Monday, April 10, 2006

Move On

"Τα νέα διαβατήρια μας ήρθανε παιδιά / εμπρός να τα προυπαντήσουμε στο τμήμα με χαρά"

Κι αφού δεν αντιμετώπισα κανένα πρόβλημα με τη φωτογραφία ήρθε η μέρα της παραλαβής. Έπρεπε να το περιμένω ότι εδώ κάτι θα πήγαινε στραβά. Βλέπω ένα γραφείο με μια αρχιφύλακα και πάω να ρωτήσω από που θα πάρω το νέο διαβατήριο μου. Περιμένετε έξω μου λέει θα σας ειδοποιήσουμε. Και περιμένω, περιμένω, περιμένω, έρχονται άλλοι 3-4 για παραλαβή και ξεκινάμε να περιμένουμε όλοι μαζί. Βγαίνει σε κάποια φάση αυτή από το γραφείο και κλείνει και την πόρτα για να μη βλέπουμε μέσα. Και δώστου περίμενε. Μετά από μισή ώρα μπουκάρω μέσα και πάω σε μια τύπισα. Ιδέα δεν είχε πάρει ότι ήμασταν μια ουρά και περιμέναμε εκείνη για δύο λεπτά υπόθεση. Παίρνω το διαβατήριο και πάω στο άλλο γραφείο που είδα την αρχιφύλακα να μπαίνει. Πετάγεται όρθια και μου λέει ότι απαγορεύεται να μπω σε αυτό το γραφείο.
-Μας είδατε ολόκληρη ουρά που περιμέναμε για παραλαβή γιατί δε μας είπατε να περάσουμε; Αφού η συνάδελφος σας δεν έκανε κάτι.
-Υποννοείτε ότι δε δουλεύουμε;
-Όχι εννοώ ότι δεν εξυπηρετούσε κάποιον κι ότι ήμασταν 7 άτομα για παραλαβή και περιμέναμε μισή ώρα χωρίς κανείς να μας λέει τίποτα εκτός από την αρχή που μας είπατε εσείς να περιμένουμε.
-Εντάξει συμβαίνουν αυτά.
-Συμβαίνουν πολλά πράγματα γενικά, αυτά όμως δε θα έπρεπε να συμβαίνουν.
Πραγματικά ήθελα να την πλακώσω στα χαστούκια. Λες και μας κάνουνε χάρη. Και την προηγούμενη φορά ήταν ένας νεαρός ευγενέστατος. Θα πιάσω τη γκλίτσα μου φαίνεται κι όποιον πάρει ο χάρος...