Σαν βγεις στην πηγεμό για την Παλιοκατούνα

Βασικά δε ξέρω τι θα έπρεπε να ευχηθεί κανείς σε αυτήν την περίπτωση εκτός ίσως από το να τον σταματήσει για Ώτο-Στοπ το κορίτσι από την Ιπανέμα, ένα πλάσμα εξωτικής ομορφιάς το οποίο βγαίνει μερικές φορές στα διόδια της Εθνικής Κορίνθου-Πατρών για να την πάρουν μαζί περαστικοί μέχρι τα επόμενα διόδια ή μέχρι τη νέα γέφυρα στο Ρίο απ’όπου περνάει το πλοίο της άγονης γραμμής για το Ρίο Ντε Τζανέιρο όπου οι προετοιμασίες για το καρναβάλι έχουν ήδη ξεκινήσει. Φέτος τη μουσική υπογράφει ο αείμνηστος Στέλιος Καζαντζίδης και το soundtrack της μεγάλης αυτής γιορτής θα απαρτίζεται από αξέχαστες επιτυχίες όπως «Μαντουμπάλα αγάπη γλυκειά μου» και η εκδήλωση θα κορυφωθεί με την καύση του βασιλιά καρνάβαλου όπου φέτος λόγω και της συγκυρίας θα είναι ένα κέρινο ομοίωμα του κυρίου Πέτρου Μαντούβαλου ο οποίος θα ταξιδέψει με ξεχωριστό πλοίο για το Ρίο Ντε Τζανέιρο ινκόγκνιτο μεταμφιεσμένος σε λοστρόμο μέχρι να πιάσουν το μεγάλο Βραζιλιάνικο λιμάνι και επιτέλους καταφέρει ν’αποχωριστεί την πλαστή αμφίεση για να μείνει με την καλή του φορεσιά. Το σύνθημα «Πέτρο γερά / γάμα τα μουνιά» δε θ’ακουστεί διότι ο Πέτρος Ραβούσης έχει σταματήσει να παίζει μπάλα στην ΑΕΚ εδώ και χρόνια αλλά χθες η αγαπημένη του ομάδα από την οποία κάθεται και χάνει όταν τη βρίσκει στο δρόμο του ως αντίπαλης ομάδας του συλλόγου οπου αυτός έχει την τεχνική ηγεσία, η ομάδα αυτή λοιπόν χθες απέδειξε ότι διαθέτει και θάρρος και πείσμα και ολίγον τι από κωλοφαρδία και έτσι έκανε αυτό που το σύνθημα ορίζει χωρίς τον Πετράν στη σύνθεση της ο οποίος Πετράν διατηρεί σουβλατζίδικο ή επι το κομψώτερον ψητοπωλείο παύλα οβελιστήριο εις τις εξοχικές κατοικίες πλησίον του Αγίου Ευσταθίου γραμμένο φυσικά στο όνομα της γυναικός του διότι τα πρωινά συνηθίζει να εργάζεται ως μάγειρας σε τόπο πλησίον της θερινής κατοικίας του τέως βασιλέως, το Τατόι δηλαδή αλλά η ουσία σε όλο αυτό είναι ότι ο Πετράν είναι και γαύρος αλλά είναι και οπαδός του εξίσου αείμνηστου Ανδρέα Παπανδρέου, το γιο του όμως τον γιωργάκη δε θέλει ούτε να τον βλέπει γι’αυτό και τώρα το έριξε στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ με απώτερο στόχο την πραγμάτωση της μεγάλης ιδέας αφού άντεξαν αυτοί τη Θάτσερ θα κολώσω εγώ με το γιωργάκη; Όχι δε γίνεται, δεν είναι δυνατόν, στίχος για νόμπελ από τ’άπαντα του Μάκη Χριστοδουλόπουλου, ποιήμα ντεπούτο από την ομώνυμη συλλογή με τ’όνομα «Το προσκλητήριο», γνωστό και ως κάλεσμα στην πιο γραφική εκδοχή του και σε κάποιες σπάνιες ζωντανές ηχογραφήσεις οι οποίες δε θα δουν ποτέ τα φώτα της δημοσιότητας κάτι όμως που δε συμβαίνει και με τα υπόλοιπα παιδιά του Κώστα Βουτσά τα οποία μεγάλη καριέρα κάνουν στο παγκόσμιο κινηματογραφικό στερέωμα προσπαθώντας να στερεώσουν στάμνες στα κεφάλια τους και περικεφαλαίες στις στάμνες γιατί μπορεί στα Σάλωνα να μη σφάζουν πλέον αρνιά, έχουν ξεσκιστεί όμως να ξεκάνουν τις κότες και τις γαλοπούλες που είναι και καλοαναθρεμένες και νοστιμομαγειρεμένες ειδικά αν παρακολουθείς την εκπομπή της κυρα-Βέφας στο δεξί διότι πάντα η κυρα-Βέφα ανακατεύει με το δεξί χέρι και αντίθετα με όσα πιστεύει ο πολύς ο κόσμος αυτό είναι το μεγάλο μυστικό της επιτυχίας της, μια επιτυχία που την έχει οδηγήσει στην κορυφή των τσαρτς για πολλά χρόνια τώρα, κρίμα όμως που δεν τη στέλνουμε και στη Γιουροβίζιον διότι μεγάλη επιτυχία θα την είχε, εγώ το λέω και το διαλαλώ και αμαρτίαν ουκ έχω εκ των ουκ άνευ γάλακτος φραπέ όπως θα υποστήριζε και ο συμπαθέστατος φίλος μου εκ Θεσσαλονίκης ορμώμενος ο οποίος πραγματικά έχει μπει στο ρεκόρ γκίνες για το απόλυτο ρεκόρ όχι σε μπύρες γκίνες για τις οποίες είχαμε αναφερθεί εκτενώς στο ρεπορτάζ για τον Πολ Γκασκόιν-Νιούμαν αλλά για την πόση του φραπέ διότι ακόμη κι έπειτα από 7 ώρες σε καφετέρια της Νέας Σμύρνης δεν είχε ολοκληρώσει το στιγμιαίο ρόφημα του, για την ακρίβεια δεν το είχε φτάσει καν ούτε στα μισά. Μεγάλο πρόβλημα να πίνεις το φραπέ χωρίς γάλα διότι αν τυχόν ξεχαστεί η σερβιτόρα και δώσει λάθος παραγγελία ή κάνει λάθος ο μπαρμαν κατα την παρασκευή τότε θα υπάρξει πρόβλημα, αν όμως τον πίνεις (όπως εμείς χθες από την ΑΕΚ) με γάλα και ξεχάσουν να σου βάλουν τότε κανένα πρόβλημα θα συμπληρωθεί στο ποτήρι σου το ανάλογο περιεχόμενο κι όλα μέλι-γάλα, κάτι που εγώ προσωπικά δε συνιστώ γιατί μία φορά δοκίμασα να βάλω μέλι στον καφέ κι έφτυνα όλη μέρα. Ναι το μέλι πάει με το τσάι, πάει και με το γάλα αλλά στον καφέ είναι μια αηδία και μισή, ειδικά στον στιγμιαίο νες καφέ φραπέ ατελείωτη ευχαρίστη το οποίο έχει προκύψει από τη γνωστή και μη εξαιρεταία τεχνική του νεοέλληνα της αυτόματης συμπλήρωσης με νερό όταν το περιεχόμενο λιγοστεύει επικίνδυνα. Το βασικό πρόβλημα σε αυτή τη μέθοδο είναι η συχνοουρία που σε πιάνει γιατί κατεβάζεις μπόλικα υγρά και αυτά αναζητούν διαρκώς μια έξοδο. Που καταλήγουμε; Στο συμπέρασμα ότι καλύτερα να πιεις μια μπύρα την οποία θα ευχαριστηθείς και περισσότερο και δε θα γίνεις μανιακός με την καφείνη παρά έναν φραπέ που είναι και ο χειρότερος καφές μεταξύ μας για να τα λέμε κι αυτά και να μη νομίζουν οι αγαπητοί μας καταναλωτέ ότι τους κοροιδεύουμε και τους εξαπατούμε ενώ στην πραγματικότητα εμείς σας νοιαζόμαστε βρε κουτά. Έρχομαι στο σημείο αυτό να εκφράσω και την ανησυχία μου για το φαινόμενο το οποίο έχει πάρει ανησυχητικές διαστάσεις κι αυτό είναι το κέρατο. Ως επίσημος συνοδός του Θανασάξ (βλέπε και προηγούμενο ποστ) κάθισα να τον συντροφεύσω εις την τηλεόραση όπου παρακολουθούσε τη διάσημη εκπομπή Κους-Κους με την πλειάδα των συμβουλατόρων. Λοιπόν βγήκαν τουλάχιστον 5 γυναίκες οι οποίες κερατώνουν τους συζύγους τους, να μην πω δε για τις αδέσμευτες ή γι’αυτες που τα έχουν με παντρεμένους οπότε εκεί πρέπει να μετράμε αλλιώς. Ο Θανασαξ με πληροφόρησε ότι κάθε μέρα το ίδιο πράγμα γίνεται. Αναρωτιέται λοιπόν ο καλός σου, 5 ημέρες την εβδομάδα εκπομπή επί 5 αμαρτωλές γυναίκες ίσον 25 γυναίκες την εβδομάδα επί 4 εβδομάδες το μήνα ίσον 100 γυναίκες. Και αυτές είναι που παίρνουν τηλέφωνο. Φαντάσου το σύνολο δηλαδή. Βάλε και τους παντρεμένους που κάνουν το ίδιο και δεν παίρνουν τηλέφωνο. Τελικά ζούμε σ’ένα απέραντο μπουρδέλο ή δουλευόμαστε όλοι μεταξύ μας. Είχα πάει μια φορά σ’έναν κομμωτή και πέτυχα και τον πατέρα του ο οποίος ερασιτεχνικά πια καθότι παππούς έριχνε από καμια ψαλιδιά στους παλιούς δικούς του πελάτες που είχαν πάνω κάτω την ίδια ηλικία. Λέει λοιπόν στο γιό ενός φίλου καθώς πατέρας και γιος κουρευόταν από γιο και πατέρα: «Δύο πράγματα να προσέχεις αγόρι μου στη ζωή σου, τον πούτσο σου και την οικογένεια σου». Γιατί αν μη τι άλλο το κουρείο είναι και ο χώρος που θα πάρεις τα ηθικά σου τα διδάγματα. Μαζί με το ταξί ολοκληρώνεσαι ως άντρας διότι μαθαίνεις όσα είναι απαραίτητα για τη ζωή σου. Παίρνεις τα εφόδια βρε αδερφέ. Έτσι κι εγώ δεν ξαναπήγα εκεί για να μην παραμορφωθώ, είπαμε να προκόψουμε αλλά να μη γίνουμε και τέρατα γνώσης. Κλείνοντας το σημερινό επεισόδιο θα ήθελα να απευθύνω θερμό χαιρετισμό στο σύντροφο και αγωνιστή Βασίλη Τερλέγκα που τόσο πολύ έχω ξεχάσει και παραλείψει στη στήλη αυτή αλλά για να μη μείνω και στήλη άλατος δεν βγάζω και δε ξεχνώ από την καρδιά μου.