Tuesday, October 18, 2005

Σ’ έχω κάνει Θεό...

Ανοίγει αύριο τις πύλες της η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου της Φρανκφούρτης, μία πόλη πέρα για πέρα ελληνική (είναι υπο έκδοση το νέο μου πόνημα από τις εκδόσεις Λιακόπουλος) αφού ιδρύθηκε από τον γνωστό Έλληνα Μετανάσταση Φρανκ Φούρτη. Όπως πολύ σωστά μαντέψατε η μητέρα του Φούρτη είναι δίδυμη αδελφή της Ρίας Κούρτη αλλά η κοινωνική κατακραυγή την ανάγκασε να αλλάξει τ’όνομα της. Όχι η Μαρία η Φούρτη (πρώην Κούρτη, αδελφή της Ρίας) δεν ντρεπόταν για την τραγουδιάρα την αδελφή της αλλά η τραγουδιάρα η αδελφή της ντρεπόταν για την ξεκωλιάρα την αδελφή της η οποία πήγε και τα έμπλεξε μ’έναν Ιταλό λοστρόμο. Ο Ιταλός λοστρόμος καθολικός καθώς ήτανε αποφάσισε δημοκρατικά να βαφτίσουν το πρώτο και εξώγαμο παιδί τους Φραγκίσκο προς τιμήν του δικού του πατέρα γιατί αυτό είναι ένα έθιμο που δεν το έχουμε μόνο εμείς εδώ αλλά γενικά είναι η κυρίαρχη παγκόσμια τάση που έχει επικρατήσει ως τα σήμερα. Ο Φραγκίσκος που σε διαφορετικές συνθήκες κι εποχές θα μπορούσε να γίνει καλαθοσφαιριστής και αρχηγός της ομάδας του Παναθηναϊκού αποφάσισε για ένα κομμάτι ψωμί να πάρει των οματιών του και να μεταναστεύσει εις τη μακρινή κι άγνωστη Γερμανία, να τονίσουμε μάλιστα εδώ ότι ο Φράγκι είναι ο πρώτος επίσημος Έλληνας από Ιταλό πατέρα μετανάστης στη Γερμανία και με την σπιρτάδα που μας διακρίνει σαν έθνος μαζί με την καπατσοσύνη αλλά και τα ψήγματα μαφίας που διακρίνουν το ιταλικό έθνος κατάφερε να μεγαλουργήσει εκεί στην ξενιτιά που πήγε και να μιλούν όλοι σήμερα για τα λουκάνικα Φρανκφούρτης. Ο Φραγκίσκος δε χρησιμοποίησε το όνομα του ούτε ώρα εκεί, σε όλους συστηνόταν ως Φρανκ για να κερδίσει την έυνοια τους ενώ η ντεκαπάζ στο μαλλί προσέφερε αυτό το φυσικό ξανθό χρώμα που με τον καιρό έγινε καστανόξανθο και κατέληξε καστανό για να πέσει μετά από λίγα χρόνια από την μεγάλη ταλαιπωρία. Ο Φούρτης λοιπόν για να κερδίσει χρήματα αποφάσισε να προσφέρει το γνωστό σε όλους μας βρώμικο το οποίο απαντάται στις εξοχικές πλαγιές της Πλατείας Μαβίλλη, στο πεδινό οροπέδιο πίσω από το Χίλτον, στη λεωφόρο με τις λεύκες Βείκου και σε άλλα μέρη όπου ευδοκιμούν αγώνες ποδοσφαίρου και μπάσκετ ή συναυλίες ή εκδηλώσεις με τη γενικευμένη έννοια του όρου. Η ειδοποιός διαφορά όμως στο δικό του βρώμικο δεν ήταν ούτε το κέτσαπ, ούτε η μουστάρδα αλλά το λεπτό λουκάνικο το οποίο σ’ένα πρισματικά καθρεπτιζόμενο δοχείο φαινόταν τεραστίων διαστάσεων με το συμπάθειο πάντα. Η μαεστρία του ήταν τέτοια που φλόμωνε το πάντα φρέσκο ψωμάκι με πατάτα και λαχανικά βρασμένα στον ατμό, επομένως υγιεινά από κάθε άποψη αλλά και εύπεπτα με αποτέλεσμα ο πελάτης να ξεγελιέται, να έχει το αίσθημα του κορεσμού και τελικά να ζητήσει μόνος του την πολυπόθητη μείωση στην ποσότητα του κρέατος τόσο ως προς το μήκος όσο και ως προς το πάχος, κάτι που οδήγησε στην κατακόρυφη αύξηση των κερδών και την καθιέρωση του Φρανκ του Φούρτη ως εφευρέτη του λεπτού αυτού λουκάνικου που έμελλε να βαπτισθεί στο μέλλον ως λουκάνικο Φρανκφούρτης. Τω καιρώ εκείνω η πόλη είχε το όνομα Σμιλενμπαχ, όνομα εξεχούντως φλώρικο και παρεξηγημένο από το σύνολο του Γερμανικού λαού και ήδη είχε προκυρηχθεί δημόσιος διαγωνισμός για την ανεύρεση ενός σύγχρονου και ανταγωνιστικού ονόματος που θα πρόσδιδε κύρος στην πόλη αλλά και θα την μεταμόρφωνε σ’ένα ανταγωνιστικό κέντρο ανάπτυξης των γραμμάτων, των τεχνών αλλά και της τεχνολογίας γι’αυτό ακριβώς σήμερα (αύριο δηλαδή αλλα χωρίς βλάβη της γενικότητας λέμε σήμερα) η σημαντικότερη ίσως έκθεση βιβλίου στον κόσμο λαμβάνει χώρα εκεί. Τιμώμενη χώρα για φέτος είναι η Κορέα κάτι που είναι ενδεικτικό για το κλίμα που επικρατεί λίγο πριν τα εγκαίνια στα παρασκήνια. Ενδεικτικά γνωστός μεγαλοεκδότης μας ανέφερε ότι «θα γίνει της Κορέας», η ανωνυμία του οποίου καθίσταται αναγκαία έτσι ώστε να διασφαλιστεί η μελλοντική συνεργασία μας με τον επώνυμο αυτό κύριο. Οι Κορεάτες από την άλλη στηρίζουν όλες τις ελπίδες τους στη γνωστή παιχνιδοβιομηχανία Χιουντάι η οποία ενώ σε προηγούμενες εκδόσεις των προϊόντων της προσέφερε δωρεάν ένα dvd ενσωματωμένο, τώρα θα κάνει το μπαμ στην παγκόσμια αγορά αποκαλύπτοντας το νέο μοντέλο με εσωτερική πτυσσόμενη βιβλιοθήκη, κάτι που αναμένεται με περισσή ανυπομονησία από το αγοραστικό κοινό. Επιπλέον οι επισκέπτες της έκθεσης θα μπορούν να αγοράσουν περσικά χαλιά και cd της Ρίτας Σακελλαρίου, δύο από τις μεγάλες αγάπες του Φρανκ Φούρτη, προτομή του οποίου θα βρίσκεται στο κέντρο της έκθεσης σε αντιστοιχία με τις παλιότερες ελληνικές εκθέσεις βιβλίου στο πεδίον του Άρεως το οποίο ως γνωστόν είναι γεμάτο προτομές, ενώ σε ειδικό περίπτερο γίνονται δωρεάν περιτομές για το μουσουλμανικό αναγνωστικό κοινό αλλά και για κάθε ενδιαφερόμενο ο οποίος είτε επιθυμεί να ασπαστεί τη θρησκεία αυτή που σε τίποτα δε διαφέρει από τις υπόλοιπες απλά μοιράζεται το κεφάλαιο, είτε επιθυμεί απλά να δει πως είναι κι αυτό το έθιμο έτσι ώστε να μπορεί να περηφανεύεται για την πολυπολιτισμική επιρροή στην προσωπικότητα του κάτι που βεβαίως δεν είναι πάντοτε για καλό αλλά αμα βγαίνει το μεροκάματο γιατί να πεις και όχι. Je T'Aime...Moi Non Plus, το οποίο πρωτοτραγούδησε η Jane Birkin αντάμα με τον Serge Gainsbourg ενώ σε δεύτερη εκτέλεση συμπρωταγωνιστής ήταν ο γνωστός και από τους Placebo Brian Molko, εξίσου γνωστός και για τις πολυπολιτισμικές του σεξουαλικές επιλογές και επιρροές, δικαιώνοντας έτσι τη φήμη ότι είναι τζούφιος αφού συγκρίνοντας κανείς τα βογγητά και στις δύο εκτελέσεις του τραγουδιού αντιλαμβάνεται ότι η αρχική έκδοση περιείχε περισσότερο πάθος κι ευχαρίστηση κάτι που λείπει από τη μεταγενέστερη εκδοχή, γεγονός που ενισχύει την άποψη ότι τα ριμέικ είναι πάντα χειρότερα από τα πρωτότυπα. Η πρωτοτυπία λοιπόν θα είναι και το φετινό ζητούμενος της έκθεσης μπας και διαβάσουμε και κανένα βιβλίο της προκοπής γιατί οι αγαπημένοι κατα τ’άλλα Έλληνες συγγραφείς μας έχουν κουράσει με την περιγραφική λογοτεχνία και ειδικά όταν κι αυτή καταντά σαν ένα φτηνό ριμέικ που ούτε η φήμη του Μόλκο δε μπορεί να τα σώσει. Ακολουθεί κοκταίηλ πάρτυ με μπουφέ.