Monday, August 21, 2006

Δε μένω πια εδώ...

Δανεικός ο τίτλος από τον Πορτοκάλογλου και αλήθεια αναρωτιέμαι αν ο χυμός από φρέσκα πορτοκάλια που μου σερβίραν σήμερα στο Γρηγόρη έπρεπε να ήταν λιγότερο ξινός. Πάντως η καινούρια μηχανή που βάλανε είναι σαφέστατα πιο αποτελεσματική και δεν είναι απαραίτητο να παραγγείλεις το χυμό στις 11 αν θέλεις να τον πιεις στις δώδεκα διότι εδώ που τα λέμε στις 12 δεν έχεις και κανέναν λόγο να τον πιεις, χαμένος θα πάει. Χειμαδιά και χυμαδιά, πόσο χύμα πια. Βαρέθηκα, δεν έχω όρεξη, έκανε τον κύκλο του σαν ίωση και τώρα μας κουνάει το μαντήλι. Η στάνη σφραγίζει τις πόρτες της και ο τσέλιγκας θ'αυτοκτονήσει από υπερβολική δόση υποβρυχίου ή χαλβά σαπουνέ, δεν έχω αποφασίσει ακόμη. Αφήνω όλα μου τα υπάρχοντα στο πιστό μου τσοπανόσκυλο τον Βάκη και σας αφήνω και σας στην ησυχία σας. Ωραία ήταν που τα λέγαμε και όποιος θέλει μπορεί άφοβα να στείλει mail στο tseligkas@gmail.com και ειλικρινά χάρηκα για την επικοινωνία με τους περισσότερους εδώ μέσα. Δεν είναι και μικρό πράγμα να διαβάζεις ότι μου κατεβάζει η γκλάβα. Την ώρα που προβάλονται οι μπακλαβάδες, τ'Αυγούστου την προτελευταία ημέρα, του τσέλιγκα η πορεία έλαβε τέρμα. Διαθέτουμε και ποιητικό λόγο, δεν είμαστε τυχαίοι, ούτε καν μοιραίοι. Λοιπόν, όχι άλλα δάκρυα για τη στάνη, ατουταλερ και αλελετουρ...

Friday, August 18, 2006

Καλό Καλοκαίρι

Με τον καύσωνα να μας έρχεται με βήμα ταχύ, ο καθένας ας τον προϋπαντήσει με ότι βρει. Για την ώρα πάω να κάνω λίγο αέρα. Αργότερα βλέπουμε.