Just A Little Heat

Σηκώθηκα από το κρεβάτι έντονα πιασμένος και με διάθεση να μην κάνω απολύτως τίποτα όμως μια μαγική δύναμη με έσπρωξε στην κουζίνα όπου έφτιαξα ένα καφέ αν και δεν τον χρειαζόμουν πραγματικά αφού έπειτα από 3 ώρες μεσημεριανού ύπνου αρκεί ένας κουβάς νερό για ν’ανοίξει το μάτι και όχι η ίδια ποσότητα σε καφέ που συνήθως είναι απαραίτητη κάποια πρωινά που χρειάζεσαι μανταλάκια για να κρατήσεις τα βλέφαρα σου στην ίδια θέση. Ένα ήταν σίγουρο, με τέτοιο ύπνο, το βράδυ στη Μεγάλη Βρεταννία θα είμαι ο πιο φρέσκος με μάγουλο βερίκοκο κι ας έχω να ξυριστώ σχεδόν 20 μέρες. Πρέπει να βρω και αυτό το αναθεματισμένο το παπιγιόν ενώ θα έλεγα ότι είναι εξαιρετικά εκνευριστικό να σου τηλεφωνούν όταν ακούς μουσική και δε θέλεις να σε ενοχλεί κανένας αφού έτσι αναγκάζεσαι να χαμηλώσεις την ένταση, να χάσεις το τραγούδι το καλό και γενικότερα να χάσεις τα αυγά και τα πασχάλια και ποτέ δε ξέρεις αν θα χάσει ή αν θα κερδίσει σήμερα η ΑΕΚ. Πάντως έχω κάνει μερικούς μαγικούς συνδυασμούς που ακόμη και ο Κόπερφιλντ ο οποίος θαρρώ ότι ήρθε να μας εξαφανίσει δε θα μπορεί να φανταστεί. Σίγουρα το να πάει μερικούς από εμάς κάπου μακριά δε θα ήταν καθόλου άσχημη ιδέα. Αν μάλιστα μπορούσε να πάρει και τα αυτοκίνητα όλων αυτών θα του ήμουν προσωπικά ευγνώμων. Ακόμη και με 500.000 λιγότερους θα συμβιβαζόμουν. Ε κι αν βλέπαμε ότι θέλουμε λίγο ξαλάφρωμα ακόμη, τον φωνάζουμε και του χρόνου για άλλη μία γενική. Ακούμε Σοφία Αρβανίτη στο Μπλέχτηκα και γουστάρουμε αγρίως ενώ θα πρέπει να αναφέρουμε ότι όποιος Αργύρης γιορτάζει σήμερα να στείλει γλυκά στη γνωστή πια διεύθυνση διότι έχει τσάμπιονς λιγκ λέμε και δεν είμαστε να τρέχουμε σε γιορτές. Μια κοινωνική υποχρέωση θα πάμε να βγάλουμε κι αυτή σε μέρος που διαθέτει τελεβίζιον αρκεί να πιάσεις τη στρατηγική τη θέση για να μη γίνεις ρεζίλι λοξοκοιτάζοντας παράλληλα με τη βρώση του μπον φιλέ σου. Και για επιδόρπιο πανακότα μέσα σε μια τερακότα. Ουφ, τι κουραστική μέρα και η σημερινή. Πάω να πάρω έναν υπνάκο.