Και ύστερα σου λένε οι άλλοι για ΤσαγκαροΔευτέρα. Ο σωστός ο όρος μάλλον θα πρέπει να είναι παρτουζοΔευτέρα και πιστεύω ότι θα καθιερωθεί. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Στα γραφεία της Στάνης καθόταν ο υποφαινόμενος και έπαιζε Pro Evolution με φίλο μη-μπλόγκερ. Απροσδόκητα χτύπησε το κουδούνι λίγο πριν το δελτίο των Οκτώ γεγονός που στάθηκε η αφορμή για να φάω ένα γκολ και να χάσω το παιχνίδι αν και στη συνέχεια χάθηκε η μπάλα γενικώς. Γνωστή μπλόγκερ μου χαμογέλαγε κι εγώ δεν είχα παρά να της ανοίξω. Άφησα την πόρτα ανοιχτή όταν άκουσα πολλά βήματα κάτι που με παραξένεψε ιδιαιτέρως αφού θυμόμουν τη συγκεκριμένη μπλόγκερ με ένα ζευγάρι πόδια και όχι σαν τη σαρανταποδαρούσα. Μαζί της ήταν άλλες δύο κοπέλες των οποίων τα ονόματα με έκαναν να ταραχευτώ λιγουλάκι. Στη Στάνη βρισκόταν οι τρεις πιο γνωστές Ελληνίδες μπλόγκερς. Όπως κάθε σωστή παρτούζα έτσι και σε αυτή είχε διατηρηθεί το πλαφόν του μονού αριθμού συμμετοχών ενώ πραγματικά η σύνθεση ήταν για πολλά όσκαρ, ίσως και για νόμπελ. Στάξαμε από τον ιδρώτα, χάθηκαν πολλές θερμίδες και η φαντασία ξεπέρασε κάθε όριο. Κορίτσια ευχαριστώ, καλύτερο δώρο γενεθλίων δε θα μπορούσα να φανταστώ.
Υ.Γ.: Αφιερώνω όλα τα ποστ του Οκτωβρίου και ειδικά το επετειακό για την 28η που θα γράψω κάποια στιγμή στις μπλόγκερς αυτές που μοιραστήκαμε την ίδια στρούγκα.
Υ.Γ2: Φίλε Νίκο πάλι κωλόφαρδος στάθηκες, εγώ στο'χα πει, άνοιξε κι εσύ ένα μπλογκ, δεν ήθελες. Να τι έχανες τόσο καιρό.
Υ.Γ.: Αφιερώνω όλα τα ποστ του Οκτωβρίου και ειδικά το επετειακό για την 28η που θα γράψω κάποια στιγμή στις μπλόγκερς αυτές που μοιραστήκαμε την ίδια στρούγκα.
Υ.Γ2: Φίλε Νίκο πάλι κωλόφαρδος στάθηκες, εγώ στο'χα πει, άνοιξε κι εσύ ένα μπλογκ, δεν ήθελες. Να τι έχανες τόσο καιρό.
