Saturday, October 22, 2005

Τα τρία Ρο

Όπου τα τρία ρο, ακούγονται εύκολα και ως ταρώ και ως εκ τούτου θα πρέπει στο σημείο αυτό να σας προμηθεύσω με το κατάλληλο τηλέφωνο το οποίο θα δώσει λύση σε όλα τα υπαρξιακά σας προβλήματα όπως για παράδειγμα αν θα περάσει το παιδάκι σας στο πανεπιστήμιο, αν θα πεθάνει σύντομα η πεθερά σας, αν θα πάρετε προαγωγή, αν ο άντρας σας πηδάει τη γραμματέα του, αν τον άντρα σας τον πηδάει ο παιδικός του φίλος ο Γιωργάκης, αν θα μάθει ο άντρας σας για το δικό σας παιδικό φίλο Γιωργάκη ή για το Λευτεράκη από το στρατό όπου Λευτεράκης από το στρατό δεν είναι ο φίλος του ανδρός σας που κουβάλησε μια μέρα στο σπίτι και γνωρίσατε και έγινε ο έρως αλλά Λευτεράκης είναι ο φίλος που βρήκατε όταν ο άντρας σας ήταν στο στρατό και το βιολογικό ρολόι χτύπαγε κόκκινο διότι η Αλεξανδρούπολη ποτέ δεν ήταν κι ούτε θα γίνει ένα τσιγάρο δρόμος. Ο δρόμος όμως είχε τη δική του ιστορία και ξεκινώντας με τα ταρώ ή τα τρία ρο ενθυμούμαι την Εθνική Βραζιλείας με το Ρομάριο, το Ρονάλντο και το Μπεμπέτο ο οποίος δεν έχει Ρο αλλά τέτοια ώρα τέτοια λόγια. Έτσι κι εγώ σήμερα θα φτιάξω τα τρία Συ τα οποία θα αναλύσω αμέσως τώρα προς αποφυγήν παρεξηγήσεων. Τώρα πως εγώ με τις παρεξηγήσεις θυμήθηκα ν’ανάψω το θερμοσίφωνα δεν έχει ιδιαίτερη σημασία, το θετικό είναι ότι η μνήμη μου δουλεύει μια χαρά και δυο τρομάρες. Τα τρία Συ λοιπόν της σημερινής ημέρας είναι Συ-γκέντρωση καμία σχέση με την αποκέντρωση που όλο λέω ότι θα κάνω αλλά πάντα για ένα ποτό στο κέντρο, καταλήγω, μα και που αλλού να πας το κέντρο είναι αγαπημένο μέρος, με παιδικά βιώματα και έχει υπέροχα μέρη για να πας να ξεχαστείς και όποιος δεν πηγαίνει στο κέντρο να του καεί ο υπολογιστής και να του σβηστούν όλα τα post μονομιάς γιατί άντε αλλά ας μη ξεφεύγουμε και πάμε στο δεύτερο Συ κατά σειρά εμφανίσεως, τυχαία σειρά δηλαδή γιατί τώρα με τι σειρά θα μπουν αυτά πιάσε τ’αυγό και κούρευτο. Λοιπόν Συ-νταγή σαγκρίας και όχι μόνο διότι θα έχει και μαγειρική η βραδιά, πολύ φοβάμαι όμως χωρίς ισπανικές καταβολές, σίγουρα όμως παίζει γαλοπούλα οπότε αν παρατηρήσετε οποιαδήποτε μετάλλαξη θα ξέρετε που να αποδώσετε ευθύνες και φυσικά εγω θα έχω το ακαταλόγιστο αν την έχω βγάλει καθαρή δηλαδή πρώτα ο Θεός, που δεν το βλέπω. Τρίτο Συ και νομίζω ότι είναι το πιο ζόρικο που δε θα μπορούσες όμως να πεις και αβανταδόρικο γιατί χρειάζεσαι πραγματικό αβαντάζ για να τα καταφέρεις. Συ-μμάζεμα και δε θα προτιμήσω την οικιακή βοηθό της Μαρίνας διότι δε μπορώ να μπαίνω σε έξοδα τώρα που μαζεύω λεφτά για τη Φεράρι. Κοινώς θα μαζευτεί κόσμος και ντουνιάς εδώ το βραδάκι, καμία δεκαριά άτομα δηλαδή όλα κι όλα αλλά ο πυρετός της προετοιμασίας έχει ανέβει κατακόρυφα όπως μπορείτε να διαπιστώσετε κι εσείς δηλαδή με τα γραφόμενα μου εδώ αφού το χέρι μου έχει πάρει φωτιά, γράφω γρήγορα για να προλάβω, έχουμε να δούμε και το μεσημέρι την Τατιάνα στην Τιβι, να είμαι κι εγώ λιγάκι ενημερωμένος βρε αδερφάκι μου, πρέπει κάτι να συναντήσουμε κι εμείς , να συζητήσουμε ήθελα να πω αλλά όποιος βιάζεται σκοντάφτει έστω και λεκτικώς. Και στο σημείο αυτό μπορώ να θυμηθώ εκείνο το Indy Festival στο Πεδίον του Άρεως όπου ενώ στο cd έπαιζαν οι OMD και το γνωστό σε όλους μας πια electricity κούρδιζαν τα Διάφανα Κρίνα και εμείς ψάχναμε κάτι γνωστούς καθώς είχαμε φτάσει διασκορπισμένοι στο πάρκο. Εκεί συναντήσαμε και μια τύπισα που μας συστήθηκε ως Μαριανέλλη και ο φίλος μου ο Άρης τη ρώτησε πως προέκυψε το όνομα αυτό. Εκείνη με φυσικότητα και έκπληξη για την κουτή ερώτηση απαντά «τη μία μου γιαγιά τη λέγανε Μαρία και την άλλη Νέλλη» και τότε ο Άρης εξέφρασε την άλλη απορία «Δηλαδή αν τη μία σου γιαγιά τη λέγανε Καλυψώ και την άλλη Λίτσα πως θα σε φωνάζανε;» και γελάσαμε όλοι εκτός από τη Μαριανέλλη που μάλλον θα σκέφτηκε να αλλάξει το όνομα της εκείνη τη στιγμή. Με αυτά και μ’αυτά η βραδιά πέρασε ευχάριστα και το ίδιο ελπίζουμε να συμβεί και για τη σημερινή συνάθροιση επομένως σας χαιρετώ με το κεφάλι μου ψηλά και τη ψυχή στα πόδια για να προλάβω να κάνω και καμία δουλειά.