Βαράτε βιολιτζήδες...

...ή βαράτε στο γάμο του καραγκιόζη, διότι σήμερα το πυροβολικό μας γιορτάζει και το προστατεύει η Αγία Βαρβάρα έτσι ώστε τα βλήματα να βρίσκουν τον στόχο τους κάτι βέβαια που δεν πετυχαίνει πάντα με αποτέλεσμα κάτι Μπούστηδες και λοιποί μαλάκες του πλανήτη να είναι ακόμα ζωντανοί. Εμένα αυτή η γιορτή θα έλεγα ότι μ’έχει στιγματίσει εντόνως εξ’αιτίας της ομώνυμης λατινοαμερικάνικης σειράς «Σάντα Μπάρμπαρα» η οποία αποτελούσε το αντίπαλο δέος για την «Τόλμη και Γοητεία». Αυτές ήταν ένα πράγμα σα να λέμε Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός επί εποχής Δομάζου όμως που τα πράγματα ήταν πιο αγνά. Από μικρός ήμουν εθισμένος σε αυτή τη σειρά και δεν είναι λίγες οι φορές που ακόμη και σήμερα βάζω στο βίντεο τα καλύτερα επεισόδια αμέσως μετά τις ταινίες του Τζαννετάκου. Είχα γράψει μάλιστα και μερικά επεισόδια για να στείλω στην παραγωγή αλλά μάλλον κάποιος στην ΕΡΤ δεν είδε με καλό μάτι αυτήν την κίνηση και τελικά η πρόταση μου κατέληξε στην κάλαθο των αχρήστων. Αυτό το έμαθα χρόνια αργότερα από ένα φίλο μοντέρ που δουλεύει εκεί στο ραδιομέγαρο με τον οποίον καθόμασταν μερόνυχτα για να φτιάξουμε τηλε-ταινίες βασισμένες στη σειρά. Τι της ήθελα αυτές τις τηλε-ταινίες; Μα για μέρες σαν κι αυτήν την Αγίας Βαρβάρας φυσικά όπου μην το χέσουμε κιόλας, δεν είναι μόνο το πυροβολικό το οποίο γιορτάζει αλλά είναι και η αγαπημένη μου σειρά της οποίας της πρέπουν όλες οι τιμές. Έτσι λοιπόν οργανώνω κάποιο σουαρέ συνήθως και στο βιντεοπροτζέκτορα προβάλλω τέτοιες τηλε-ταινίες. Μάλιστα για τους φίλους οι οποίοι δεν έχει τύχει να παρευρεθούν ξανά σε μια τέτοια εκδήλωση λαμβάνω μέριμνα και στα 152 δωμάτια της φτωχικής βιλίτσας μου γίνονται ιδιωτικές προβολές εκπαιδευτικού χαρακτήρα έτσι ώστε να φτάσουμε όλοι στο ίδιο επίπεδο. Τις προβολές αυτές φυσικά τις βιντεοσκοπώ κρυφά απ’τους καλεσμένους μου έτσι ώστε αν τυχόν πέσει στην αντίληψη μου τίποτα ενδιαφέρον να το κρατήσω στο αρχείο μου για αναμνησιακούς λόγους και μόνο, ασχέτως αν την επόμενη μέρα φωνάζω δυο-τρεις κολλητούς για να μελετήσουμε τα ντοκουμέντα. Σαν τη δίκη της 17Ν ένα πράγμα. Διότι η σπιτική η τσόντα είναι αλλιώς, υπάρχει μια άλλη οικειότητα, υπάρχει άνεση και φυσικότητα με το φακό κάτι που τελικά πρέπει να το προκαλεί η ταυτόχρονη προβολή της Σάντα Μπάρμπαρα. Λοιπόν μην κάνετε το λάθος και πάτε στη Γερμανία με δικές σας τσόντες. Είναι από τις μεγαλύτερες προσβολές για το λαό αυτό ο οποίος έχει μια παράδοση στο χώρο αυτό. Ήμουνα τις προάλλες σ’ένα ταξιδάκι αστραπή στην Ολλανδία για να προμηθευτώ τα ναρκωτικά της πρωτοχρονιάς και γενικότερα των Άγιων τούτων ημερών που πλησιάζουν κι αποφασίζω να κάνω και μια στάση στο Λεβερκούζεν λίγο έξω από το σταθμό που έχω ένα ξάδερφο με μια ελληνική ταβέρνα γιατί λέω μπορεί να πετύχω και το Νταλάρα σε καμία εμφάνιση της Αφιλοκερδώς Α.Ε και να έχει χαβαλέ το πράγμα. Παίρνω λοιπόν από ένα κατάστημα και κάτι τσόντες για να μελετήσω λίγο και την ερωτική κουλτούρα του λαού αυτού, πως το κάνουν, ποιες οι γλωσσολογικές προεκτάσεις του ζητήματος, διάρκεια, υπόθεση και άλλα τέτοια επιστημονικού ενδιαφέροντος αντικείμενα που με απασχολούν τελευταία στην έρευνα μου. Παίρνω και το τρενάκι μου και τσουπ όταν περάσαμε τα σύνορα μπουκάρουν οι Γερμαναράδες, πάει δε θα τη βγάλω καθαρή σκέφτηκα κι άρχισα να χάνω το χρώμα μου. Φτάνει λοιπόν ο Γερμανός και σε μένα και πάω να το παίξω σύμμαχος. Αρχίζω τα Ότο Ρεχάγκελ και τα ρέστα αλλά αυτός ανένδοτος. Να μ’έχει λούσει κρύος ιδρώτας και να μη ξέρω τι να κάνω. Αποφασίζω λοιπόν να βάλω μπρος τα μεγάλα μέσα και προτάσσω το χέρι μου εμπρός λέγοντας Χαιλ Χίτλερ και περιμένω ν’ανταποδώσει. Όντως ανταποδίδει αλλά επιμένει για τον έλεγχο. Τσάμπα πήγε η παράσταση σκέφτομαι και με βαριά καρδιά πάω ν’ανοίξω τη βαλίτσα σκεφτόμενος τι έπαθε ο άλλος με το τσιγαριλίκι στο εξπρές του μεσονυχτίου και παρακαλάω από μέσα μου στη φυλακή που θα με πάνε να μην έχει πολλούς Τούρκους γιατί πάει τη γάμησα κυριολεκτικώς. Πάνω πάνω είχα τις τσόντες, όχι γιατί κρύβανε τίποτα αλλά για να τις έχω πρόχειρες αν ήθελα να δω κάποια από αυτές. Ο Γερμανός άφρισε. Με έκανε ρεζίλι των σκυλιών. Και τι μας περάσατε εμάς στη Γερμανία, απολίτιστους, και είναι τσόντες αυτές που πήρατε; Και για ποιόν προορίζονται και οι δικές μας δηλαδή δε σας κάνουν και τσουπ βγάζει από το σακάκι του μια κασετίνα με 5+1 ταινίες δράσης. Ο κύριος που καθόταν απέναντι μου, ένας μεσόκοπος εξηντάρης Γάλλος μου εξήγησε εν τάχη ότι η κίνηση μου ήταν πολύ προσβλητική διότι οι Γερμανοί προσπαθούν μετά την αυτοκινητοβιομηχανία να πάρουν τα σκήπτρα και στην πορνοβιομηχανία και ότι αυτός πήγαινε ν’αγοράσει αποκλειστικά από Γερμανία διότι στον έλεγχο που του έκαναν όταν έβγαινε από τη χώρα γελούσαν και τα μουστάκια τους που τον έβλεπαν να εξάγει δικό τους προϊόν και του έδιναν και δώρο μία από αυτές τις κασετίνες. Εγώ μπήκα στο νόημα και του λέω ότι είμαι ερευνητής που έχει γνώση για την πολιτισμική κληρονομιά της πατρίδας του κι ότι σκοπός της τρέχουσας έρευνας μου ήταν να αναδείξω τη γερμανική κυριαρχία ως ένα σύμβολο στο χώρο του σεξ μέσα από ένα μαραθώνιο προβολών και την παρακολούθηση των αντιδράσεων του ειδικά καταρτισμένου κοινού. Αυτό τον ηρέμησε κάπως κι έτσι συνέχισα το ταξίδι μου χωρίς περαιτέρω σκοτούρες. Αντίθετα με τους Γερμανούς ο ελληνικός κινηματογράφος έχει επικεντρωθεί σε κάτι νεοφιλελεύθερες τσόντες με δήθεν πιασάρικους τίτλους όπως Safe Sex, ο Οργασμός της Αγελάδας και κάτι άλλες παρόμοιες βλακείες επειδή η ελληνική νομοθεσία απαγορεύει τις hardcore παραγωγές με αποτέλεσμα να έρχονται στη μεγάλη πρώτα και στη μικρή έπειτα ταινίες παρόμοιες με αυτές που προβάλλει το ALTER μετά τα μεσάνυχτα και οι οποίες αποτελούν μια καλή λύση για όσους δε διαθέτουν Filmnet. Στη Σάντα Μπάρμπαρα που ταιριάζει με τον Σάντα Κλάους έχει και πολύ φθηνή τοπική αγορά είτε με κλεμμένα είτε με μαϊμού ενδύματα και υποδήματα και γι’ αυτό βλέπετε όλον τον κόσμο να κυκλοφορεί με Nike Shox. Τα μισά είναι αγορασμένα από Σάντα με 40 ευρώ γιατί δε μπορείς να μιλάς για ανεργία, πείνα και φτώχια ρε καριόλη και να μου παίρνεις το πατούμενο με τα 160 γιούρια. Κάτι βρωμάει εδώ κι αυτό είναι σίγουρα Σάντα. Ο Άη Βασίλης με τσιγγάνικο αίμα κοινώς κι εμπορικό δαιμόνιο. Ανοιχτά και τις Κυριακές γι’ αυτό τρέχω για να προλάβω μη μας βρει και ξυπόλυτους η νέα χρονιά.