Lonely Planet Boy

Το οποίο πάει πακέτο σακέτο με το Subway Train αλλά σήμερα θα κάτσω σπίτι γιατί φυσάει κι ένας νοτιάς και δεν έχω όρεξη για πολλά σούρτα φέρτα. Τι συμβαίνει συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις; Μία επίσκεψη στο σούπερ μάρκετ μπορεί να φανεί απολύτως χρήσιμη έτσι ώστε να αγοράσεις όχι απαραιτήτως τ’απολύτως απαραίτητα, ειδικά αν κουβαλάς και λεφτά μαζί σου να επιδοθείς σ’ένα τρελό καταναλωτικό όργιο ξεκινώντας από το νέο μέριτο με τη λαβή και φτάνοντας στην καινούρια συσκευασία του Ballantines, ένα whiskey που ξέρεις ότι δεν πρόκειται να πιεις ποτέ αλλά αυτό το φλασκοειδές μπουκάλι ένα κλικ στο έκανε οπότε μετά πρέπει να πάρεις και τις σχετικές μπύρες γιατί αφού δε θα πιεις το whiskey κάτι πρέπει να πιεις άρα να το συνοδεύσεις και γι’αυτό πετάγεσαι στους ξηρούς καρπούς και τα πατατάκια, βλέπεις και τα μπισκότα και λες δεν έχω τίποτα στο σπίτι για πρωινό και εκεί θυμάσαι ότι πρέπει να ξυριστείς το πρωί άρα πας να πάρεις αφρό γιατί σου τελείωσε, βλέπεις και τα νέα ξυραφάκια με το επαναστατικό design, αγοράζεις κι από δαύτα μιας και τα έχουνε σε προσφορά στα 4 συν ένα δώρο αλλά είναι σπουδαία ξυραφάκια με άρωμα λεβάντας και ειδική προστασία για να μην κοπείς οπότε θυμάσαι ότι ο καφές με γάλα σου προκαλεί κόψιμο και επειδή τα γαλατάκια τελείωσαν κάνεις κι εκεί μια ανανέωση κι αφού αποφεύγεις τον όροφο με τις ηλεκτρικές συσκευές φτάνεις στο ταμείο και βλέπεις την νεαρή υπάλληλο να σου χαμογελάει πρόστυχα όταν χτυπάει τα προφυλακτικά κι αυτά σε προσφορά στα δύο κουτιά τρία τεμάχια από το καλάθι με τροπικά φρούτα του δάσους δώρο. ?Θα γαμήσουμε απόψε;? σε ρωτάει με το λάγνο ύφος της κι εσύ της απαντάς ?Θα έρθεις σπίτι απόψε;? και γράφεις στο πίσω μέρος του λογαριασμού τη διεύθυνση σου και φεύγεις φορτωμένος μ’ένα κάρο σακούλες γεμάτες με μάλλον άχρηστα πράγματα που η ιδέα της τακτοποίησης τους και μόνο σε κάνει ν’ανεβάσεις τεταρταίο πυρετό ή όπως θα έλεγε και ο Γεώργιος ο Μαργαρίτης εσύ είσαι για μένα ο τελευταίος πυρετός. Αφού έχεις κάνει τον Ταρζάν με τα διάφορα ράφια σκέφτεσαι ?Έχει γούστο να εμφανιστεί το βράδυ η μαντάμ? κι ανοίγεις την τηλεόραση στην ομώνυμη εκπομπή της μαντάμ Μπήλιως κι ως δια μαγείας πέφτεις πάνω στον Γεώργιο το Μάγγα με αποτέλεσμα να χρειάζεσαι επειγόντως το κατάλληλο κοστούμι για να υποδεχθείς το βράδυ τη νεαρά υπάλληλο η οποία από το όνομα και μόνο της επιχείρησης στην οποία εργάζεσαι δημιουργεί υποσχετικές φαντασιώσεις για μεταμόρφωση της σε μία σκλάβα του έρωτα χωρίς τιμή και όρια. Έδρασα αστραπιαία όπως θα έκανε και κάθε άλλος στη θέση μου. Ευτυχώς που έχω ένα φίλο στην ΕΡΤ εικονολήπτη ο οποίος έτυχε για καλή μου τύχη να έχει βάρδια εκείνη την ώρα και μου εξασφάλισε ακρόαση με το γνωστό κλαριντζή ο οποίος απέκτησε και εγγονάκι όπως μάθαμε ενώ φορούσε ένα καλοραμμένο καλοκαιρινό τραπεζομάντιλο σε πλήρες σετ εξαιρουμένων βεβαίως των υποδημάτων και πιθανότατα και των εσωρούχων αλλά όρκο δεν παίρνω για το τελευταίο, δε ξέρω, δεν είδα, δεν απαντώ σαν τα γκάλοπ κι εγώ. Ο ίδιος με παρέπεμψε στη γυναίκα του η οποία έχει κάνει όλους τους διεθνείς οίκους μόδας να χάσουν τον ύπνο τους με τα νέα μοντελάκια που λανσάρει στην καθημερινή της σχεδόν κολεξιόν. Η Μάγγισα είχε μαζί της δύο έξτρα κοστουμάκια για τον Ζώρζ και δέχθηκε να μου τα στείλει με την προϋπόθεση ότι αύριο πρωί πρωί θα τα πάω στο καθαριστήριο με χρέωση δική μου και θα τους τα έστελνα πριν την πρωτοχρονιά έτσι ώστε να μη λείπει κανένα συλλεκτικό κομμάτι από τη γκαρνταρόμπα του Γεώργιου, γεγονός το οποίο θα τον οδηγούσε σε βαθιά κατάθλιψη και κρίση πανικού ίσως και ταυτότητας με αποτέλεσμα το φιλοθεάμων κοινό του να στερηθεί τις εκπληκτικές ούτως ή άλλως εμφανίσεις του. Πράγματι με κούριερ ήρθαν τα ρουχαλάκια, μου ήταν λίγο τσίτα αλλά δε μπορούσα παρά να με καμαρώνω και να με φτύνω συνέχεια στον καθρέφτη του μπουφέ. Έτοιμος λοιπόν καθώς ήμουν έβαλα να πιω το αγαπημένο μου ποτό, ένα τζιν με τόνικ ενώ δε σταματούσα να πιάνω τον καβάλο ο οποίος γενικώς με στένευε αλλά γνωρίζοντας πως σε λίγο θα έφτανε η νεαρά έκανα υπομονή και έπινα σιγά σιγά το whiskey που προηγουμένως είχα βάλει. Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η γκόμενα δεν εμφανίστηκε κι έτσι έβαλα μία τελευταία βότκα για να μην τ’ανακατέψω κι έβαλα Χατζηνικολάου για να φτιαχτώ μόνος μου.