμένο το παπιγιόν ενώ θα έλεγα ότι είναι εξαιρετικά εκνευριστικό να σου τηλεφωνούν όταν ακούς μουσική και δε θέλεις να σε ενοχλεί κανένας αφού έτσι αναγκάζεσαι να χαμηλώσεις την ένταση, να χάσεις το τραγούδι το καλό και γενικότερα να χάσεις τα αυγά και τα πασχάλια και ποτέ δε ξέρεις αν θα χάσει ή αν θα κερδίσει σήμερα η ΑΕΚ. Πάντως έχω κάνει μερικούς μαγικούς συνδυασμούς που ακόμη και ο Κόπερφιλντ ο οποίος θαρρώ ότι ήρθε να μας εξαφανίσει δε θα μπορεί να φανταστεί. Σίγουρα το να πάει μερικούς από εμάς κάπου μακριά δε θα ήταν καθόλου άσχημη ιδέα. Αν μάλιστα μπορούσε να πάρει και τα αυτοκίνητα όλων αυτών θα του ήμουν προσωπικά ευγνώμων. Ακόμη και με 500.000 λιγότερους θα συμβιβαζόμουν. Ε κι αν βλέπαμε ότι θέλουμε λίγο ξαλάφρωμα ακόμη, τον φωνάζουμε και του χρόνου για άλλη μία γενική. Ακούμε Σοφία Αρβανίτη στο Μπλέχτηκα και γουστάρουμε αγρίως ενώ θα πρέπει να αναφέρουμε ότι όποιος Αργύρης γιορτάζει σήμερα να στείλει γλυκά στη γνωστή πια διεύθυνση διότι έχει τσάμπιονς λιγκ λέμε και δεν είμαστε να τρέχουμε σε γιορτές. Μια κοινωνική υποχρέωση θα πάμε να βγάλουμε κι αυτή σε μέρος που διαθέτει τελεβίζιον αρκεί να πιάσεις τη στρατηγική τη θέση για να μη γίνεις ρεζίλι λοξοκοιτάζοντας παράλληλα με τη βρώση του μπον φιλέ σου. Και για επιδόρπιο πανακότα μέσα σε μια τερακότα. Ουφ, τι κουραστική μέρα και η σημερινή. Πάω να πάρω έναν υπνάκο.

Tuesday, October 31, 2006

Καλή χρονιά!

Σήμερα δεν ανοίγουν τα σχολεία; Άντε καλή αρχή σε όλα τα πρωτάκια που μου φαίνεται ότι θα τους κακοφανεί του χρόνου που θα ξεκινήσουν απ' το Σεπτέμβρη :-)

Monday, October 30, 2006

Κοινωνία ώρα σκατά


Είναι που λες και κάτι τύποι τα πρωινά, οι Καμπουράκης και Οικονομέας που με ευαισθησία και δυναμισμό συζητούν και σχολιάζουν με το δικό τους άμεσο και ανθρώπινο τρόπο τα θέματα της τρέχουσας επικαιρότητας κι έχουν κάνει και μια καλή συμφωνία με το διάολο ξεπουλώντας το τομάρι τους. Πως αλλιώς να εξηγήσεις τη σημερινή ζωντανή σύνδεση με τη Θες/νίκη για το ζήτημα με τις παραστάσεις του Τζίμη Πανούση που τους απασχολούν εσχάτως αφού έχουν λύσει όλα τα υπόλοιπα προβλήματα τους και πρέπει τώρα να προστατέψουν την κοινωνία τους από τον σάτυρο που ανέβηκε πάνω για να διαφθείρει όποιο νέο βρει μπροστά του. Φήμες που αναφέρουν ότι ο Τζίμης οργανώνει στο Λευκό τον Πύργο το στρατηγείο των Σοδόμων και Γομόρων που επιβεβαιώθηκαν νωρίς το απόγευμα σήμερα. Είδαμε λοιπόν έναν τύπο ο οποίος καταλάβαινες ότι είχε κάποιο πρόβλημα ο άνθρωπος. Η ομιλία του πρόδιδε ότι κάτι δεν πάει καλά. Και δεν εννοώ αυτά που έλεγε αλλά το φυσικό μέσο. Λέει λοιπόν ο τύπος τις πίπες του για χριστιανούς και διάφορα τέτοια δικαιολογημένος εν μέρει διότι είχε δει και την παρέλαση το Σαββάτο, είχε περάσει και η μεγάλη γιορτή του Αγίου Δημητρίου πολιούχου της πόλης οπότε μια έπαρση την είχε και φυσικά είχε τονωθεί και το εθνικό του φρόνημα άρα μπερδεμένα μεν, σταθερά δε τα έχωνε. Και μαθαίνουμε σε κάποια φάση ότι ο μεσιέ έχει αναπηρική σύνταξη από το ΙΚΑ και φυσικά γι’ αυτό τον βρήκαν και πρωί πρωί τα τσακάλια του Μέγκα για να μιλήσει. Οι υπόλοιποι συνήθως εργάζονται. Πέρυσι με την ίδια ακριβώς παράσταση δε θυμάμαι να είχε γίνει θέμα στην Αθήνα. Άσε που ο Πανούσης τα τελευταία χρόνια την ίδια παράσταση κάνει οπότε σιγά τη μεγάλη προσβολή. Τώρα στα τελευταία του 2006 γίναμε σεμνότυφοι; Αλλά θες να το σκαλίσεις το θεματάκι σου σα δημοσιοκάφρος, είσαι λαγωνικό Κ-9 και κάτι τέτοια τα μυρίζεσαι. Μόνο τα σκατά που έχεις πέσει μέσα δε σου βρομάνε. Και βγάζεις κι έναν φουκαρά που ποιος ξέρει τι έχει τραβήξει στη ζωή του και τι πρόβλημα έχει και τον ρωτάς για τον Πανούση. Αυτός δηλαδή εκφράζει τι; Αποτελεί τον τυπικό κιμπάρη Σαλονικιό; Ίσα ίσα να ρίχνετε λαδάκι στη φωτιά μπας και αρπάξει. Τις προάλλες με την Τριφύλλη; Σοκαρισμένοι μεν, η εκπομπή δεν κόπηκε δε, την αφήσατε να βρίζει για να ανέβουν τα νούμερα. Τζακ Ποτ πετύχατε και μετά ξαφνικά γίνατε προβληματισμένοι. Τόσο προβληματισμένοι που την επίμαχη σκηνή την προβάλατε και την επομένη έχοντας βάλει βέβαια τα σχετικά μπιπ. Αυτός είναι ο ανθρώπινος τρόπος σας.

Sunday, October 29, 2006

Υπερ-βολές

Αν δω μπροστά μου το Σκουντή θα τον χτυπήσω. Αυτός ο άνθρωπος σε βγάζει έξω από τα ρούχα σου. Πέταξε σήμερα την ατάκα «η τρομακτική προσποίηση του Διαμαντίδη». Εννοείς δηλαδή ρε μεγάλε ότι έκανε «μπουυυυυ» στον αντίπαλο και τον τρόμαξε; Πως μπορεί μια προσποίηση να είναι τρομακτική; Δεν είπαμε να είσαι και φιλόλογος αλλά μην το παρακάνουμε με αυτές τις φιλολογικές μεταδόσεις. Ο άλλος που ήταν στον αγώνα μαζί του κάτι λέει σε κάποια φάση για 15000 κόσμο. Μα δεν έχεις μάθει τόσα χρόνια ότι το ΣΕΦ δε χωράει 15000; Άσε που όλοι έβλεπαν ότι υπήρχαν και κενά καθίσματα στα πέταλα των πάνω διαζωμάτων. Όλοι υποστηρίζουμε μια ομάδα αλλά κάντε μια αξιοπρεπή αναμετάδοση. Ο ένας με τον Διαμαντίδη παίκτη ορχήστρα, ο άλλος με τα του Ολυμπιακού, απορώ δηλαδή πως δεν άρχισε να βρίζει ο ένας τον άλλον σε κάποια φάση. Είστε και στην ΕΡΤ και σας πληρώνουμε χρυσάφι.

«...τι νόημα έχουν όλα αυτά, τι τρέχω να προλάβω...»

Καταλήψεις στα σχολεία και χαμός για το αν είναι νόμιμες ή όχι οι γενικές συνελεύσεις τους και οι ψηφοφορίες και διάφορα τέτοια. Κουνάτε το κεφάλι σας ρε, για κατάληψη μιλάμε, τι νομιμότητα να διεκδικήσει μια κατάληψη; Ας σοβαρευτούμε κι εμείς κι εσείς που κάθεστε στα σχολεία κι έτσι για την αλλαγή βγαίνετε και στα παράθυρα. Οργισμένα νιάτα, υποχείρια μιας κατάστασης την οποία μεθαύριο θα στελεχώσετε επάξια, χωρίς φόβο και πάθος. Το πρόβλημα δεν είναι ούτε η βάση του δέκα, ούτε του εκατό κι ούτε του Λεωνίδα οι τριακόσιοι. Θες να σπουδάσεις πουλάκι μου; Ναι. Γιατί; Επειδή σπουδάζουν όλοι; Επειδή αυτό θέλει ο πατέρας και η μάνα σου; Για να πας να κάνεις φοιτητική ζωή και να χαρείς τη ζελίτα σου; Διότι δε γίνεται ρε πούστη μου κάθε χρόνο 80.000 άτομα να θέλουν να γίνουν επιστήμονες, κάτι δεν πάει καλά, δε μπορεί όλοι αυτοί να έχουν τόσα όνειρα και μετά να καταλήγουμε καθώς κάνουμε το λογαριασμό να λέμε τι ωραίο μπουρδέλο που είμαστε να το χαιρόμαστε. Άκουσα κάποτε μια σοφή κουβέντα «Θελήσαμε να κάνουμε τα παιδιά μας πρίγκιπες χωρίς οι ίδιοι να είμαστε βασιλιάδες». Έτσι ακριβώς είναι. Κλείνουν τα στρατόπεδα και πάμε και ανοίγουμε Πανεπιστήμια και Τ.Ε.Ι. κι ύστερα γκρινιάζουν οι τοπικές κοινωνίες για τον οικονομικό μαρασμό αφού με τη νέα βάση δεν πατάει κανείς εκεί. Αν πάλι πάταγε κάποιος εκεί μετά θα γκρίνιαζε επειδή υπάρχει μεγάλη ανεργία. Δε διαθέτουμε τις υποδομές απορρόφησης όλων αυτών των επιστημόνων και κανείς μας δε ξεκουνάει να πάει να γίνει υδραυλικός. Μόνο να γκρινιάζουμε ξέρουμε όταν του κλείνουμε ραντεβού κι έρχεται μετά από τρεις μέρες. Απ’ το 90 και μετά κάναμε κάθε χρόνο κατάληψη. Κάτι σαν έθιμο έχει καταντήσει. Νομίζω πως όλοι περνάμε καλύτερα όσο υπάρχει το πρόβλημα, έχουμε και κάτι να ασχολούμαστε δηλαδή οπότε που να τρέχουμε να βρίσκουμε λύσεις;

Νίκη - Χέιντεν

Τέλος εποχής για τα MotoGP των χιλίων κυβικών (990 για την ακρίβεια) με τον Νίκι Χέιντεν να τερματίζει τρίτος αλλά να κατακτά το πρωτάθλημα αφού ο Βαλεντίνο Ρόσι, φαβορί πριν τον αγώνα με 8 βαθμούς διαφορά και την πολ ποζίσιον φάνταζε άτρωτος. Μία πτώση όμως σχετικά νωρίς τον οδήγησε στην τελευταία θέση στην οποία και τερμάτισε για να μην πετάξει λευκή σημαία. Άντε να δούμε του χρόνου τα 800άρια :-)

Ο Κίλερ

Ο Θανάσης ανήκει στην κατηγορία εκείνη την αντρών που δεν αφήνουν ούτε θηλυκή μύγα να πέσει κάτω. Με χόμπι όπως πόσα σουβλάκια θα φάμε απόψε ή πόσα λίτρα μπίρας χωράν ακόμη στο στομάχι μου πάντοτε καταφέρνει να βγαίνει με κάποια επειδή δε διστάζει να κάνει αυτό που έχουν ξεχάσει να κάνουν οι περισσότεροι άντρες στις μέρες μας, δηλαδή να την πέφτει. Τις προάλλες πήγαινε στο χωριό του και ενώ οδηγούσε χαλαρά τον προσπερνάει μια γυναίκα. Ο ανδρικός εγωισμός κόλλησε το δεξί πόδι στο γκάζι και προσπέρασε ξανά την κοπέλα κι έτσι ξεκίνησε ένα ιδιότυπο παιχνίδι προσπέρασε με για να σε ξαναπροσπεράσω μόνο που σε κάποια στιγμή θα έπρεπε να βγει από την εθνική γιατί έφτανε η στροφή για το χωριό του. Αφού λοιπόν την άφησε να περάσει μπροστά πήρε τον αριθμό κυκλοφορίας της και έστριψε φανερά ενθουσιασμένος αφού η κοπέλα ήταν ξανθιά, το αγαπημένο δηλαδή τάργκετ γκρουπ του Θανάση αν και στις άλλες δύσκολα θα πει το όχι. Επιστρέφει λοιπόν από το χωριό και προσπαθεί να μάθει τα στοιχεία της κοπέλας. Για καλή του τύχη το αυτοκίνητο ήταν στο όνομα της κι έτσι βρήκε ότι χρειαζόταν για να επικοινωνήσει μαζί της. Κάποια στιγμή την πέτυχε στο σπίτι και της περιγράφει το ποιος ήταν. Εκείνη τον θυμήθηκε και τον ρώτησε τι θέλει. Αυτός της είπε ότι την ώρα που έστριβε ένα πετραδάκι έσκασε στο παρμπρίζ του και το ράγισε. Αυτή αναρωτήθηκε ποια η δική της σχέση κι αυτός της απάντησε ότι το πετραδάκι ήταν από το δικό της αυτοκίνητο και θα έπρεπε να τον αποζημιώσει. Πράγματι κλείνουν ένα ραντεβού για να κανονίσουν τις λεπτομέρειες. Αφού λοιπόν συναντιούνται της λέει αμέσως ότι δεν έχει αλλάξει το τζάμι και πως είναι όλα ψέματα. Το κατάλαβα του είπε εκείνη κι όταν ρώτησε το πως του είπε από το θεοβρώμικο παρμπρίζ που δε θα μπορούσε να ήταν αλλαγμένο και από τα πολυκαιρισμένα σήματα πάνω του. Πάνε λοιπόν να πιούνε ένα καφέ και στην κουβέντα των ρωτάει εκείνη πως του φαίνεται. Ατάραχος ο κίλερ απαντά ότι δεν είναι αυτό που περίμενε αλλά όσο περνάει η ώρα του αρέσει όλο και περισσότερο. Τελικά έχουν ξεκινήσει και βγαίνουν κανονικά μόνο που ο Θανάσης έχει καταντήσει ολίγον τι εξομολόγος, κάτι που δεν ταιριάζει με τίποτα στο στυλ και τη ψυχοσύνθεση του. Η κοπέλα τα έχει με έναν παντρεμένο τον οποίο και πήγαινε να επισκεφθεί ο οποίος εκτός από αυτήν διατηρεί κι άλλη μία παράνομη σχέση και φυσικά υπάρχει και η γυναίκα του οπότε η κατάσταση είναι κάπως μπερδεμένη. Η κοπελίτσα λοιπόν κάθεται και του λέει όλους τους προβληματισμούς της για την ιστορία, του κλαίγεται ότι δε μπορεί να ξεκολλήσει και άλλα τέτοια. Απ’ την άλλη ο Θανάσης σε μια κρίση ανθρωπιάς κάθεται και την ακούει χωρίς να προχωράει στο ψητό. Να μη ξεχάσουμε σήμερα να δούμε MotoGP, τον τελευταίο και πιο κρίσιμο αγώνα.

«Δε μπορώ άλλο Θανάση / στα 25 έχω γεράσει / δε μπορώ άλλο Θανάση / κάνε στάση...»

Friday, October 27, 2006

Tearing Apart

Τελείωσα μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, σίγουρα ήταν λιγότερο από λεπτό. Πήγα προς την πόρτα με το ύφος του παιδιού που έχει κάνει σκανταλιά, χρειαζόμουν ένα καφέ. Δεν ήταν ότι είχα τελειώσει πρώτος, αυτό ξεπερνιέται, ο χρόνος ήταν που με προβλημάτιζε και με άγχωσε κάπως. Δίκαια θα πείτε. Μη νομίζετε ότι σκέφτηκα κι εγώ πολύ διαφορετικά από εσάς. Και δεν είναι ότι δε μπορούσα να κρατηθώ λίγο παραπάνω. Αυτή η ερώτηση 2 με είχε μπερδέψει, άυπνος καθώς ήμουν και με το ελάχιστο διάβασμα της μιας ανάγνωσης δεν ήξερα καλά τις ελάχιστες ομολογουμένως ερωτήσεις παγίδες. Αν κοβόμουν στα σήματα της μηχανής δε θα το συγχωρούσα ποτέ στον εαυτό μου. Το ’99 που τα ‘χα ξαναδώσει τα είχα περάσει με χαρακτηριστική ευκολία. Τελικά την ερώτηση 2 την έκανα λάθος αλλά μόνο αυτή οπότε το «Επέτυχε» γράφηκε πάνω στην καρτέλα κι ετοιμάζομαι τώρα και για την πορεία. Ο δάσκαλος δε θεωρεί καλή ιδέα να ξεκινήσω με σούζα και να ξύσω γόνατα και μαρσπιέδες στη στροφή. Εγώ πάλι έχω αντίθετη άποψη αλλά νομίζω ότι θα πρέπει να συμβιβαστώ με τις συμβουλές του για να μη δίνουμε τζάμπα λεφτά στους αδρά χρηματιζόμενους υπαλλήλους του υπουργείου μεταφορών. Για αυτοκίνητο δηλαδή δεν το συζητώ πλέον τα σκάνε όλοι. Το λάδωμα είναι ίσο περίπου με τα λεφτά που θα δώσεις αν κοπείς για να εξεταστείς ξανά. Και πάλι κανείς δε σου λέει ότι θα περάσεις. Οπότε λένε όλοι απ’ το να κοπώ και να δώσω ξανά τόσο το παράβολο όσο και τα χρήματα για το λάδωμα για να μην τριτώσει το κακό ας τα δώσω απ’ την αρχή να ξεμπερδεύουμε. Εμείς με το παλιό σύστημα βέβαια δεν το είχαμε αυτό σε τόσο μεγάλο βαθμό. Έπεφτε το λάδωμα μεν αλλά η αναλογία ήταν 50-50, τώρα πρέπει να έχει πάει 80-20. Στις μηχανές βέβαια τα πράγματα είναι πιο καλά, η αναλογία πρέπει να είναι 20-80, είναι και πιο εύκολη η εξέταση, περνάς άνετα σχετικά με την αξία σου. Κι αφού λοιπόν δεν είχα λαδώσει για το αυτοκίνητο δε σκοπεύω τώρα να τα δώσω για τη μηχανή. Φίλη πέταξε σήμερα για Βαρκελώνη και όπως ήταν φυσικό με ρώτησε τι θέλω να μου φέρει. Ένα κιλό τυρί μαντσέγο της απάντησα και την έπιασαν τα γέλια. Με ξαναρώτησε προτρέποντας με να σοβαρευτώ. Σοβαρεύτηκα λοιπόν και της είπα ένα κιλό τυρί μαντσέγο. Αφού είχα πάει το Μάιο και δεν είχε μείνει κάτι που να ήθελα να πάρω. Και τυρί δηλαδή είχα πάρει αλλά τελείωσε. Γιατί κανείς δε με παίρνει στα σοβαρά όταν του μιλάω για σουβενίρ;

Thursday, October 26, 2006

Ο Θείος Νίκος

Κάθε φορά που ακούω τις γραμμές των οριζόντων θυμάμαι το «θείο» Νίκο ο οποίος για την ακρίβεια είναι αδερφός του γαμπρού του πατέρα μου, δηλαδή είμαστε συμπέθεροι αλλά αυτά τα πράγματα ένα μικρό παιδί δεν τα καταλαβαίνει οπότε έχει μείνει το θείος Νίκος γιατί ως τέτοιος μας συστήθηκε. Αυτή τη φορά δεν άκουσα το συγκεκριμένο δίσκο αλλά τον θυμήθηκα αναγκαστικά αφού μια συζήτηση στο σπίτι τον έφερε στο προσκήνιο. Πριν έξι περίπου χρόνια έπαθε κάτι απανωτά εγκεφαλικά και πλέον έχει χάσει την όραση του ενώ μάλλον είναι και τυχερός που ζει. Ο θείος Νίκος είχε πάει στα καράβια κι έτσι όταν ακούω ειδικά τους 7 νάνους ο στίχος «Γιε μου που πας, μάνα θα πάω στα καράβια» έρχεται σαν μια ωραία γροθιά στο στομάχι ή σαν αλήτης του δρόμου που με πιάνει από τους ώμους και με τραντάζει. Τέσσερα παιδιά έχει ο θείος Νίκος, δουλευταράς ήτανε, στεριανός εδώ και πολλά χρόνια με τα χωράφια πάλευε κι έβγαζε το ψωμί της οικογένειας του. Λάτρης και της ταχύτητας τον θυμάμαι και μ’ένα Φορντ έσκορτ να μας πηγαίνει το καλοκαίρι για μπάνιο, όλα μαζί τα κουτσούβελα, όσα κι αν ήμασταν θα έβρισκε τρόπο να μας χωρέσει. Ορφανός από πατέρα, έτυχε να έχω εγώ το όνομα εκείνο με συμπαθούσε ιδιαίτερα αφού τα παιδιά του ήρθανε πολύ αργότερα. Οι δυσκολίες στη ζωή του πλέον πολλές, μα εγώ θα τον θυμάμαι πάντα σε γιορτές σαν τις σημερινές να τον τραβάω στο δωμάτιο για να ακούσει λίγο Καββαδία και να γαληνέψει η ψυχή του, να δακρύσει, να δακρύσουμε μαζί δηλαδή και να καθόμαστε έπειτα στο μπαλκόνι ατενίζοντας την κουπαστή, το πέλαγος, τους γλάρους και τους φάρους, όλα πλασμένα από τη φαντασία μας και να μου δίνει και εμένα καμιά τζούρα στα κρυφά, τσιγάρο σέρτικο, κάθε ρουφηξιά και μια ιστορία. Ντρέπεται ο θείος ο Νίκος και ούτε στο χωριό του έχει πάει τα τελευταία χρόνια, ούτε στο καφενείο του χωριού που μένει πατάει πια. Κουτσοβλέπει απ’ το ένα μάτι μα δεν αισθάνεται πια λεύτερος, νιώθει τη σκλαβιά απ’ την αρρώστια να τον κρατάει φυλακισμένο σε τέσσερις τοίχους, εκείνον που ταξίδεψε τον κόσμο όλο. Αν και Ολυμπιακός σε αγαπάω θείε Νίκο κι ας μην είσαι και θείος δηλαδή αλλά δε νομίζω ότι έχει και μεγάλη σημασία αυτό και θείος να ‘σουνα πάλι θα σ’αγαπούσα. Α ρε μπαγάσα με ξεσήκωσες πάλι.

"Νεκρό" το blogme.gr ?

Δοκίμασα πριν λίγο να μπω στο blogme.gr και διαπίστωσα ότι "δεν παίζει". Ρώτησα και 2-3 φίλους μα το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο. Δε γνωρίζω ποιός είναι ο λόγος που κατέβηκε η σελίδα που ενημέρωνε τον κόσμο, ελπίζω απλά να μην είναι κάποια επιπλέον λογοκρισία των αρχών. Δεν έχει και νόημα άλλωστε με όλη αυτήν την κινητοποίηση που έχει γίνει. Και στα παρελκόμενα της ημέρας χρόνια πολλά στους εορτάζοντες.

Διάλογοι IV (ερωτικοί)

- Τι σου κάνω μάνα μου;
- Μήνυση...

So This Is Goodbye

«Μπήκαμε μαζί στη μπανιέρα, είχε ένα ωραίο αφρόλουτρο θυμάμαι με άρωμα πεύκο, δεν είχα ξαναδεί στη ζωή μου αφρόλουτρο με άρωμα πεύκο και δε νομίζω ότι αγόρασα και ποτέ, μόνο στο σπίτι του το χρησιμοποιούσα. Πήγα και κάθισα ανάσκελα στο κρεβάτι. Ήρθε κι εκείνος, άρχισε να με φιλάει και να με γλείφει παντού. Σήκωσε τα πόδια μου και τα πέρασε πάνω απ’ τους ώμους του. Τον ένιωθα να με ακουμπάει και μετά ούρλιαξα σχεδόν από τον πόνο, με τα χέρια μου κρατούσα τα μπούτια του σα να έβαζα αντίσταση και ένιωθα ότι με έσκιζε στα δύο. Απέφευγα να τον κοιτάξω, με σφυροκοπούσε αλύπητα, η ανάσα του άφηνε να ξελευθερωθεί όλο το πάθος του, ήθελα να μιλήσω μα οι λέξεις κόμπιαζαν στο λαιμό μου, φοβήθηκα ότι θα με πνίξουν στο τέλος. Είχα δακρύσει, τέτοιο πόνο δεν είχα ξαναζήσει, ήθελα να σταματήσει μα ντρεπόμουν να του το ζητήσω, περίμενα στωικά να τελειώσει αυτό το μαρτύριο. Δεν έχυσε μέσα μου, ήθελα να το κάνει μα ντρεπόμουν να του το ζητήσω. Με τον καιρό έγινα η πουτάνα του, μου έφερνε γυναικεία εσώρουχα για να φοράω κι εγώ έμπαινα ολοένα και περισσότερο στο πετσί του ρόλου μου, φερόμουν σαν κοριτσάκι, έτσι μ’έλεγε και ‘κείνος, κουκλίτσα του κι εγώ καμάρωνα. Πήγαινα σ’ επαγγελματικά ταξίδια μαζί του στην Ελλάδα και το εξωτερικό, πάντα φρόντιζε για τα καλύτερα κι εγώ σαν μια κρυφή ερωμένη τον περίμενα στο δωμάτιο σαν μια γνήσια κρυφή ερωμένη με έντονα τα σημάδια της υποδούλωσης. Άλλοτε ήμουνα δεμένη, άλλοτε φιμωμένη κι άλλοτε στημένη στα τέσσερα ώρες ολόκληρες περιμένοντας τον να γυρίσει, να κατεβάσει το φερμουάρ του και να μου τον καρφώσει έτσι όπως ήταν με το κοστούμι και τη γραβάτα να μου γαργαλάει την πλάτη. Δεν πόναγα πια, μου άρεσε κιόλας, μου είχε γίνει απαραίτητος. Στο τελευταίο ταξίδι δε με πήρε μαζί του, έσκασα απ’ τη ζήλια μου. Έκλεισα εισιτήρια κρυφά χωρίς να του πω τίποτα και την επόμενη ημέρα ήμουν κι εγώ στη Μαδρίτη. Γύρισε το απόγευμα στο ξενοδοχείο κι αφού περίμενα καμία ώρα του χτύπησα την πόρτα. Όταν ρώτησε στα γαλλικά ποιος είναι του απάντησα σε άπταιστα ελληνικά η Δήμητρα. Άνοιξε την πόρτα και τον έσπρωξα μέσα, τον έριξα στο κρεβάτι και άρχισα να τον γλείφω μέχρι που τελείωσε στο στόμα μου. Θέλησε να κάνει κι αυτός το ίδιο, στεκόμουν όρθιος κι εκείνος καθισμένος στο κρεβάτι. Έχυσα κι έμεινε με το κεφάλι του γερμένο πάνω στην κοιλιά μου. Πέρασα τα δάχτυλα μου στα μαλλιά του και τον χάιδευα, με το άλλο χέρι έβγαλα το σκοινί απ’ την κωλότσεπη και τον έπνιξα. Πήρα το τρένο για Μάλαγα και την επόμενη πέρασα στο Μαρόκο. Δε ξέρω ακόμη τι θα κάνω. Μην πεις σε κανέναν ότι ξέρεις.

Δημήτρης»

Τόσα χρόνια δεν τον άκουσε κανένας, τώρα μάλλον είναι αργά.

Μήνυση κατά του blogme.gr

Αναδημοσιεύω από το σχετικό mail που μου ήρθε κι ελπίζω να μη ξαναγίνουμε μάρτυρες τέτοιων συμβάντων.

ΜΗΝΥΣΗ ΚΑΤΑ ΤΟΥ BLOGME
για το περιεχόμενο άλλου blog μέσα από τις σελίδες του
Μια υπόθεση διαδικτυακής λογοκρισίας, μετά την Σιγκαπούρη και την Κίνα, τώρα και στην Ελλάδα
Το Blogme.gr δέχτηκε αρκετά μηνύματα και ερωτήσεις σχετικά με την (προσωρινή) διακοπή της λειτουργίας του.
Παραθέτω τις απαντήσεις, αποφεύγοντας ωστόσο, προς το παρόν, την δημοσίευση ονομάτων και λεπτομερειών περί της υπόθεσης.
Ο Έντυπος και Ηλεκτρονικός Τύπος, η ΕΕΧΙ, τα Ελληνικά blogs και ο Διεθνής Διαδικτυακός Τύπος (ενασχολούμενος με θέματα πληροφορικής), θα ενημερωθούν σε σύντομο χρονικό διάστημα λεπτομερώς για το θέμα και τα πρόσωπα, έπειτα από την ολοκλήρωση των νομικών διαδικασιών.
ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ
Προσφάτως, δημόσιο πρόσωπο μήνυσε το Blogme.gr για δυσφήμιση και άσεμνο σατυρικό περιεχόμενο.
Το πρόσωπο αυτό σατιρίζονταν μέσα από τις σελίδες κάποιου άλλου blog, το οποίο ήταν καταχωρημένο στο directory του Blogme και στις υπηρεσίες ροής RSS. Ως αποτέλεσμα των παραπάνω, ακολούθησαν: διαδικασία του αυτοφώρου, κατάσχεση του σκληρού δίσκου, παραμονή στο κρατητήριο και προσαγωγή στην εισαγγελία.
ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΤΗΣ ΜΗΝΥΣΗΣ / ΑΥΤΟΦΩΡΟΥ:

Δίχως καμιά προηγούμενη ειδοποίηση από τον μηνυτή ( για λόγους διευθέτησης της υπόθεσης , εξηγήσεων τεχνικών η μή,) έλαβε στην έδρα μου, αιφνιδιαστική επίσκεψη από αστυνομικούς της δίωξης ηλεκτρονικού εγκλήματος, εν παρουσία εισαγγελέα.
(Όντας υπεύθυνος διαχείρισης του Blogme, και μη έχοντας κάτι να φοβηθώ, ή να αποκρύψω, υπήρχαν δημοσιευμένα τα πλήρη στοιχεία μου- όπως και θα υπάρχουν μετά την επανέναρξη του site).
Αφού έγινε σχετική έρευνα, προανάκριση και κατάσχεση του σκληρού δίσκου, ακολούθησε σύλληψη.
Υπό τη συνοδεία των αστυνομικών οργάνων, οδηγήθηκα τέλος, στην Γενική Ασφάλεια Αθηνών ΓΑΔΑ.
Ακολουθώντας τις διαδικασίες του αυτοφώρου (αποτυπώματα , σχετική απολογία, κλπ), προωθήθηκα για την διανυκτέρευση στα κρατητήρια.
Την επόμενη ημέρα, και έπειτα από την διαδικασία της φωτογράφησης, φορώντας χειροπέδες, όπως προβλέπει η διαδικασία, οδηγήθηκα στην εισαγγελία (Ευελπιδων), οπού διατάχτηκε περαιτέρω έρευνα της υπόθεσης.

ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ
Είναι η πρώτη φορά στα παγκόσμια χρονικά του internet οπού ασκήθηκε ποινική δίωξη για ένα site συλογής πληροφοριών το οποίο τεχνικά δεν είναι δυνατόν να σχετίζεται με το περιεχόμενο των κατοχυρωμένων ιστοσελίδων.
Έως σήμερα, σε καμία δημοκρατική χώρα δεν έχει υπάρξει παρόμοια δίωξη από θιγόμενο πρόσωπο, παρά μόνο σε αυταρχικά καθεστώτα. Αναφορικά, ως πιο πρόσφατα παραδείγματα έχουμε την Σιγκαπούρη και την Κίνα.
Οι περιπτώσεις των μηνύσεων ωστόσο, αφορούσαν τον ίδιο τον διωκόμενο που ήταν και ο ίδιος ο διαχειριστής του blog, και όχι το μέσο συγκέντρωσης των blogs και συλλογής πληροφοριών, καθώς είναι το Blogme.
Σημειωτέων, ότι ενώ κάποιοι χρήστες των blogs εκμεταλλεύονται τις υπηρεσίες του Google ώστε με λέξεις κλειδιά να εμφανιστούν αποτελέσματα με σκοπό να σατιρίσουν η να "δυσφημήσουν" διεθνή πρόσωπα όπως ο G. Bush, Ελληνικά κόμματα και υπουργούς, κανείς εξ αυτών δεν στράφηκε εναντίων του Google και των υπηρεσιών του, διότι το σκεπτικό είναι αφελές.
Σε αντίθεση με την περίπτωση του Blogme όπου υπάρχει ένα πρωτοφανές γεγονός νομικής αντιπαράθεσης.
Ο οποιοσδήποτε μέσος χρήστης του ιντερνετ , γνωρίζει τον αυτονόητο τρόπο λειτουργίας ενός οποιουδήποτε website συλλογής πληροφοριών όπως είναι το Blogme .
Γνωρίζει ποιο είναι το αντικείμενο του, καθώς γνωρίζει ότι σκοπός του είναι να συλλέγει πληροφορίες.
Επίσης, ξέρει πως είναι αδιανόητο να ευθύνεται κάποιο ανάλογο website για περιεχόμενο που δεν υπάρχει μέσα στο ίδιο website, αλλά σε άλλες απομακρυσμένες ιστοσελίδες ή blogs, όπου δεν έχει την ευθύνη της διαχείριση και δεν συνυπογράφει.

Οποιοσδήποτε επίσης μέσος χρήστης γνωρίζει ότι η περίπτωση ενός blog (προσωπικού ηλεκτρονικού ημερολογίου),αποτελεί αυτό που λέει η ίδια η λέξη: προσωπικό ημερολόγιο, έκφρασης και ιδεών. Και που διεθνώς, διακατέχεται από τους ίδιους ιδιαίτερους "κανόνες" προσωπικής ευθύνης των περιεχομένων και της ιδιωτικής έκφρασης, που το διαφοροποιούν από την απλή ιστοσελίδα.

Πιστεύουμε ότι το οποιοδήποτε θιγόμενο πρόσωπο, εάν δεν γνωρίζει, οφείλει να διερευνήσει και να ενημερωθεί, προτού προβεί στην οποιαδήποτε ενέργεια.
Δεν είμαι υποχρεωμένος να αναπαράγω αυτή τη στιγμή τους διαδικτυακούς "κανόνες" που διακρίνουν ένα blog, και την σχέση του η όχι, με ένα site συλογής πληροφοριών όπως είναι το Blogme.
Για οποιονδήποτε ενδιαφερόμενο, μια επίσκεψη στους όρους χρήσης ενός blog , ή της εταιρίας που το φιλοξενεί, ή του παρέχει τη δωρεάν εφαρμογή , μπορεί να του δώσει μια γρήγορη απάντηση.

Το αποτέλεσμα της επιλεκτικής αυτής ποινικής δίωξης, είναι το Blogme να γίνει το μοναδικό website συλλογής πληροφοριών, που σηκώνει το βάρος αυτής της ενέργειας, ανάμεσα στα εκατοντάδες που υπάρχουν στο Ελληνικό και παγκόσμιο ιντερνερτ. Πολλά, εκ των οποίων, εμφανίζουν με διαφόρους τρόπους, αποτελέσματα του επίμαχου blog και με υπηρεσίες αποθήκευσης.
Τη στιγμή που το επίμαχο blog υφίσταται στα μεγαλύτερα ελληνικά sites συλλογής πληροφοριών, και ενώ το blogme είναι το μόνο το οποίο μηνύθηκε, ωστόσο δεν υποστηρίζω την ποινική δίωξη και αυτών. Το blogme ακολουθώντας την διεθνή δεοντολογία που διακρίνει τα sites συλλογής πληροφοριών, δεν φέρει καμία γνώμη τόσο για το συγκεκριμένο blog, όσο και για κανένα άλλο blog, καθώς και περιεχόμενο άλλης ιστοσελίδας που δεν συνυπογράφει.

Η ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ
Η υπόθεση της μήνυσης εναντίων του Blogme συσχετίζετε άμεσα περί της ελευθερίας του τύπου και της κοινωνίας της πληροφορίας
Παραθέτουμε αποσπάσιμα από το ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΥΠ' ΑΡΙΘ. 131 (ΦΕΚ Α? 116/16.05.2003)Προσαρμογή στην Οδηγία 2000/31
του Ευρωπαίκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με ορισμένες νομικές πτυχές των υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας,
ιδίως του ηλεκτρονικού εμπορίου, στην εσωτερική αγορά. (Οδηγία για το ηλεκτρονικό εμπόριο).
4. Ευθύνη των μεσαζόντων παροχής υπηρεσιών.
Αρθρο 11
Απλή μετάδοση
1. Σε περίπτωση παροχής μιας υπηρεσίας της κοινωνίας της πληροφορίας συνισταμένης στη μετάδοση πληροφοριών που παρέχει ο αποδέκτης της υπηρεσίας σε ένα δίκτυο επικοινωνιών ή στην παροχή πρόσβασης στο δίκτυο επικοινωνιών, δεν υφίσταται ευθύνη του φορέα παροχής υπηρεσιών όσον αφορά τις μεταδιδόμενες πληροφορίες, υπό τους όρους ότι ο φορέας παροχής υπηρεσιών:
α) δεν αποτελεί την αφετηρία της μετάδοσης των πληροφοριών,
β) δεν επιλέγει τον αποδέκτη της μετάδοσης και
γ) δεν επιλέγει και δεν τροποποιεί τις μεταδιδόμενες πληροφορίες.
2. Οι δραστηριότητες μετάδοσης και παροχής πρόσβασης που αναφέρονται στην παράγραφο 1 περιλαμβάνουν την αυτόματη, ενδιάμεση και προσωρινή αποθήκευση των μεταδιδομένων πληροφοριών, στο βαθμό που η αποθήκευση εξυπηρετεί αποκλειστικά την πραγματοποίηση της μετάδοσης στο δίκτυο επικοινωνιών και η διάρκειά της δεν υπερβαίνει το χρόνο που είναι ευλόγως απαραίτητος για τη μετάδοση.
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Η μήνυση η οποία μου ασκήθηκε θεωρώ ότι θίγει το κύρος και την αξιοπρέπεια μου, τόσο σε προσωπικό και οικογενειακό, όσο και σε επαγγελματικό επίπεδο. Η κατάσχεση του σκληρού δίσκου οδήγησε στην επαγγελματική μου κατάρρευση (μιας προσωπικής επιχείρησης επιδοτούμενης από πρόγραμμα ανεργίας του ΟΑΕΔ) , με ανεπανόρθωτες επαγγελματικές και οικονομικές συνέπειες. Η αξιοπιστία μου κλονίστηκε έναντι των πελατών μου.
Πιστεύοντας ότι η μήνυση εξαπολύθηκε εναντίον του blogme λόγω άγνοιας και λάθους συσχετισμού του με το επίμαχο blog, καθώς και αναγνωρίζοντας το δικαίωμα που παρέχει ο νόμος στον οποιονδήποτε θιγόμενο πολίτη να στραφεί νομικά προς υπεράσπιση του , το Blogme δεν θα προβεί σε καμία νομική κίνηση εντυπωσιασμού η αμυντικού χαρακτήρα, (όπως πχ η ψευδή καταμήνυση), πριν την εκδίκαση της υπόθεσης, παρά μόνο μετά το πέρας αυτής.

Δεδομένου όλων των παραπάνω γεγονότων, που αντικατοπτρίζουν την παρούσα κατάσταση, το Blogme , δεσμεύεται να δημοσιοποιήσει τις λεπτομέρειες και τα πρόσωπα της υπόθεσης στον παγκόσμιο ιστό και στα ΜΜΕ,έπειτα από την ολοκλήρωση των προανακριτικών διαδικασιών και επιφυλάσσεται να ανταπαντήσει με κάθε νόμιμη ενέργεια, μετά το πέρας της εκδίκασης, δια την αποκατάσταση του, επιθυμώντας την λύση να δώσουν τα αρμόδια δικαστήρια .

Αντώνης Τσιπρόπουλος
Υπεύθυνος διαχείρισης του Blogme
contact@blogme.gr




Caught In A Wave

Έχει μια παράξενη σκοτεινιά απόψε, ικανή να μου μαυρίσει όλη την ψυχή. Στο δρόμο τα κόκκινα φώτα των αυτοκινήτων έχουν σχεδόν εξαφανιστεί κι αν ήτανε πρωί σίγουρα το τοπίο θα ήταν ομιχλώδες. Ακόμη κι αυτό το σινιάλο για την έξοδο μάταιο φαντάζει αφού τα χρώματα δεν έχουν πια τόση σημασία, είν’ τα μηνύματα που χάνονται σ’ αόριστες διαδρομές, στο μοναδικό που γίνεται καθημερινότητα, σ’ αυτές που γίνονται εκείνη.

Wednesday, October 25, 2006

Τα δέοντα

- Σσσσς κορίτσι μου, θα μας ακούσουν από δίπλα.
- Μα πονάω κύριε διευθυντά.
- Δε σ’έχουν ξαναγαμήσει απ’ τον κώλο ε;
- Είμαι μικρούλα κύριε διευθυντά κι ας μη μου φαίνεται.
- Πόσο είσαι αλήθεια;
- Μόλις 23.
- Θύμησε μου να σου στείλω μία κάρτα στα γενέθλια σου για να μπεις στο μάτι στις άλλες.

Τ’ απολεσθέντα

Δε ξέρω γιατί οι εταιρίες υποχρεώνουν τους υπαλλήλους τους να φοράνε γραβάτα καθημερινά. Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι τις έχουν καθιερώσει για να αισθάνονται τη θηλιά στο λαιμό και να μη χαλαρώνουν καθόλου ή ενδεχομένως να προσέχουν το σφίξιμο της γραβάτας και όχι το γενικότερο στη δουλειά. Ίσως πάλι ο απώτερος στόχος είναι να συνηθίσουν το σφίξιμο με αυτόν τον τρόπο και αν δεν τους αρέσει να πάνε να πνιγούνε αφού θα πνίγονται έτσι κι αλλιώς από τη δουλειά. Εγώ πάλι σε μια κουταλιά νερό τον τελευταίο καιρό και αν δεν ήταν η τονωτική ένεση ύπνου το σαβ/κο που μας πέρασε θα πήγαινα μια βόλτα προς την Πέτρα Ολύμπου που ζητάει και διευθυντή απ’ ότι άκουσα αν κι εγώ θα ζητούσα μια μόνιμη θέση χωρίς πολλές ευθύνες, αυτή του τροφίμου. Χθες πάλι είχαμε πάει σ’ ένα μεξικάνικο. Δεν είναι ότι πηγαίνουμε συχνά σε μεξικάνικα αλλά πέφτουν τρελές μασαμπούκες και δεν είναι πάντα εύκολο να ψάχνεις σόδες μεταμεσονύχτια ειδικά σε περιοχή που έχουν ληστέψει στο πρόσφατο παρελθόν ένα περίπτερο χρησιμοποιώντας περίστροφο και αναγκάζοντας και τα υπόλοιπα να κλείνουν με τις κότες. Υπάρχει βέβαια και ο Ντίνος ο Ξυδάκιας του οποίου το περίπτερο έχει γίνει μίνι μάρκετ αλλά πέφτει μακριά για να πας με τα πόδια τέτοια ώρα και το να βγάλεις το αυτοκίνητο από το γκαράζ είναι κάπως βαρετό. Ίσως όχι τόσο βαρετό όσο το να το βάλεις στο γκαράζ αλλά πάντως μια τεμπελιά έτσι όπως είσαι φουσκωμένος την έχεις. Έκλεισε και το ψιλικατζίδικο απέναντι όπου είχες την ευκαιρία αν ήθελες να ψωνίσεις από σβέρκο και μάλιστα το σβέρκο της ιδιοκτήτριας διότι συνηθίζεται τελοσπάντων να τοποθετείς την παλάμη σου πλησίον του σημείου τούτου αν και δεν είναι πάντοτε ευχάριστο ως διαδικασία. Από την άλλη δε μπορείς να πεις ότι ένα κανταΐφι είναι κάτι που θα μπορούσε να σε ανακουφίσει αλλά τέτοια ώρα τέτοια λόγια. Εν ολίγης ακόμη και τις νύχτες που σκέφτεσαι ότι θα ξαπλώσεις νωρίς κάτι γίνεται και θα πάει τρισίμισι αναζητώντας απαντήσεις κι ερωτήματα.

Tuesday, October 24, 2006

The Black Parade

Το μεσημέρι καθώς γυρνούσα σπίτι παραλίγο να πατήσω έναν ποδηλάτη χωρίς όμως να ευθύνεται γι’ αυτό το ManHunt που παίζω τελευταία και το οποίο σήμερα αποφάσισα να απεγκαταστήσω από τον υπολογιστή ειδικά μετά και το χθεσινό βράδυ που ο εφιάλτης και η κατάσταση του «τώρα αυτό το βλέπω στον ύπνο μου ή συμβαίνει στην πραγματικότητα;» πήγε σύννεφο. Στατιστικά και μόνο θα μπορούσε να πει κάποιος ότι έπειτα από τον παππού στα Καμένα Βούρλα ένας ποδηλάτης δε θα ήταν μια άσχημη συνέχεια και ενδεχομένως αν ήμουν συνοδηγός να είχα απλώσει το χέρι μου για να τον σπρώξω λιγάκι όμως δυστυχώς οδηγούσα μόνο και αντί να τον στριμώξω έκανα και ελιγμό για να τον αποφύγω. Ανέβαινε μια ανηφόρα αγκομαχώντας ο καψερός, είχε και ζέστη το μεσημέρι κι άρχισε να κάνει κάτι περίεργα ζιγκ ζαγκ χωρίς να έχει πάρει χαμπάρι προφανώς ότι δε βρίσκεται στο ποδηλατοδρόμιο αλλά σε δρόμο όπου περνάνε λεωφορεία, αυτοκίνητα, μηχανές και αφού οι καθρέφτες στα ποδήλατα δε συνηθίζονται καλό είναι να έχουμε το νου μας. Μεγάλο πακέτο τελικά το να θες να κυκλοφορήσεις με ποδήλατο στην Αθήνα. Έχω παρατηρήσει ότι τις περισσότερες φορές που πετυχαίνω ποδήλατο στο δρόμο είναι στο τσακ για να γίνει η μαλακία, αυτή η πόλη απαγορεύει την ποδηλασία αλλά και με τις μηχανές τα πράγματα δεν είναι καθόλου ρομαντικά. Χθες ήρθα σε επαφή με ένα ΚΤΜ τα αρχικά του οποίου δε σημαίνουν Κάθε Τετάρτη Μάστορα όπως απαιτεί η συγκεκριμένη μηχανή της οποίας η αίσθηση είναι και γαμώ. Λόγω των προβλημάτων που βγάζουν δεν τα χώνευα αλλά είναι γρήγορα και δυνατά τα σκασμένα για το είδος τους. Ειδικά σε κάτι ανηφόρες χθες έδωσε ρέστα κι ευτυχώς που έχει καλή κόρνα γιατί τρεις φορές πήγαν να πεταχτούν κάτι αμαξάτοι τύποι. Είχε βγάλει και τους καθρέφτες ο ιδιοκτήτης κι έπρεπε να είσαι συνέχεια με το κεφάλι πίσω. Πολύ φοβάμαι δηλαδή ότι μπορεί να σου μείνει και κανένα τικ απ’ την όλη ιστορία. Συναντήθηκα με παλιούς συναδέλφους χθες κι όλο αυτό εντελώς εκτός απροόπτου αφού κατέβηκα κέντρο από το πουθενά κι έμεινα μέχρι το απόγευμα. Για την ώρα θα αποσυρθώ σε μάταιη συγκέντρωση.

Monday, October 23, 2006

Scarface

Με την Άννα κάναμε τα πάντα. Ή για την ακρίβεια σχεδόν τα πάντα. Δεν το κάναμε ποτέ. Κάναμε ναρκωτικά, κάναμε ληστείες, κάναμε αλητείες, αλλά δεν το κάναμε ποτέ, ούτε κατά τη διάρκεια όλων των παραπάνω, ούτε ενδιαμέσως αυτών. Ούτε επίσης συνέβη κάτι το οποίο δε θυμόμαστε από τα πολλά ναρκωτικά, όχι δεν το κάναμε ποτέ και το μόνο ερωτικό στοιχείο μεταξύ μας ήταν ένα χούφτωμα στον κώλο της κι ένα φιλί στα οποία όμως ήμασταν νηφάλιοι. Μια φορά είχαμε πάρει σβάρνα τα τυπογραφεία στη Σόλωνος ψάχνοντας προσκλητήρια για το δήθεν γάμο μας. Πρέπει να μας μίσησαν όλοι, Δεν έχω κρατήσει και κανένα δείγμα για να σας το έδειχνα, μερικά ήταν πράγματι πολύ καλά, έργα τέχνης θα τα χαρακτήριζε κανείς. Άλλες φορές πάλι προσπαθούσαμε με κόπο να πάμε μέχρι το περίπτερο για ν’αγοράσουμε σοκολάτες. Σιγά το δύσκολο θα πει κανείς αλλά ας δοκιμάσει να φάει ψυχοτρόπα μανιτάρια, να σνιφάρει έψιλον και να πιει για το φινάλε δυο-τρεις μπάφους κι αν δεν σκάσει στα γέλια μπροστά στον περιπτερά θα του σφίξω εγκάρδια το χέρι όπως αρμόζει σε τέτοιες περιπτώσεις. Πηγαίναμε πολύ συχνά στους Χάρτες ή το Ποδήλατο και παραγγέλναμε από νωρίς αλκοόλ. Πιο νωρίς απ’ τον καθένα εκεί μέσα, αργοπορημένοι εμείς, υπήρχε ένα σχετικό μπέρδεμα. Κυρίως με τα τηλεφωνήματα που κάναμε τότε. Εκείνη στη μάνα μου κι εγώ στη δική της. Τηλεφωνήματα χωρίς νόημα κυρίως ως στοιχήματα για το αν κωλώνουμε να ρωτήσουμε το ένα ή το άλλο, πράγματα ασήμαντα όπως αν έκανα ζημιές μικρός ή αν εκείνη είχε τα μαλλιά της μπούκλες στην Τετάρτη δημοτικού. Έπρεπε να μας απασχολεί και κάποιο ζήτημα εκτός από την κόκα που ρουφάγαμε ασταμάτητα στις τουαλέτες του Άστρον, του Ντάνζα, του Νηπιαγωγείου, στην «υγεία» του Ρόδον και σε διάφορα φιλικά σπίτια όπως αυτό της αδερφής της όπου ένα βράδυ ένιωσα πραγματικά σαν τον Τόνυ Μοντάνα με όλη αυτήν την απλωμένη κόκα στο τραπέζι. Εντυπωσιακό σαν θέαμα αλλά και σαν γεύση, ήταν πρώτης ποιότητας. Πως τα θυμήθηκα τώρα όλα αυτά; Ήρθε στα χέρια μου ο Σημαδεμένος σε παιχνίδι.

Sunday, October 22, 2006

Φόρτσα ΔΟΕ


Μεγάλη ανησυχία εκφράζουν πολλοί γονείς για τα παιδιά τους έπειτα από τη συνεχιζόμενη απεργία των δασκάλων τους. "Δεν έχουμε που να τα αφήσουμε" λένε οι περισσότεροι και έχουν αρχίσει να φορτώνουν εις βάρος των δασκάλων. Μα αντί να ασχολούνται με το γεγονός ότι τα παιδιά δε θα μάθουν τίποτα τους απασχολεί το ποιός θα τα κρατήσει; Όπως και να το κάνουμε είναι κι αυτό ένα πρόβλημα. Αποφάσισα λοιπόν ν'ασχοληθώ περισσότερο με αυτήν την περιβόητη απεργία κι έτσι επισκέφθηκα το site της ΔΟΕ (όχι των αθανάτων) για να δω τα αιτήματα. Η φωτογραφία είναι από το σχετικό φυλλάδιο τους.Ας δούμε λοιπόν αναλυτικά τα 9 σημεία που οι ίδιοι οι δάσκαλοι τονίζουν για να αιτιολογήσουν την απεργία τους.

Να ζούμε με αξιοπρέπεια από το μισθό μας και μόνο.
Τα κλασσικά πλέον 1400 ευρώ και κατα τη γνώμη μου και το μοναδικό αίτημα των δασκάλων. Όλα τ’άλλα τα χρησιμοποιούν για να στηρίξουν αυτή τη μπαρούφα με τα 1400 γιουροντόλλαρς. Είναι γνωστό πως αν πάρουν οι δάσκαλοι αυτά τα χρήματα θα τα ζητήσουν και όλοι οι υπόλοιποι δημόσιοι υπάλληλοι. Δεν είναι δυνατόν να πάρουν αυτά τα χρήματα και είναι θλιβερό να λες μέσω των επίσημων εκπροσώπων σου ότι ζητάς τόσα για να κερδίσεις λιγότερα.

Γενναία αύξηση των δαπανών στο 5% του Α.Ε.Π. ή στο 15% του Γ.Κ.Π.
Αναρωτιέμαι αν έβαλαν το 5 επειδή πατώντας το shift μετά βγαίνει και το % κι έτσι δε ξοδεύουν ενέργεια μετακινώντας το δάχτυλο τους. Το 5% είναι το κλασσικό αίτημα όλων των εκπαιδευτικών κάθε βαθμίδας. Οι δάσκαλοι το θυμηθήκανε φέτος.

Ενιαία δωδεκάχρονη δημόσια δωρεάν και υποχρεωτική εκπαίδευση και δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή.
Εδώ έχουμε το 20 μαθητές στην τάξη και 15 στο νηπιαγωγείο. 20 μαθητές στην τάξη. Συγγνώμη αλλά εγώ ποτέ δεν είχα υπάρξει σε τάξη με 20 μαθητές, πάντα ήμασταν πάνω από 25 κι έχουν περάσει από τότε πάνω από 15 χρόνια. Τα 25 άτομα που πρότεινε το υπουργείο τα θεωρώ ως κάτι λογικό. Τα 20 σίγουρα θα ήταν καλύτερα αλλά είναι δυνατόν τόσα χρόνια να μην έχει γίνει ούτε μισή απεργία γι’ αυτό το ζήτημα; Φέτος έφτασε ο κόμπος στο χτένι;

Πλήρη σύνταξη στα 30 χρόνια δουλειάς.
Όλοι οι άλλοι οι μαλάκες δουλέψτε 35, εμείς με 3 μήνες διακοπές το χρόνο πρέπει να συνταξιοδοτηθούμε 5 χρόνια νωρίτερα. Και αυτό οι δάσκαλοι το λένε σοβαρό αίτημα απεργίας.

Παιδαγωγική ελευθερία και δημοκρατία στα σχολεία.
Τώρα αυτό πως προέκυψε δε γνωρίζω. Αλλά νομίζω ότι οι ίδιοι οι δάσκαλοι πρέπει να τα βρουν μεταξύ τους μέσα στα σχολεία για να επικρατεί ένα καλό κλίμα.

Αναλυτικά προγράμματα και βιβλία.
Για τα βιβλία έχω ακούσει πολλά. Είναι δύσκολα, είναι στραβά, είναι ζαβά, είναι χίλια δυο. Ως μαθητής θυμάμαι όλους τους καθηγητές κυρίως να λένε πως το βιβλίο δεν είναι καλό. Και σίγουρα καλό είναι να καταδικάζεις το στραβό. Ποιά είναι όμως η πρόταση σου; Γιατί δε συγκροτεί η ΔΟΕ μια επιτροπή δασκάλων για να ετοιμάσουν βιβλία π.χ για την πρώτη δημοτικού τα οποία θα είναι καλά και ωραία και σύμφωνα με τα μορφωτικά πρότυπα; Να τα παρουσιάσουν και να τους πούμε και μπράβο. Ωραίο είναι να απορρίπτεις κάτι αλλά πρότεινε και κάτι.

Σταθερή και μόνιμη εργασία για όλους + Μαζικούς διορισμούς στην εκπαίδευση.
Αυτά τα δύο θα τα σχολιάσω μαζί. Στο διαγωνισμό που προκυρήχθηκε υπάρχουν θέσεις για 2500 δασκάλους. Τα προηγούμενα χρόνια έχει διορισθεί επίσης ένας μεγάλος αριθμός του κλάδου αυτού. Πόσο πιο μαζικές δηλαδή;

Μείωση των ωρών εργασίας στο επίπεδο της Β/βάθμιας.
Χωρίς ντροπή. Αίτημα για απεργία δασκάλου. Να μειωθούν οι ώρες που δουλεύω. Ευτυχώς με όσους έχω μιλήσει δεν έχουν τολμήσει να το αναφέρουν ως αίτημα, αλλιώς πραγματικά δε ξέρω πως θα αντιδρούσα. Παίζω και ManHunt τώρα τελευταία και είμαι επηρεασμένος.

Κι ένα δικό μου σχόλιο ξεκάρφωτο χωρίς αίτημα :-) Τα τελευταία χρόνια έχουμε γίνει μάρτυρες μιας κατακόρυφης αύξησης της βάσης στα παιδαγωγικά τμήματα. Είναι δυνατόν όλοι αυτοί που ξαφνικά έχουν το επάγγελμα του δασκάλου ως πρώτη τους προτίμηση να πηγαίνουν να κάνουν κάτι που είναι τόσο σκατά; Ή μήπως πάνε όλοι για να μπούνε στην πιο ξεκούραστη θέση δημόσιου υπάλληλου;

Thursday, October 19, 2006

ManHunt





Πολλές φορές για να σκοτώσω την ώρα μου σκοτώνω ανθρώπους. Θα έλεγα ότι είναι εθιστικό.

Tuesday, October 17, 2006

Nokia 8800 Sirocco Edition

Το πρώτο κινητό τηλέφωνο δονητής είναι γεγονός. Τι κάμερες και μαλακίες, να το αξεσουάρ που επιτέλους θα βάλει το δονητή σε κάθε ελληνικό σπίτι. Απευθύνεται σε 'σενα φίλε καταναλωτή που ντρεπόσουν να κοιτάξεις την πωλήτρια του sex shop στα μάτια για να της ζητήσεις αυτό το χοντρό και μακρουλό πράγμα. Δίσταζες τόσο καιρό να το παραγγείλεις με την πιστωτική σου κάρτα; Τώρα δε χρειάζεται να μπεις σε αυτή τη διαδικασία αφού θα πας σαν κύριος στο αγαπημένο σου κατάστημα και θ'αγοράσεις ένα απλό κινητό τηλέφωνο. Σκέφτεται κανείς ότι αγοράζεις ψηφιακή φωτογραφική μηχανή ή ραδιόφωνο όταν αγοράζεις συσκευή με αυτές τις λειτουργίες; Όχι! Έτσι κανείς δεν πρόκειται να σκεφθεί ότι εσύ μόλις αγόρασες τον προσωπικό σου δονητή. Αντιγράφω από τη σελίδα του προϊόντος:

"Αισθησιακό από τη φύση του"
"Το εργονομικό σχέδιο με καμπύλες και η χαρακτηριστική θέση αντίχειρα επιτρέπουν ευκολία στη χρήση"
"Ειδικός μηχανισμός ανοίγματος με εξαιρετικά ρουλεμάν που έχουν δημιουργηθεί από τους κατασκευαστές ρουλεμάν για οχήματα υψηλής απόδοσης"
"Ανώτερο περιβάλλον χρήστη που ταιριάζει με το σχέδιο του κινητού τηλεφώνου"
"Αποκλειστικοί ήχοι κλήσης που δημιούργησε ο διάσημος μουσικοσυνθέτης και καινοτόμος της μουσικής δωματίου Brian Eno "

Για άλλη μία φορά συγχαρητήρια στη Νοκια.

Πάμε Στοίχημα με τον τσέλιγκα

Επειδή γενικώς ο Έλληνας είναι του τζόγου ήρθε η ώρα νομίζω να δώσουμε μερικά αποτελέσματα έτσι ώστε να βγάλετε τα βασικά σας τα έξοδα ποντάροντας έξυπνα με τα προγνωστικά της στάνης. Ελληνικές ομάδες όσο κι αν κολάζομαι δεν παίζω διότι μου χαλάει το γούρι, αν πάντως επιμένετε θα σας έλεγα ότι βλέπω την ΑΕΚ για χηνάρι και τον Ολυμπιακό να μην κερδίζει. Εντάξει καλός ο Καστίγιο αλλά κατά παράδοση οι ιταλικές άμυνες δεν τρώνε εύκολα τα γκολ και τις ντρίμπλες κατά συνέπεια του Ουρουγουανού που έχει μαγέψει φέτος το κοινό που έβγαλε δήμαρχο τον Παναγιώτη Φασούλα.

Πάρτε χαρτί και μολύβι (ή vi αν σας βολεύει) και πάμε:

Δυναμό Κιέβου-Λιόν Το παίζουμε 2, η Δυναμό φέτος δεν έχει πείσει
Στεάουα Βο-Ρεάλ Μαδρί Αυτό είναι το παιχνίδι που βρωμάει, σίγουρα όχι Χ, οι τολμηροί 1
ΤΣΣΚΑ Μόσχας-Άρσεναλ Ζόρικο ματς, Η ΤΣΣΚΑ έχει πολλούς λόγους να θέλει το Χ ενώ και η Άρσεναλ δε θα τη χάλαγε να το έδινε αφού το πρόγραμμα στη συνέχεια της πάει
Πόρτο-Αμβούργο Το Αμβούργο θα την κάνει τη βρωμιά του και η Πόρτο παραδοσιακά κάνει γκέλες στο γήπεδο της, ο τσέλι έπαιξε χηνάρι.
Άντερλεχτ-Μίλαν Η Μίλαν πολλές φορές κάνει το μπαμ τελευταία στιγμή αλλά θα ρίσκαρα το Χ απόψε
Λιλ-Α.Ε.Κ. Τα είπαμε
Σέλτικ-Μπενφίκα Ο Σάντος δε θα κάνει τίποτα, ένας καλός άσσος για να αυξηθούν οι αποδόσεις μας
Μάντσεστερ-Κοπεγχάγη Χωρίς πολλά πολλά σημειώνουμε τον άσσο
Βέρντερ Βρ-Λέφσκι Σόφ Άτυχη η Βέρντερ, όμως αυτή τη φορά θα πάρει τους τρεις βαθμούς, δίνουμε άσσο και γουστάρουμε.
Τσέλσι-Μπαρτσελόνα Η Τσέλσι χωρίς Τσεχ, η Μπάρτσα χωρίς άγχος, χηνάρι δαγκωτό.
Ίντερ-Σπαρτάκ Μόσχας Δεν έχει άλλα περιθώρια η Ίντερ που όπως φάνηκε στην τελευταία αγωνιστική στο καμπιονάτο αρχίζει και συνέρχεται. Άσσος ξερός.
Σπ. Λισαβό-Μπάγερν Μο Η Μπάγερν εκτός έδρας δεν πείθει, η Σπόρτινγκ είναι ικανή για όλα, τολμηρός άσσος.
Μπορντό-Λίβερπουλ Η Μπορντό δε φαίνεται ικανή να απειλήσει αλλά και η Λίβερπουλ δεν είναι σε καλή κατάσταση, Χ2 η λογική.
Γαλατασαρά-PSV Αϊντχό Οι Τούρκοι δεν είναι πια τόσο δυνατοί ενώ η PSV δύσκολα τρώει γκολ, το διπλό της Τετάρτης είναι στους γείτονες.
Ολυμπιακός-Ρόμα Τα' παμε κι εδώ.
Βαλένθια-Σαχτάρ Ντ. Από τα λίγα στάνταρ της αγωνιστικής, άσσος με κλειστά τα μάτια μας.

Ο τσέλι πρότεινε, βρείτε το συνδυασμό που σκοτώνει για να πάρετε τα χοντρά τα λεφτά :-)

Unchain My Heart - Η μπλογκοπαρτούζα

Και ύστερα σου λένε οι άλλοι για ΤσαγκαροΔευτέρα. Ο σωστός ο όρος μάλλον θα πρέπει να είναι παρτουζοΔευτέρα και πιστεύω ότι θα καθιερωθεί. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Στα γραφεία της Στάνης καθόταν ο υποφαινόμενος και έπαιζε Pro Evolution με φίλο μη-μπλόγκερ. Απροσδόκητα χτύπησε το κουδούνι λίγο πριν το δελτίο των Οκτώ γεγονός που στάθηκε η αφορμή για να φάω ένα γκολ και να χάσω το παιχνίδι αν και στη συνέχεια χάθηκε η μπάλα γενικώς. Γνωστή μπλόγκερ μου χαμογέλαγε κι εγώ δεν είχα παρά να της ανοίξω. Άφησα την πόρτα ανοιχτή όταν άκουσα πολλά βήματα κάτι που με παραξένεψε ιδιαιτέρως αφού θυμόμουν τη συγκεκριμένη μπλόγκερ με ένα ζευγάρι πόδια και όχι σαν τη σαρανταποδαρούσα. Μαζί της ήταν άλλες δύο κοπέλες των οποίων τα ονόματα με έκαναν να ταραχευτώ λιγουλάκι. Στη Στάνη βρισκόταν οι τρεις πιο γνωστές Ελληνίδες μπλόγκερς. Όπως κάθε σωστή παρτούζα έτσι και σε αυτή είχε διατηρηθεί το πλαφόν του μονού αριθμού συμμετοχών ενώ πραγματικά η σύνθεση ήταν για πολλά όσκαρ, ίσως και για νόμπελ. Στάξαμε από τον ιδρώτα, χάθηκαν πολλές θερμίδες και η φαντασία ξεπέρασε κάθε όριο. Κορίτσια ευχαριστώ, καλύτερο δώρο γενεθλίων δε θα μπορούσα να φανταστώ.

Υ.Γ.: Αφιερώνω όλα τα ποστ του Οκτωβρίου και ειδικά το επετειακό για την 28η που θα γράψω κάποια στιγμή στις μπλόγκερς αυτές που μοιραστήκαμε την ίδια στρούγκα.

Υ.Γ2: Φίλε Νίκο πάλι κωλόφαρδος στάθηκες, εγώ στο'χα πει, άνοιξε κι εσύ ένα μπλογκ, δεν ήθελες. Να τι έχανες τόσο καιρό.

Monday, October 16, 2006

Α/Α ? Άπλυτος στην Αμοργό

Είχα μόλις γυρίσει από τη λαϊκή του Σαββάτου όταν στο ραδιόφωνο άκουσα το Αμοργιανό μου πέραμα ή πέρασμα δε θυμάμαι τι ακριβώς έλεγε ο Κατσιμίχας και από τη συγκίνηση πέταγα τα μήλα στον αέρα όχι ακριβώς σα να έκανα ζογκλερικά αλλά περισσότερο σα να είχα πάθει παράκρουση. Τι φάση κι αυτή. Να μην τα πολυλογώ όμως και γίνομαι και κουραστικός, δεν το σκέφτηκα και πάρα πολύ και άρχισα να γεμίζω τη βαλίτσα μου με ότι έβρισκα μπροστά μου, κυρίως σοκολατάκια, μπανάνες και άγραφα σιντί. Θα πήγαινα το βράδυ στην Αμοργό με το μοναδικό καράβι που κάνει 5 ώρες, όσο δηλαδή θες και για τη Θες/νικη αλλά οδικώς. Το να πάω οδικώς στην Αμοργό ήταν κάτι που είχα σκεφτεί ουκ ολίγες φορές αλλά πάντοτε κάτι χάλαγε. Και μεταξύ μας δεν υπήρχε και λόγος να φτιάξει και αυτή τη φορά. Οπότε κίνησα για τον Πειραιά πολύ πριν να βγει δήμαρχος ο ψηλός διότι αυτή η πόλη έδειξε αν μη τι άλλο ότι έχει και πολιτικό κριτήριο. Άντε και του χρόνου ο Καστίγιο. Αλλά καλό θα ήταν να μη ξεφεύγουμε από το κυρίως θέμα μας το οποίο ήτο το ταξίδι στην Αμοργό. Ναι η πουτάνα η τύχη με έφερε να κάθομαι ανάμεσα από δύο μουνάρες που ήταν φίλες και πρόθυμες για όλα και πιο πολύ πρόθυμες να αλλάξουμε τα εισιτήρια μας και να πάω εγώ στη μία άκρη αλλά όταν τις άκουσα να το συζητάνε σε μια άγνωστη για εμένα γλώσσα έκανα τον ψόφιο κοριό πράγμα που δεν ήταν καθόλου δύσκολο μετά τα τρία φραπεδάκια που μονομιάς είχα κατεβάσει πριν ανέβω στο καράβι που θα έλεγα ότι έφερνε λιγάκι στον τιτανικό, όχι τόσο λόγω μεγέθους όσο λόγω ερωτικών ιστοριών που ξετυλίχθησαν σε αυτό αφού σε κάποια φάση που μ’έσφιξε το κατούρημα και έπρεπε να αφήσω τη θέση μου έπεσε σε ένα τοπικό όργιο στο Τρίτο Κατάστρωμα. Αν και με φωνάξανε, σεμνά και ταπεινά είπα πως όχι και ότι ήδη με περίμεναν κάτι καλόγριες μέσα για να τις κοινωνήσω και έπιασα τα αχαμνά μου όπως συνηθίζουν οι παπάδες σε αυτές τις περιπτώσεις. Εκείνοι σταυροκοπήθηκαν και συνέχισαν το θεάρεστο έργο τους με περισσότερη ευλάβεια και εγώ ικανοποιημένος αλλά και με άγχος προχώρησα προς το σαλόνι για να πάρω ένα διπλό ουίσκι το οποίο χρειαζόμουν σε κάθε περίπτωση αφού είχε έρθει η ώρα που με μαθηματική ακρίβεια οι μουνάρες θα με κατασπάραζαν ωσάν μια μικρή γαζέλα απ’ τα άγρια λιοντάρια της ζούγκλας. Και δεν είχα και τη στολή ταρζάν για να αντεπεξέλθω πλήρως εις την οπτικοποίηση της καταστάσεως στις βρόμικες αυτές αεροπορικές θέσεις που θα με έφερναν ακόμη πιο κοντά στην Αμοργό των ονείρων μου. Με το ουίσκι στο ένα χέρι και την τσατσάρα μου στο άλλο προχώρησα με την αυτοπεποίθηση μου στο ζενίθ προς τη θέση μου όπου με περίμενε μια ευχάριστη έκπληξη. Αυτό το πλοίο της αγάπης τους είχε μαγέψει όλους κι έτσι πέτυχα τις δύο συνταξιδιώτισσες μου που το πρακτορείο τόσο έντεχνα με είχε χώσει ανάμεσα τους να ανταλλάσσουν παθιασμένα φιλιά όλο λύσσα και σάλια. Άφησα το ουίσκι να μου πέσει από το χέρι ενώ έβαλα γρήγορα την τσατσάρα στην κωλότσεπη και έβγαλα λίγο οδοντικό νήμα που είχα ξεχάσει από εκείνη την κλοπή στο οδοντιατρείο. Το τύλιξα γερά στα δάχτυλα μου και άρχισα να μαστιγώνω με μανία τα χείλη τους τα οποία όμως δεν έλεγαν να ματώσουν με τίποτα κι έτσι αναγκάστικα να τους ρίξω μερικές γροθιές με άψογο στυλ σαν αυτό του Μάικ Τάισον ή του Μοχάμεντ Άλι, μπορεί ομως να ήταν και του Στάθη του Ψάλτη στο Ράκο νο14. Κάπως έτσι πέρασε ευχάριστα η ώρα και έφτασα στο αγαπημένο μου νησί και έτρεξα στα στέκια τα γνωστά. Ρώτησα έναν περαστικό που πρέπει να πάω για να βρω ένα μαγαζί μιας γνωστής και με κοίταξε συμπονετικά θαρρείς αλλά εγώ σοβαρολογούσα και δεν ήξερα αν με συμπονούσε επειδή είχα φτάσει στην Αμοργό ή επειδή έψαχνα το συγκεκριμένο μαγαζί. Τον αγνόησα σχεδόν επιδεικτικά και προχώρησα. Έβγαλα τη μπλούζα μου και την πέταξα αμέσως στα σκουπίδια, σκυλοβρώμαγε πράγμα που ήταν φυσιολογικό αφού είχα να κάνω μπάνιο σχεδόν δύο εβδομάδες. Ίσως τελικά οι μουνάρες να είχαν άλλα στο νου τους όταν μου ζητούσαν να αλλάξουμε θέση. Στο μαγαζί έφτασα κατάκοπος από το κουβάλημα και ζήτησα ένα παγωμένο φραπεδάκι για να εισπράξω ένα τσόκαρο από αυτά τα ανατομικά και τη γλυκειά τσιρίδα της ιδιοκτήτριας «Φτιάξτο μόνος σου ρε καριόλη, δε βλέπεις ότι πλέκω ζιπουνάκια για τα χρυσόψαρα μου;». Το μόνο που θυμάμαι μετά ήταν την πυροσβεστική μάνικα και μένα να τραντάζομαι από τις δονήσεις. Φόρεσα την κορδέλα στο μέτωπο σε φάση Τζον Ράμπο, ήπια κι ένα τζόνυ μαύρο να ταιριάζει με το φούμο και βγήκα στο νησί έτοιμος για όλα.

(Έχει και συνέχεια)

Saturday, October 14, 2006

Σαρακατσάνικη συνταγή για τυρί

Η συνταγή αυτή αναφέρεται στο πρόβειο το γάλα το οποίο ως γνωστόν έχει και πολλά λιπαρά οπότε δε θα μιλήσουμε για χοληστερίνες και τριγλυκερίδια αλλά μόνο για τον τρόπο παρασκευής του.

Το γάλα:
Το ιδανικό σενάριο είναι να πάρουμε το γάλα αμέσως μετά την αρμεγή του. Έχει την κατάλληλη θερμοκρασία και έτσι το έκαναν παλιά. Τώρα βέβαια αν δε μπορεί να γίνει αυτό θα χρειαστεί να το ζεστάνουμε λιγάκι. Επίσης αν δε μπορούμε να βρούμε πρόβειο γάλα τότε αναγκαστικά θα χρησιμοποιήσουμε παστεριωμένο, το δήθεν φρέσκο δηλαδή οπότε πάλι θα πρέπει να το ζεστάνουμε λιγάκι. Το γάλα θα πρέπει να είναι χλιαρό. Ούτε καυτό, ούτε κρύο. Στην περίπτωση που βρούμε πρόβειο γάλα απευθείας από την προβατίνα ίσως θα ήταν καλό να το αφήσουμε να κρυώσει και μετά να το ξαναζεστάνουμε για να σκοτωθούν τα μικρόβια. Οι καιροί πλέον είναι επικίνδυνοι και πρέπει να λαμβάνουμε τα μέτρα μας.

Η μαγιά:
Εδώ το ιδανικό σενάριο είναι ακόμη πιο περίπλοκο. Θα χρειαστεί να σφάξουμε ένα μικρό αρνάκι κατά προτίμηση 2-3 εβδομάδων το οποίο φυσικά και μπορούμε να ρίξουμε στη σούβλα για να φάμε αλλά πριν γίνει αυτό θ’ανοίξουμε το στομάχι του και εκεί θα δούμε ένα πράγμα σαν φαρδύ έντερο στο οποίο μέσα υπάρχουν κάτι λευκά γρομπαλάκια τα οποία θα αποτελέσουν τη μαγιά μας. Αυτό το ας πούμε έντερο λοιπόν το τυλίγουμε σε στάχτη για προφύλαξη και το αφήνουμε να ξεραθεί. Προφανώς η στάχτη δεν είναι απαραίτητη αν μπορέσουμε να βρούμε ένα μέρος στο οποίο δε θα κινδυνεύει από μύγες κ.λ.π. Αφού ξεραθεί παίρνουμε τα άσπρα αυτά γρομπαλάκια και τα βάζουμε σ’ένα βαζάκι ή οτιδήποτε μας εξυπηρετεί. Τώρα αν δε μπορούμε να το κάνουμε αυτό πάμε και αγοράζουμε από το εμπόριο. Η καλύτερη ήταν η Βλάχας.

Σε μία κούπα του καφέ θα ρίξουμε λίγο νερό (τόσο ώστε να μπορεί να διαλυθεί η μαγιά), λίγο αλάτι και τη μαγιά.

Πόση μαγιά θα ρίξουμε;
Ο παππούς τσέλιγκας για ένα γκιούμι χρησιμοποιούσε μισό κουταλάκι μαγιάς και μάλιστα κοφτό. Το γκιούμι χωρούσε πενήντα (50) λίτρα άρα μία ποσότητα περίπου στη μύτη από το κουταλάκι είναι ότι πρέπει για το δικό μας τυρί. Αν βάλουμε περισσότερη μαγιά, το γάλα θα βγάλει περισσότερο τυρόγαλο, ειδικά αν είναι και πολύ ζεστό.

Ανακατεύουμε αυτό το μείγμα και το ρίχνουμε στο γάλα το οποίο και ανακατεύουμε ώσπου να διαλυθεί η μαγιά μέσα στο γάλα. Αν υποθέσουμε ότι θα χρησιμοποιήσουμε μια κατσαρόλα τότε θα πρέπει να στρώσουμε κάτι από κάτω και αφού σκεπάσουμε την κατσαρόλα με το καπάκι της να ρίξουμε και μία κουβερτούλα, όχι επειδή υπάρχει κίνδυνος να κρυώσει αλλά για να πήξει πιο σωστά.
Πως ξέρουμε ότι έπηξε;
Βάζουμε την παλάμη μας ανάποδα για να κάνουμε το σχετικό έλεγχο. Αν το χέρι μας κολλάει σημαίνει ότι το τυρί δεν είναι ακόμη έτοιμο. Όταν το τυρί θα είναι έτοιμο θα έχει ιδρώσει λίγο, δεν πρέπει να το αφήσουμε πάρα πολύ γιατί θα πεταχτεί το τυρόγαλο επάνω και θα το πνίξει το τυρί. Αφού λοιπόν δούμε ότι είναι όπως πρέπει το τυρί μας το κόβουμε και το βαζούμε σε τσαντίλες για να χυθεί το τυρόγαλο. Το βγάζουμε από τις τσαντίλες και το κόβουμε κατά προτίμηση. Το αλατίζουμε (αλάτι χονδρό) και την επόμενη μέρα το γυρίζουμε κι απ’ την άλλη μεριά, κάνουμε και έναν έλεγχο για το αλάτι (αν χρειαστεί ρίχνουμε λίγο ακόμη αλλά μη το κάνουμε και λύσσα), χύνουμε και το τυχόν τυρόγαλο που θα έχει βγάλει και έπειτα το αφήνουμε άλλες δύο μέρες πριν το βάλουμε στα δοχεία.

Άντε και καλή μας όρεξη!

Το ποστ αυτό αφιερώνεται εξαιρετικά στη φίλτατη Χουανίτα!

Friday, October 13, 2006

Π Ρ Ο Κ Η Ρ Υ Ξ Η

Ελληνικό καφέ δεν πίνω. Έχω πιει δηλαδή σε κάτι μνημόσυνα και κηδείες αλλά δε φτιάχνω για να πιω. Δε μπορώ να πω ότι δε μου αρέσει. Μάλλον δεν έχω συνηθίσει τη γεύση του. Τέλοσπάντων σήμερα έφτιαξα έναν να πιω και έπεσα πάνω στην είδηση για το διαγωνισμό. Δεν περίμενα ότι θα έχει τέτοια διάδοση αφού στα χέρια μου είχα μια τοπική εφημερίδα της Λάρισας στην οποία δεν είχα στείλει εγώ το δελτίο τύπου.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Ο ΤΣΕΛΙΓΚΑΣ
CYBER ΣΤΑΝΗ
Αθήνα 13 Οκτωβρίου 2006
Αριθ.Πρωτ. 462.3/9/323418






Π Ρ Ο Κ Η Ρ Υ Ξ Η


Πλήρωσης με Επιλογή Ενός (1) Εμβλήματος της Cyber Στάνης.



Ο ΤΣΕΛΙΓΚΑΣ


Έχοντας υπόψη:
1. Τις διατάξεις:
α. Του Ν.1821/1979 ?Cyber Στάνη?.
β. Του Ν.2738/1999 άρθρο 27 (παρ.4) ?Συλλογικές Διαπραγματεύσεις στη Δημόσια Διοίκηση κ.λ.π.?.
γ. Του Π.Δ. 130/1999 ?Οργανισμός της Cyber Στάνης?, όπως τροποποιήθηκε με το Π.Δ. 19/1896 και Π.Δ. 256/1988.
δ. Του Ν.190/1983 άρθρο 14 ?Σύσταση ανεξάρτητης αρχής για την επιλογή εμβλημάτων κ.λ.π.?.
ε. Του Π.Δ. 830/1985 άρθρα 17 έως και 26 «Υπαλληλικός Κώδιξ».





ζ. Του άρθρου 9 παραγρ. 6 του Ν. 3174/2003 «Μερική απασχόληση και υπηρεσίες κοινωνικού χαρακτήρα».

2. Τις αριθ. ΔΙΠΠ/Φ.ΕΠ.83/οικ.252/14-1-04 (ΦΕΚ Β΄13/99) και ΔΙΠΠ/Φ.ΗΛ./3/οικ.1954/22-10-01 (ΦΕΚ Β΄106/03) αποφάσεις Τσέλιγκα «Καθορισμός ειδικών προϋποθέσεων συμμετοχών στη Cyber Στάνη».

3. Την αριθ.πρωτ. ΔΙΠΠ/Φ.ΕΓΚΡ.89/128/ΕΜΠ.801/Σχ.ΕΜΠ.69, 916/17-11-1992 απόφαση της Επιτροπής του άρθρου 7 παρ. 3 της αριθμ. 46/1999 Π.Υ.Σ., με την οποία εγκρίνεται η πλήρωση ενός εμβλήματος στη Cyber Στάνη.


Π ρ ο κ η ρ ύ σ σ ο υ μ ε

1. Την πλήρωση με επιλογή ενός εμβλήματος Στάνης που εγκρίθηκε με την αριθ. πρωτ. ΔΙΠΠ/Φ.ΕΓΚΡ.89/128/ΕΜΠ.801/Σχ.ΕΜΠ.69, 916/17-11-1992 απόφαση της Επιτροπής του άρθρου 7 παρ. 3 της αριθμ. 46/1999 Π.Υ.Σ, σύμφωνα με τις διατάξεις που διέπουν την Cyber Στάνη.

2. Γενικά προσόντα διαγωνισμού:
Οι υποψήφιοι πρέπει:
α. Να είναι Έλληνες πολίτες. Για όσους έχουν αποκτήσει την ελληνική ιθαγένεια με πολιτογράφηση, θα πρέπει να έχουν παρέλθει πέντε (5) έτη από την απόκτησή της, μέχρι την ημερομηνία λήξεως της προθεσμίας υποβολής των αιτήσεων.
β. Να έχουν γεννηθεί κατά τα έτη:
(1) 1968 έως και 1984 οι υποψήφιοι Πανεπιστημιακής και Τεχνολογικής Εκπαίδευσης.
(2) 1970 έως και 1984 οι υποψήφιοι Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.
γ. Να είναι υγιείς και να έχουν φυσική καταλληλότητα για την εκτέλεση των καθηκόντων της θέσεως που επιλέγουν.
δ. Κατά το χρόνο λήξεως υποβολής των αιτήσεων καθώς και κατά το χρόνο του διορισμού τους:
(1) Να μην έχουν καταδικαστεί για κλοπή, υπεξαίρεση, απάτη, εκβίαση, πλαστογραφία, απιστία δικηγόρου, δωροδοκία ή δωροληψία, καταπίεση, παράβαση καθήκοντος, συκοφαντική δυσφήμιση ή εγκλήματα κατά των ηθών ή περί το νόμισμα.
(2) Να μην είναι υπόδικοι και να μην έχουν παραπεμφθεί με τελεσίδικο βούλευμα για κακούργημα ή για πλημμέλημα της προηγούμενης περίπτωσης έστω και αν το αδίκημα παραγράφηκε.
(3) Να μην υπάρχει κώλυμα από απαγόρευση ή δικαστική αντίληψη.
(4) Να μην έχουν λόγω καταδίκης στερηθεί τα πολιτικά τους δικαιώματα έστω και εάν έχει λήξει ο χρόνος που ορίσθηκε για τη στέρηση.
(5) Να μην έχουν απολυθεί από θέση δημοσίου υπαλλήλου ή υπαλλήλου Ν.Π.Δ.Δ. ή Ν.Π.Ι.Δ. ή Ο.Τ.Α. του άρθρου 14 παρ. 1 του Ν.2190/1994, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 1 του Ν. 2527/1997, λόγω επιβολής της πειθαρχικής ποινής της οριστικής παύσης ή λόγω καταγγελίας της σύμβασης εργασίας για σπουδαίο λόγο οφειλόμενο σε υπαιτιότητα του εργαζομένου και δεν έχει παρέλθει πενταετία από την απόλυση.
ε. Οι άνδρες μέχρι τη λήξη της προθεσμίας υποβολής των αιτήσεων να έχουν εκπληρώσει τις στρατιωτικές τους υποχρεώσεις ή να έχουν απαλλαγεί νόμιμα από αυτές, επίσης κατά την ίδια ημερομηνία και μέχρι το διορισμό τους να μην έχουν κηρυχθεί ανυπότακτοι ή καταδικασθεί για λιποταξία με τελεσίδικη απόφαση.

3. Ειδικά προσόντα διορισμού κατά Κατηγορία και Κλάδο, τα οποία ο υποψήφιος πρέπει να κατέχει κατά την ημερομηνία υποβολής της αίτησης για συμμετοχή στη διαδικασία επιλογής:
(1) Πιστοποιητικό ζυθολαγνείας (προαιρετικό για γυναίκες).
(2) Άρτια γνώση απλώματος τραχανά (οι γυναίκες μόνο).
(3) Γνώση Κάμα Σούτρα.

4. ΑΙΤΗΣΕΙΣ?ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΙΚΑ-ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ
α. Οι υποψήφιοι θα προμηθεύονται:
(1) Την προκήρυξη και την αίτηση στο νομό Αττικής στην οδό http://tseligkas.blogspot.com/, από προσωπικό της Cyber Στάνης. κατά τις εργάσιμες ημέρες και ώρες από 08:30 μέχρι 13:30.
(2) Στους άλλους νομούς της χώρας θα λαμβάνουν γνώση της προκήρυξης και θα προμηθεύονται την αίτηση από τις κατά τόπους Περιφέρειες, Νομαρχίες, Επαρχεία.

β. Οι υποψήφιοι υποχρεούνται να υποβάλουν τα παρακάτω δικαιολογητικά:
(1) Αίτηση συμμετοχής εις διπλούν (με πρωτότυπη υπογραφή).
(2) Βιογραφικό Σημείωμα εις διπλούν (με πρωτότυπη υπογραφή).
(3) Νομίμως επικυρωμένο φωτοαντίγραφο των δύο όψεων της αστυνομικής ταυτότητας ή ελλείψει ταυτότητας των κρισίμων σελίδων του διαβατηρίου (δηλαδή αυτών που αναφέρονται ο αριθμός και τα στοιχεία ταυτότητας του κατόχου).
(4) Νομίμως επικυρωμένο φωτοαντίγραφο του τίτλου σπουδών (Πτυχίο Α.Ε.Ι. ή Τ.Ε.Ι. ή Απολυτήριο Λυκείου).
(5) Προκειμένου για Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση αλλοδαπής πράξη αναγνώρισης από το ΔΙ.ΚΑ.ΤΣΑ. για την ισοτιμία και αντιστοιχία του τίτλου σπουδών.
(6) Προκειμένου για Τεχνολογική Εκπαίδευση αλλοδαπής πράξη αναγνώρισης από το Ι.Τ.Ε., για την ισοτιμία και αντιστοιχία του τίτλου σπουδών.
(7) Προκειμένου για Δευτεροβάθμια μη τεχνική ή μη επαγγελματική εκπαίδευση αλλοδαπής βεβαίωση ισοτιμίας από την αρμόδια Διεύθυνση του Υπουργείου Εθνική Παιδείας και Θρησκευμάτων και για τεχνική και επαγγελματική εκπαίδευση αλλοδαπής πράξη ισοτιμίας της επιτροπής Ισοτιμιών του Οργανισμού Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης (Ο.Ε.Ε.Κ.)-Ηλιουπόλεως 1, Υμηττός Αθήνα.

γ. Τα παραπάνω δικαιολογητικά να αποσταλούν ΜΟΝΟ ταχυδρομικά, με συστημένη επιστολή, μέσα σε φάκελο μεγέθους Α4, στην ακόλουθη διεύθυνση:
tseligkas@gmail.com

δ. Η προθεσμία υποβολής των παραπάνω δικαιολογητικών αρχίζει την 13-10-2006 και λήγει την 28-10-2006 και αποδεικνύεται από την σφραγίδα του ταχυδρομείου.
ε. Κάθε υποψήφιος δικαιούται να υποβάλει αίτηση, για το έμβλημα ΜΟΝΟΝ ΜΙΑ ΦΟΡΑ.
στ. Τα δικαιολογητικά συμμετοχής θα επέχουν θέση υπευθύνου δηλώσεως του άρθρου 8 του Ν.1599/1986 και η ανακρίβεια των δηλουμένων στοιχείων επισύρει, εκτός από τον αποκλεισμό του υποψηφίου από τη διαδικασία συμμετοχής - επιλογής και τις προβλεπόμενες από τις κείμενες διατάξεις ποινικές κυρώσεις.
ζ. Η ευθύνη της ορθής συμπλήρωσης και υποβολής της αίτησης είναι αποκλειστικά του υποψηφίου.
η. Ειδικά επισημαίνεται ότι εάν στην αίτηση συμμετοχής δεν έχουν επισυναφθεί τα απαραίτητα δικαιολογητικά ή δεν είναι ορθά συμπληρωμένη ή υποβάλει περισσότερες από μια (1) αιτήσεις, ο υποψήφιος τίθεται εκτός διαδικασίας συμμετοχής στο διαγωνισμό.

6. ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΙΚΑ ΔΙΟΡΙΣΜΟΥ
α. Οι υποψήφιοι, εφόσον επιλεγούν, υποχρεούνται να προσκομίσουν στην Cyber Στάνη εντός 15 ημερών από της ανακοινώσεως των αποτελεσμάτων, τα παρακάτω απαιτούμενα για την ανάληψη του έργου δικαιολογητικά (άλλως δε γίνεται ο διορισμός τους, διαγράφονται από τον οικείο πίνακα και καλούνται για αναπλήρωση οι αμέσως επόμενοι), ήτοι:

(1) Αντίγραφο Ποινικού Μητρώου Γενικής Χρήσεως.
(2) Πιστοποιητικό Υγείας από Πρωτοβάθμια Υγειονομική Επιτροπή.
(3) Οι αλλογενείς που απέκτησαν την Ελληνική ιθαγένεια διά πολιτογραφήσεως, πιστοποιητικό Δημάρχου ή Προέδρου Κοινότητας στο οποίο να φαίνεται ο χρόνος κτήσεώς της.
(4) Πιστοποιητικό Στρατολογίας Τύπου Α΄ που να βεβαιώνει ότι ο άνδρας υποψήφιος έχει εκπληρώσει τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις ή έχει νομίμως απαλλαγεί από αυτές μόνο στην περίπτωση που δεν επιθυμούν την αυτεπάγγελτη αναζήτησή του από την Cyber Στάνη. (άρθρο 5 Ν.3242/2004).
(5) Τέσσερις (4) φωτογραφίες ανφάς, τύπου διαβατηρίου
β. Τα αντίγραφα Ποινικού Μητρώου Γενικής Χρήσεως και το Πιστοποιητικό Υγείας από Πρωτοβάθμια Υγειονομική Επιτροπή θα πρέπει να έχουν εκδοθεί μετά την ημερομηνία προκήρυξης του διαγωνισμού.

7. ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗΣ
α. Η επιλογή θα γίνει από την τριμελή Επιτροπή Επιλογής Προσωπικού και εφόσον κριθεί αναγκαίο θα ορίσει αυτή ειδικούς εξεταστές. Με απόφαση της τριμελούς επιτροπής συγκροτούνται επιμέρους επιτροπές για την υποβοήθηση του έργου της στη διενέργεια του διαγωνισμού.
Ο τρόπος βαθμολόγησης των εξεταζομένων γνωστικών αντικειμένων κατά Κατηγορία και της συνέντευξης εμφανίζονται στο ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ της παρούσας Προκήρυξης.
β. Καταρχήν εξετάζεται η εμπρόθεσμη και ορθή υποβολή-συμπλήρωση των αιτήσεων και των δικαιολογητικών.
γ. Όσοι υποψήφιοι, μετά από τον έλεγχο των υποβληθέντων αιτήσεων και δικαιολογητικών, ΔΕΝ ΠΛΗΡΟΥΝ τις τυπικές προϋποθέσεις και τους όρους που ορίζονται στην προκήρυξη, αποκλείονται με πράξη της Τριμελούς Επιτροπής Επιλογής Προσωπικού. Οι αποκλεισθέντες θα ειδοποιηθούν τηλεφωνικά ή με συστημένη επιστολή.

Ο
ΤΣΕΛΙΓΚΑΣ

Τ.Υ.
ΜΕΣΙΕ ΚΑΝΙΜΠΑΛ
Ακριβές Αντίγραφο
Τμηματάρχης 1ου τμήματος



Λιάκος Μπουρνόβας