Saturday, April 29, 2006

Η φυλή των κρυψίνους - κρυψίνους

Εισαγωγή

Όπως κάθε Σάββατο έτσι και σήμερα συνεχίζουμε το αφιέρωμα που είχε ξεκινήσει πριν δύο μήνες περίπου με θέμα «Σύγχρονα Θηλαστικά - Η εξέλιξη των Ειδών». Στο επεισόδιο που θα παρακολουθήσετε η συγγραφική μας ομάδα (δηλαδή εγώ ο τσέλιγκας, η πιστή μου προβατίνα Βότσω και ο όχι και τόσο πιστός μου σκύλος Γιακουμής) καταβάλαμε κάθε ανθρωπίνως δυνατή προσπάθεια έτσι ώστε το αποτέλεσμα που θα φτάσει στα χέρια σας να ικανοποιήσει και τον πιο απαιτητικό αναγνώστη. Ειλικρινά πρόκειται για ένα έργο ζωής και μόνο ως τέτοιο επιβάλλεται να αντιμετωπιστεί.

Ιστορική Αναδρομή

Ο έντονα φιλοχριστιανικός χαρακτήρας της εκπομπής μας έφερε στην Παλαιά Διαθήκη ένα άλλο έργο ζωής και πνοής από την οποία επήγασε η ζωή και πλέον για να ζούμε εισπνέουμε και εκπνέουμε και σίγουρα θυμόμαστε όλοι ότι οι πρώτες αναπνοές ήσαν αυτές του Αδαμ και της συντρόφου του Εύα. Ναι κάνει ρίμα με το «στον πούτσο μου ανέβα» αλλά δεν το κρίνω σκόπιμο να αναλυθεί διότι θίγουμε ένα άλλο ζήτημα το οποίο θα βγάλει δύο εκπομπές από μόνο του και δε θα ήθελα να το χαραμίσω σαν θέμα. Τι έκανε λοιπόν ο Αδάμ και η Εύα; Έφαγαν το μήλο. Και αφού το χώνεψαν προσπάθησαν να το κρύψουν και από τον καλό μας Θεούλη κρύβοντας τα γεννητικά τους όργανα κατά κύριο λόγο θυμίζοντας μας ότι αφού αμάρτησες που αμάρτησες δεν είναι ανάγκη μετά να δείχνεις και τον τόπο της αμαρτίας. Οι πρωτόπλαστοι λοιπόν εμφανίζονται ιστορικά ως το πρώτο δείγμα ανθρώπων που εντάχθησαν στη φυλή των κρυψίνους - κρυψίνους.

Χαρακτηριστικά

Οι κρυψίνους - κρυψίνους υπάρχουν παντού ανάμεσα μας και ίσως δεν είναι πάντα εύκολο να τους ξεχωρίσεις. Συστηματική μελέτη και παρατήρηση όμως επιφέρει το θεμιτό αποτέλεσμα. Για το λόγο αυτό παραθέτουμε μερικά αληθινά παραδείγματα:

Διάλογος #1

Τσέλιγκας: Θα πάτε καμια εκδρομή με τον Δ;
Κρυψίνους ? Κρυψίνους: Δεν έχουμε κανονίσει κάτι ακόμη.

(δύο ημέρες αργότερα)

Κ-Κ: Μισό λεπτό να κάνω ένα τηλεφώνημα.
Τσ.: οκ.
Κ-Κ (στο τηλέφωνο): Μα έχουμε δώσει προκαταβολή για την εκδρομή εδώ και 1.5 μήνα!

Διάλογος #2

Τσ.: Η Κ. έφυγε τόσο νωρίς επειδή δουλεύει (Πασχαλινές διακοπές όπου η Κ. για πρώτη φορά φεύγει Δευτέρα του Πάσχα για την επιστροφή στην Αθήνα);
Κ-Κ: Ναι δουλεύει.
Αδερφή Τσέλιγκα: Μα η Κ. δεν ταξιδεύει για Ισπανία;
Κ-Κ: Δε ξέρω κάτι τέτοιο (Η Κ. είναι αδερφή του μέλους των Κ-Κ και ξαδέρφη του Τσέλιγκα).
Αδ. Τσ.: Μα αφού είδα σπίτι σας το εισιτήριο!

Διάλογος #3

(Η Σ. έχει τσακωθεί πιο σοβαρά από ποτέ με τον Γ. με αποτέλεσμα να έχουν σχεδόν μία εβδομάδα να μιλήσουν. Η Σ μας ζητάει να πάμε σπίτι της και την Τετάρτη διότι αν δεν έχουν μιλήσει μέχρι τότε θα είναι σε πολύ άσχημη κατάσταση. Αυτά έγιναν μια Κυριακή. Συνομιλία λοιπόν με αδερφή της Σ και για την ιστορία μας Κ-Κ).

Τσ. : Θα πάμε σπίτι της Σ. σήμερα;
Κ-Κ: Δε ξέρω.
Τσ. : Μιλήσανε τελικά με τον Γ;
Κ-Κ: Όχι.

Την επόμενη ημέρα έμαθα ότι είχαν συναντηθεί από τη Δευτέρα.

Αντί Διαλόγου ή Επιλόγου

Αν άλλαζα το επάγγελμα μου θα γινόμουν ψυχίατρος.

Wednesday, April 26, 2006

Στον εισαγγελέα Έλληνας blogger

Με τη διαδικασία του αυτόφωρου συνελήφθη σήμερα το μεσημέρι και οδηγήθηκε στον εισαγγελέα Έλληνας blogger ο οποίος ζήτησε και πήρε προθεσμία για ν’απολογηθεί. Η είδηση προκάλεσε πραγματικό σεισμό πολλών ρίχτερ κι επανέφερε ερωτήματα σχετικά με το κατά πόσον μπορεί να θεωρηθεί ότι το διαδίκτυο είναι το θηρίο της αποκάλυψης ενώ αξίζει να σημειωθεί πως δηλώσεις για το γεγονός έκανε και ο παπα-Τσάκαλος ο οποίος μάλιστα δήλωσε πως θα παραστεί στο δικαστήριο ως μάρτυρας υπερασπίσεως του δαιμονισμένου όπως χαρακτηριστικά ανέφερε χρήστη του διαδικτύου. Αν και η χώρα μας πιάνει πάτο στο ποσοστό ευρυζωνικών συνδέσεων ο blogger διέθετε δύο ανεξάρτητες συνδέσεις με διαφορετικούς παρόχους ενώ βρέθηκαν και κατασχέθηκαν dvd με τις σειρές Θάντερκατς, Οι Τρεις Χάριτες, Γιάννης και Μαρία και Ιππότης της Ασφάλτου. Οι γείτονες του τον χαρακτήρισαν σαν ένα μάλλον ήσυχο παιδί και ως συνήθως έπεσαν από τα σύννεφα. Ο ίδιος ο blogger το πρωί κι ενώ γυρνούσε σπίτι του από μυστική συνάντηση παύλα σουαρέ με άλλους bloggers γλίστρησε και έπεσε στις σκάλες του σπιτιού του, λίγα βήματα πριν ανοίξει την πόρτα του σπιτιού του. Η σπιτονοικοκυρά που είναι γνωστή κουτσομπόλα της περιοχής και κοιτάει πάντα από το ματάκι όταν ακούσει πόρτα ν’ανοίγει δεν τον πήρε χαμπάρι όταν μπήκε αλλά άκουσε το γδούπο από το πέσιμο και έτρεξε να δει τι συμβαίνει. Κάλεσε αμέσως το 166 και το 100 κι όταν έφυγε το ασθενοφόρο με τον άτυχο blogger συνέβη το εξής μοιραίο παιχνίδι της τύχης. Η σπιτονοικοκυρά νόμισε ότι ο blogger τότε έβγαινε από το σπίτι και πήγαινε για ψώνια ή κάτι τέτοιο και όχι στη δουλειά του αφού δεν κρατούσε το χαρτοφύλακα του όπως συνηθίζει. Ανησύχησε λοιπόν μήπως ο blogger είχε ξεχάσει κάποιο μάτι της κουζίνας ή το θερμοσίφωνο ανοιχτό κι έτσι παρακάλεσε τους αστυνομικούς να κάνουν έναν μικρό έλεγχο. Εκείνοι αρχικά αρνήθηκαν όμως στη συνέχεια κι έπειτα από έντονες πιέσεις της μαντάμ ενέδωσαν και με το ζευγάρι που τους προμήθευσε η γριά μπήκαν στο σπίτι όπου αντίκρισαν το μάτι της Θαντέρα να τους κοιτάζει απειλητικά. Στη συνέχεια κι ενώ κατευθυνόταν προς τον πίνακα και την κουζίνα βρήκαν πλήθος γυναικείων εσωρούχων αραδιασμένων στο πάτωμα σε μια σπειροειδή μορφή ενώ διάσπαρτοι βρισκόταν δονητές σε όλα τα μεγέθη και χρώματα. Αυτό όμως που κίνησε πραγματικά την υποψία στα όργανα της τάξεως ήταν τα 50 κεσεδάκια από γιαουρτάκια τοτάλ που βρισκόταν στη μπανιέρα η οποία ήταν μισογεμισμένη με εμφιαλωμένο νερό Αύρα, γεγονός που έγινε έυκολα αντιληπτό από τα διάφορα μπουκάλια χωρίς καπάκι που κείτονταν κείθε και δώθε. Ο blogger είχε ξεχάσει το εμ ες εν ανοιχτό το οποίο ήταν κι αυτό που τελικά τον πρόδωσε. Απανωτά μηνύματα από διαδικτυακούς φίλους έφεραν την αντιτρομοκρατική στο σπίτι του η οποία κατάσχεσε ότι βρήκε ενώ ένα μέλος της κατάχεσε τον τόπο γιατί τον έπιασε τσιρλιπιπί και το μπάνιο είχε σφραγιστεί με τη γνωστή κίτρινη κορδέλα η οποία είχε μπολιαστεί και με λίγη ροζ από αυτήν που έχουμε για περιτύλιγμα δώρων. Με αγωνία σύσσωμη η ελληνική κοινότητα των bloggers αναμένει την τακτική δικάσιμο για να δώσει το βροντερό παρών ενώ ήδη έχουν γίνει εξαγγελίες για απεργίες πείνας, αποχή από bytes και διαδηλώσεις στις άγνωστες και μεγάλες λεωφόρους του διαδικτύου.

Tuesday, April 25, 2006

Και μετά η Ανάσταση...

Διαβάζεται και ως "και μετά την Ανάσταση..."

Αλλά ας τα δούμε αναλυτικά:



Το πρωί ήπια το καρνέισον μου για να τονωθώ...



Καβάλησα το εργαλείο και βουρ για το ψήσιμο...


Το συγκεκριμένο ήταν σκέτο λουκουμάκι...


Ενώ το αρσενικό της υπόθεσης εντυπωσίασε όλους τους γείτονες...



Και μετά τον ευνουχισμό ένας από τους καλύτερους μεζέδες ή όπως θα λέγαμε "τ'αρχίδια στο πιάτο"

Και τα 19 ήταν υπέροχα...


Αμέριμνα βόσκουν...


Ώσπου ένα ξεμακραίνει...


Και παίρνει το δρόμο που δεν έχει γυρισμό...


Στο τσιγκέλι...


Στον ξενώνα...

(Αυτά το Μεγάλο Σάββατο, προσεχώς και η Κυριακή του Πάσχα)

Sunday, April 16, 2006

Μια βραδιά στο λούκι

...ή πως θα ήθελε τα γενέθλια του ο Μιχάλης

Παραγγείλαμε δύο ουίσκι, ξέραμε εκ των προτέρων ότι θα ήταν μπόμπα αλλά δεν είχαμε όρεξη για μπύρα εκείνη την ώρα. Τα κορίτσια δεν άργησαν να φτάσουν ενώ η μουσική χαρακτηριζόταν από το αμιγώς 80’s στιλάκι της κάτι που μου θύμισε την επερχόμενη συναυλία των New Order. Η μαύρη καλλονή ήρθε δίπλα μου και άρχισε να με χουφτώνει. Εκείνη την ώρα έγραφα ένα μήνυμα στο κινητό. Κοίταξα πρώτα το τηλέφωνο και μετά εκείνη, «Μην ανησυχείς δε ξέρω να διαβάζω ελληνικά» μου είπε και με ρώτησε αν τρόμαξα. Δεν είχα κάτι άλλο να της απαντήσω κι έτσι είπα ένα ξερό όχι. Άρχισε να μου λέει πως το νόημα είναι να περάσω καλά και πως ίσως να μου φαίνεται παράξενο και ασυνήθιστο και αν δε μου αρέσει να φύγω και μετά αρχίσαμε να μιλάμε στ’αγγλικά κάτι που τη βόλευε σαφώς περισσότερο και το καλό ήταν πως συμφωνούσαμε σε όλα και πραγματικά ένιωσα ερωτευμένος. Επιτέλους είχα μπροστά μου τον άγγελο των ονείρων μου, τη γυναίκα που θα ήθελα να γίνει μάνα των παιδιών μου, μια σωστή καλλιτέχνιδα.

Με τράβηξε στους πίσω καναπέδες και μου έβγαλε τα γυαλιά γεγονός που με έκανε ν’απορήσω γιατί το νόημα ήταν να δω το θέαμα και να το απολαύσω κι όχι να προσπαθώ να διακρίνω τι βλέπω. Τελικά η απόσταση μας ήταν ελάχιστα μεγαλύτερη σε χιλιοστά απ’ότι οι βαθμοί της μυωπίας μου και δεν τα χρειάστηκα. Εκεί που τα χρειάστηκα πραγματικά ήταν όταν τυλίχτηκε πάνω μου σαν πύθωνας κι άρχισα ν’αναρωτιέμαι πως θα ήταν μια αθλήτρια της ενόργανης από άποψη ευλυγισίας πάντα. Όταν τελείωσε είχα μείνει χωρίς πουκάμισο, γυαλιά και μπουφάν ενώ εγώ δεν είχα τελειώσει. Ντύθηκα πρόχειρα κι επέστρεψα στο τραπέζι μας.

-Ρε μαλάκα αυτή με πέθανε.
-Και η δικιά μου καλή ήταν.
-Πέρσι στα γενέθλια σου είχαμε πάει σε ταβέρνα, τι σου ήρθε φέτος;
-Το κοινό χαρακτηριστικό και των δύο μαγαζιών λέγεται κρέας φίλε μου, πως σου φαίνεται αυτή με το μαύρο;
-Όμορφη είναι.
-Πανέμορφη.

Ύστερα ήρθε η Μπέτυ, του έπιασε την κουβέντα κι εξαφανίστηκαν δε ξέρω κι εγώ για πόση ώρα στους πίσω καναπέδες. Μια πρώην βασανίστρια των Ες Ες με πλησίασε κι έκατσε πάνω μου για να μη νιώθω μόνος μου. Δεν έχω διάθεση της είπα κι έφυγε άπρακτη για να επιστρέψει. Εκεί που μόλις είχα ακουμπήσει το ποτό στο τραπέζι νιώθω κάτι στο σβέρκο μου να με καβαλάει. Με μια περίτεχνη ομολογουμένως κίνηση ήρθα face to face με το αυταρχικό αιδοίο της, μ’ έσφιξε με τα μπούτια της και μ’ένα ακροβατικό με ελευθέρωσε από τα τεχνηέντως δημιουργηθέντα μουνοδεσμά. Χρειαζόμουν άλλη μία γουλιά έστω κι από ένα μπομπάτο ουίσκι.

Κι ύστερα ήρθε αυτή με το μαύρο. Συστηθήκαμε και με ρώτησε αν είμαι γιατρός. Δε μπορούσα να της χαλάσω το χατίρι και απάντησα ναι. Η επόμενη ερώτηση ήταν τι ειδικότητα έχω και της απάντησα ενδοκρινολόγος ενώ τώρα που το ξανασκέφτομαι ψυχίατρος θα ήταν η πλέον κατάλληλη απάντηση. Θέλησε να την εξετάσω κι αποφάσισα να μην πατήσω τον όρκο του Ιπποκράτη που ποτέ δεν είχα δώσει. Ως γνωστόν με τράβηξε πάλι σ’έναν καναπέ για να είμαστε οι δυο μας κι έδωσε ρέστα. Τύφλα να’χει η Κομανέτσι σκέφτηκα ενώ η ώρα κόντευε πέντε το πρωί.

Η πρωινή ψύχρα μας έκανε να συνέλθουμε λίγο ενώ το βρώμικο του Γιάννη ήταν βάλσαμο στα στομάχια μας. Αλληλοευχηθήκαμε και του χρόνου και ο καθένας τράβηξε για το σπίτι του.

Saturday, April 15, 2006

Προθέρμανση

Γιατί και χθες οι πίστες πήραν φωτιά...

Wednesday, April 12, 2006

Για να ετοιμαζόμαστε σιγά σιγά

Πλησιάζει και το ταξιδάκι οπότε πρέπει να μπαίνουμε στο κλίμα.

Σέικ ιτ!

Επί εσχάτη προδοσία

Το δρόμο προς τη Σχολή Φωτομοντέλων φαίνεται ότι θα διαβεί νεαρός στρατιώτης κατηγορούμενος για εσχάτη προδοσία. Η σύλληψη του έγινε το Σαβ/κο που μας πέρασε και αναστατώθηκε όλο το ΓΕΣ. Ο στρατιώτης εκτελούσε χρέη ταχυδρόμου ενώ φρόντιζε να φωτογραφίζει τα απόρρητα έγγραφα που διακινούσε και περνούσαν από τα χέρια του τα οποία στη συνέχεια πουλούσε. Για κανέναν ο στρατός δεν είναι ευχάριστη διαδικασία, όχι επειδή είναι ζόρικα τα πράγματα αλλά γιατί σε διακόπτει πάνω που έχεις πάρει φόρα. Αυτό που κάνεις κυρίως είναι να βαριέσαι και να σκέφτεσαι, σε σημείο που να βαριέσαι ακόμη και να σκέφτεσαι. Καλά περνάν πλέον οι περισσότεροι απλά αν ήταν επιλογή τους δε θα πηγαίναν. Δε ξέρω για ποιό λόγο έκανε ο τύπος ότι έκανε, μόνο για λεφτά φαντάζομαι αλλά δε μπορώ να φανταστώ πως θα περάσει τα όσα χρόνια της ποινής μέσα στη φυλακή και μάλιστα με τέτοιο αδίκημα. Μεταξύ μας τον λυπάμαι.

Monday, April 10, 2006

Move On

"Τα νέα διαβατήρια μας ήρθανε παιδιά / εμπρός να τα προυπαντήσουμε στο τμήμα με χαρά"

Κι αφού δεν αντιμετώπισα κανένα πρόβλημα με τη φωτογραφία ήρθε η μέρα της παραλαβής. Έπρεπε να το περιμένω ότι εδώ κάτι θα πήγαινε στραβά. Βλέπω ένα γραφείο με μια αρχιφύλακα και πάω να ρωτήσω από που θα πάρω το νέο διαβατήριο μου. Περιμένετε έξω μου λέει θα σας ειδοποιήσουμε. Και περιμένω, περιμένω, περιμένω, έρχονται άλλοι 3-4 για παραλαβή και ξεκινάμε να περιμένουμε όλοι μαζί. Βγαίνει σε κάποια φάση αυτή από το γραφείο και κλείνει και την πόρτα για να μη βλέπουμε μέσα. Και δώστου περίμενε. Μετά από μισή ώρα μπουκάρω μέσα και πάω σε μια τύπισα. Ιδέα δεν είχε πάρει ότι ήμασταν μια ουρά και περιμέναμε εκείνη για δύο λεπτά υπόθεση. Παίρνω το διαβατήριο και πάω στο άλλο γραφείο που είδα την αρχιφύλακα να μπαίνει. Πετάγεται όρθια και μου λέει ότι απαγορεύεται να μπω σε αυτό το γραφείο.
-Μας είδατε ολόκληρη ουρά που περιμέναμε για παραλαβή γιατί δε μας είπατε να περάσουμε; Αφού η συνάδελφος σας δεν έκανε κάτι.
-Υποννοείτε ότι δε δουλεύουμε;
-Όχι εννοώ ότι δεν εξυπηρετούσε κάποιον κι ότι ήμασταν 7 άτομα για παραλαβή και περιμέναμε μισή ώρα χωρίς κανείς να μας λέει τίποτα εκτός από την αρχή που μας είπατε εσείς να περιμένουμε.
-Εντάξει συμβαίνουν αυτά.
-Συμβαίνουν πολλά πράγματα γενικά, αυτά όμως δε θα έπρεπε να συμβαίνουν.
Πραγματικά ήθελα να την πλακώσω στα χαστούκια. Λες και μας κάνουνε χάρη. Και την προηγούμενη φορά ήταν ένας νεαρός ευγενέστατος. Θα πιάσω τη γκλίτσα μου φαίνεται κι όποιον πάρει ο χάρος...

Μετά την καταιγίδα το ουράνιο τόξο χάνεται?

Από τότε που απέκτησα το powerbook μου κοίταζα το pc εντελώς υποτιμητικά και τον περισσότερο καιρό το άφηνα να σκονίζεται. Το σαβ/κο όμως είχαμε κάτι απρόοπτα με τη ΔΕΗ κι έσκασε το τροφοδοτικό του μάκη μου. Καπνοί κακό, μυρωδιά καμένου και το βαθύ υπαρξιακό ερώτημα. Και τώρα τι γίνεται; Μεσολάβησε η Κυριακή για την οργάνωση της αποστολής και σήμερα πουρνό πουρνό τηλεφωνώ στη Φνακ. Τους λέω τι θέλω, μου λένε ότι δεν έχουν κι αν θέλω να παραγγείλουν από τη Rainbow τη μεγάλη πονεμένη ιστορία και αντιπρόσωπο της Apple εν Ελλάδι. Μου λένε επίσης ότι αν πάρω εγώ στη rainbow ίσως να μου βγει και πιο φτηνά. Το ξέρω τους λέω αλλά δε μπορώ να μιλήσω με αυτούς, κινδυνεύει η ψυχική μου υγεία, πάρτε εσείς για να το παραγγείλουμε αν είναι και να το έχω όσο πιο σύντομα γίνεται. Οκ θα σας πάρουμε σε 2-3 ωρίτσες να σας πούμε τι έγινε. Πέρασαν οι ωρίτσες, ξαναπαίρνω τηλέφωνο μου είπαν δεν έχουν βγάλει άκρη ακόμη και θα με πάρουν αυτοί. Σήμερα πάντως δε με πήραν. Απόπειρα δική μου για τη rainbow. Προσπαθούσε να με συνδέσει με τον αρμόδιο μια τύπισσα χωρίς όμως επιτυχία γιατί επί ένα μισάωρο όλες οι γραμμές ήταν κατειλημμένες. Φανερά εκνευρισμένος της λέω: «Έχω ένα καμένο τροφοδοτικό, δεν επισκευάζεται, το μηχάνημα δεν είναι στην εγγύηση θα πρέπει να το αγοράσω και το μόνο που θέλω είναι να μου πείτε αν υπάρχει ετοιμοπαράδοτο, υπάρχει κανείς που να το ξέρει αυτό;». Με συνδέει με μία τύπισσα, της λέω ξανά όλη την ιστορία και μου ζητάει το σειριακό του mac. Της δίνω και τα στοιχεία μου για να με πάρει να με ενημερώσει κι αυτή τι σκατά γίνεται με το κωλοτροφοδοτικό. Δεν πήρε ούτε αυτή σήμερα. Τρίτη και φαρμακερή. Document ΕΠΕ, από τους πιο αξιόλογους μεταπωλητές. Μου κάηκε το τροφοδοτικό έχετε; Ναι. Σήμερα μέχρι τι ώρα είστε ανοιχτά; Μέχρι τις 4. Μπορείτε να μου το κρατήσετε να έρθω να το πάρω γιατί το επείγομαι; Βεβαίως, δώστε μου και τα στοιχεία σας για να έχουμε έτοιμη και την απόδειξη να μην καθυστερήσετε. Δύο λεπτά στο τηλέφωνο και τρία στα γραφεία τους και το τροφοδοτικό εγκατέστησε επάξια το αδικοχαμένο. Είπατε τίποτα;

Tuesday, April 04, 2006

Ce Que J'ai Sur Le Coeur

Η κυβέρνηση των ΗΠΑ για να συνεχιστεί η καταπολέμηση της διαφθοράς στην Αλβανία προχωρά σε οικονομική ενίσχυση ύψους 14000 δολαρίων δηλαδή περίπου 12000 ευρώ, κοινώς 4 εκατομμύρια δραχμές. Το ποσό φαντάζει μάλλον αστείο για τα ελληνικά δεδομένα αλλά και η καταπολέμηση της διαφθοράς για πολλούς είναι ένα κακόγουστο αστείο. Η διαφθορά κάνει τη διαφορά λοιπόν κι εμείς έχουμε βαρεθεί ν’ ακούμε λόγια για την πάταξη της. Εγώ πάντως θα πατήσω το πόδι μου στη Βαρκελώνη αρχές Μαΐου και ήδη ψάχνω εισιτήρια για τον αγώνα Μπαρτσελόνα ? Εσπανιόλ, διότι είναι κρίμα κι άδικο να φτάσω μέχρι εκεί και να μη δω από κοντά αυτήν την ομάδα και μάλιστα σ’ έναν αγώνα φιέστα για την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Τι με θλίβει βαθύτατα; Ότι χάνω τον τελικό της Γιουροβίζιον κι έτσι δε θα έχω την ευκαιρία να νιώσω περήφανος σαν Έλληνας που επιτέλους καταφέραμε και φέραμε αυτήν τη διοργάνωση επί ελληνικού εδάφους. Είναι ντροπή που θα σηκωθώ να φύγω τέτοιες μέρες και θα στερήσω ακόμη ένα νούμερο από την AGB (όποια ομοιότητα με την KGB είναι εντελώς συμπτωματική) όμως υπόσχομαι ν’ αφήσω το δέκτη της τηλεόρασης ανοιχτό και μάλιστα από τα ξένα που θα βρίσκομαι θα έχω τη δυνατότητα να ψηφίσω και την Ελλάδα για να πάρει το δωδεκάρι. Ναι μάλιστα αυτό θα κάνω, θ’ αγοράσω κι ένα ισπανικό καρτοκινητό και θα στέλνω αβέρτα μηνύματα. Ε ρε ψήφοι που έχουν να πέσουν. Θα τους ψοφήσω όλους χωρίς φόβο και πάθος. Ή μήπως να πάω να χαζέψω σε κανένα φλαμένγκο; Βρε λες; Και να χάσω την Αννούλα; Τι συγκίνηση Θεέ μου, τι λατρεία, θα οδηγήσω τους Καταλανούς σε μία νέα θριαμβευτική πορεία. Θα γράψουμε και ιστορία. Βλέπω τώρα τα σύννεφα έξω και μου’ ρχεται να καβαλήσω ένα αλλά δε βλέπω και κανένα της προκοπής. Κάτι μικρούλικα είναι και μάλιστα όχι όλα μαύρα. Έχουμε πάρτυ εδώ, δεκατρείς ορόφους πάνω απ’ τη γη. Σήμερα τα πράγματα είναι λίγο θολά, αύριο θα είναι λίγο καλύτερα κάπου πιο μακριά από εδώ.

Monday, April 03, 2006

Sunday, April 02, 2006

Μα που τη βρήκαν;