Άλλος ένας Δεκέμβριος, τέσσερα χρόνια, αρχές του μήνα όπως και τώρα ξεκινούσα ένα μεσημέρι Παρασκευής για το βορρά. Πρώτη στάση Θεσσαλονίκη και μετά επιστροφή προς τα πίσω για το Γιδά. Η παλαιότερη ονομασία της Αλεξάνδρειας Ημαθίας με τους Σαρακατσάνους, τους φιλόξενους ανθρώπους και το μπόλικο κρύο. Θα έμενα σε μια σοφίτα η οποία ήταν του γιου του ιδιοκτήτη της κοπέλας ενός γνωστού μου που πήγαινα να επισκεφθώ. Τρέχα γύρευε κατάσταση δηλαδή αλλά η σοφίτα μέτραγε πολύ. Ξεχωριστό υπνοδωμάτιο, ευρύχωρο σαλόνι και κουζίνα με πάσο την οποία και είχαν εξοπλίσει με ότι θα χρειαζόμουν για τις τρεις εκείνες μέρες που θα έμενα. Μου είχαν νοικιάσει βιντεοκασέτες για να βλέπω όταν δε θα ήμασταν έξω, το ψυγείο γεμάτο με κάθε είδους πρώτη ύλη για πρωινό και σνακ, η κατάψυξη με δύο μπουκάλια βότκα, μία τεκίλα και μπόλικο πάγο ενώ στο κομοδίνο δίπλα στο κρεβάτι υπήρχε και ικανοποιητική ποσότητα χασίς μαζί με χαρτάκια και τζιβάνες ενώ μου έδωσαν και κάμποσο για το δρόμο. Απ’ ότι έμαθα αργότερα ήταν ένα από τα διάσημα τοπικά προϊόντα και γι’αυτό ευδοκιμούσε σε κάθε σπίτι ή μαγαζί το οποίο επισκεπτόμουν. Τι δε μου άρεσε; Όλοι κεράτωναν τις γυναίκες τους σε σημείο να κινδυνεύεις να χαρακτηριστείς ανώμαλος ή δε ξέρω κι εγώ τι άλλο αν δεν το έκανες κι εσύ. Δεν την κατάλαβα τη λογική τους αλλά μάλλον θα ήταν και δύσκολο να τους αλλάξεις γνώμη επί του ζητήματος. Κατά τ’άλλα ήταν όλοι μια χαρά ανθρώποι αν κι έμαθα αργότερα ότι κάποτε η παρέα που είχα συναντήσει εγώ τότε διασπάστηκε κι έγιναν διάφορα τα οποία όμως δεν είναι της παρούσης. Τι άκουγα στη διαδρομή στο ραδιόφωνο; Μα εκείνο το δροσερό στιχάκι που λέει:
«Τώρα είμαι χαδάκι που κάνω ταξιδάκι παρθενικό / πάνω στου κορμιού σου το μικρό ωκεανό». Εκείνη την εποχή είχα επηρεαστεί πάρα πολύ από τον Ζακ Υβ Σε Λοράν Κουστώ κι ότι είχε να κάνει με ωκεανούς το μελετούσα πολύ προσεκτικά γι’αυτό είχα γράψει και σε μια κασέτα ενενηντάρα αυτό το τραγούδι επαναλαμβανόμενα έτσι ώστε να μην κουράζομαι για να γυρίσω πίσω ξανά και ξανά το ίδιο τραγούδι. Πότε το διέκοψα; Λίγο έξω από τη Λάρισα για να συντονιστώ σ’εκείνον τον τοπικό σταθμό που έπαιζε Μάκη όλη μέρα, κάθε μέρα. Θυμάμαι μια φορά, γύρω στις 6:30 το πρωί που έκανα σκοπιά στη Λάρισα κι άκουγα τον ίδιο σταθμό πάλι μια διαφήμιση «Βεστφάλια - και το άρμεγμα γίνεται απόλαυση». Λύθηκα στο γέλιο κι έβαλα λίγο Pulp από ένα cd που είχα έτσι για να σπάσει λίγο το χαλαρό το κλίμα και να προβληματιστώ για το μέλλον μου, καθώς ήταν περίοδος περισυλλογής για εμένα που σκεφτόμουν σοβαρά το ενδεχόμενο να μεταναστεύσω εις την Γηραιά Αλβιώνα, έστω και προσωρινά. Εγγλέζοι οι Pulp όπως και να το δεις ταίριαζαν με τις σκέψεις μου αν και δε μπορώ να ισχυριστώ ότι βοηθούσαν ιδιαιτέρως στις αποφάσεις μου ειδικά όταν άκουγα αυτό το Disco 2000 με τη Ντέμπορα. Προσωπικά πιστεύω ότι με αυτό το όνομα εδώ στην Ελλάδα μόνο ως τραβεστί μπορείς να κάνεις καριέρα, άντε και ως στριπτιτζού αλλά και πάλι με λιγότερες πιθανότητες επιτυχίας. Ακόμη και η λεωφόρος Συγγρού πλέον δεν έχει την αίγλη του παρελθόντος καθώς πλέον τα μπουζουξίδικα έχουν κερδίσει σημαντικό μερίδιο στο διοικητικό συμβούλιο του συλλόγου εργαζομένων επί της οδού αυτής στην οποία τα νούμερα πάνε κάπως παράξενα και θα πρέπει να γνωρίζετε ότι το ένα ρεύμα ανήκει στην Καλλιθέα, το άλλο στη Νέα Σμύρνη και η νησίδα στη μέση στη Νομαρχία. Κοινώς μιλάμε για ένα τρίο κάτι το οποίο ταιριάζει πολύ ως ιδέα με το μπουρδελέ κλίμα το οποίο είθισται να επικρατεί τις βραδινές ή και πρώτες πρωινές κυρίως ώρες. Προγνωστικά για το βράδυ δεν έχω να κάνω, οτιδήποτε κάτω από δύο σίγουρα είναι καλό, μέχρι τρία συνηθισμένα τα βουνά στα χιόνι, ε από τέσσερα και πάνω βλέπω το Μαλεζάνι να παίρνει τον πούλο και αλα Ιταλικά. Μια φίλη μου έκανε μαθήματα για να πάρει αυτό το τσέλι, εγώ την κορόιδευα να πάει να δώσει για τσέλο, τελικά δεν το πήρε κι ας έκανε και δύο χρόνια, μπορεί και παραπάνω μαθήματα, είναι και Κερκυραία που όσο και να το πεις με τους Ιταλιάνους υπάρχει μια άλλη σχέση αλλά αποφάσισε να μη ξαναδώσει. Στη Μύκονο θυμάμαι στην Ιταλική γειτονιά είχα φάει πολύ νόστιμη πίτσα η οποία ήταν όπως τις φτιάχνουν στην Ιταλία και όχι όπως τις τρώμε εμείς εδώ που έχουμε λανσάρει μέχρι και πίτσα με γύρο! Η Ντόμινος το’χει κάνει αυτό, μια αηδία είναι, το ελληνικό δαιμόνιο εδώ απέτυχε παταγωδώς έχω να δηλώσω. Επίσης τώρα που μπαίνουν τα κρύα καλό θα ήταν να κανονίζαμε και κανένα 5x5 ή κανένα ταξιδάκι στα χιόνια, ότι μας έρθει πιο βολικό αλλιώς θα βάλω Sabrina στο Stereo για να ξεσηκωθεί η γειτονιά μέρες που είναι. Την Παρασκευή γιορτάζουν οι Άννες και τη Δευτέρα οι Σπυρίδωνες και οι Σπυριδούλες και λένε οι παλιοί ότι αρχίζει και μεγαλώνει σπυρί σπυρί η μέρα μέχρι τον Ιούλιο όπου αρχίζει και παίρνει πάλι την κάτω βόλτα μέχρι το Δεκέμβριο και γενικά καταλάβατε πως πάει το πράγμα. Εμείς βέβαια την ουσιαστική και τη μεγάλη την αλλαγή την αντιλαμβανόμαστε και με την αλλαγή της ώρας η οποία είτε μας δίνει είτε μας κόβει ύπνο, γενικώς υπάρχει δηλαδή μια αδικία. Είναι αυτό που λέμε ότι το σύστημα είναι άδικο από τη φύση του. Οδηγούμαστε λοιπόν σε παρά φύση ενέργειες και τα κάνουμε όλα μπάχαλο. Μιας λοιπόν που αναφερόμαστε σε τέτοιες ειδυλλιακές καταστάσεις μπορούμε να πάμε όλοι τώρα μπροστά στις τηλεοράσεις μας για να δούμε κους κους.
«Τώρα είμαι χαδάκι που κάνω ταξιδάκι παρθενικό / πάνω στου κορμιού σου το μικρό ωκεανό». Εκείνη την εποχή είχα επηρεαστεί πάρα πολύ από τον Ζακ Υβ Σε Λοράν Κουστώ κι ότι είχε να κάνει με ωκεανούς το μελετούσα πολύ προσεκτικά γι’αυτό είχα γράψει και σε μια κασέτα ενενηντάρα αυτό το τραγούδι επαναλαμβανόμενα έτσι ώστε να μην κουράζομαι για να γυρίσω πίσω ξανά και ξανά το ίδιο τραγούδι. Πότε το διέκοψα; Λίγο έξω από τη Λάρισα για να συντονιστώ σ’εκείνον τον τοπικό σταθμό που έπαιζε Μάκη όλη μέρα, κάθε μέρα. Θυμάμαι μια φορά, γύρω στις 6:30 το πρωί που έκανα σκοπιά στη Λάρισα κι άκουγα τον ίδιο σταθμό πάλι μια διαφήμιση «Βεστφάλια - και το άρμεγμα γίνεται απόλαυση». Λύθηκα στο γέλιο κι έβαλα λίγο Pulp από ένα cd που είχα έτσι για να σπάσει λίγο το χαλαρό το κλίμα και να προβληματιστώ για το μέλλον μου, καθώς ήταν περίοδος περισυλλογής για εμένα που σκεφτόμουν σοβαρά το ενδεχόμενο να μεταναστεύσω εις την Γηραιά Αλβιώνα, έστω και προσωρινά. Εγγλέζοι οι Pulp όπως και να το δεις ταίριαζαν με τις σκέψεις μου αν και δε μπορώ να ισχυριστώ ότι βοηθούσαν ιδιαιτέρως στις αποφάσεις μου ειδικά όταν άκουγα αυτό το Disco 2000 με τη Ντέμπορα. Προσωπικά πιστεύω ότι με αυτό το όνομα εδώ στην Ελλάδα μόνο ως τραβεστί μπορείς να κάνεις καριέρα, άντε και ως στριπτιτζού αλλά και πάλι με λιγότερες πιθανότητες επιτυχίας. Ακόμη και η λεωφόρος Συγγρού πλέον δεν έχει την αίγλη του παρελθόντος καθώς πλέον τα μπουζουξίδικα έχουν κερδίσει σημαντικό μερίδιο στο διοικητικό συμβούλιο του συλλόγου εργαζομένων επί της οδού αυτής στην οποία τα νούμερα πάνε κάπως παράξενα και θα πρέπει να γνωρίζετε ότι το ένα ρεύμα ανήκει στην Καλλιθέα, το άλλο στη Νέα Σμύρνη και η νησίδα στη μέση στη Νομαρχία. Κοινώς μιλάμε για ένα τρίο κάτι το οποίο ταιριάζει πολύ ως ιδέα με το μπουρδελέ κλίμα το οποίο είθισται να επικρατεί τις βραδινές ή και πρώτες πρωινές κυρίως ώρες. Προγνωστικά για το βράδυ δεν έχω να κάνω, οτιδήποτε κάτω από δύο σίγουρα είναι καλό, μέχρι τρία συνηθισμένα τα βουνά στα χιόνι, ε από τέσσερα και πάνω βλέπω το Μαλεζάνι να παίρνει τον πούλο και αλα Ιταλικά. Μια φίλη μου έκανε μαθήματα για να πάρει αυτό το τσέλι, εγώ την κορόιδευα να πάει να δώσει για τσέλο, τελικά δεν το πήρε κι ας έκανε και δύο χρόνια, μπορεί και παραπάνω μαθήματα, είναι και Κερκυραία που όσο και να το πεις με τους Ιταλιάνους υπάρχει μια άλλη σχέση αλλά αποφάσισε να μη ξαναδώσει. Στη Μύκονο θυμάμαι στην Ιταλική γειτονιά είχα φάει πολύ νόστιμη πίτσα η οποία ήταν όπως τις φτιάχνουν στην Ιταλία και όχι όπως τις τρώμε εμείς εδώ που έχουμε λανσάρει μέχρι και πίτσα με γύρο! Η Ντόμινος το’χει κάνει αυτό, μια αηδία είναι, το ελληνικό δαιμόνιο εδώ απέτυχε παταγωδώς έχω να δηλώσω. Επίσης τώρα που μπαίνουν τα κρύα καλό θα ήταν να κανονίζαμε και κανένα 5x5 ή κανένα ταξιδάκι στα χιόνια, ότι μας έρθει πιο βολικό αλλιώς θα βάλω Sabrina στο Stereo για να ξεσηκωθεί η γειτονιά μέρες που είναι. Την Παρασκευή γιορτάζουν οι Άννες και τη Δευτέρα οι Σπυρίδωνες και οι Σπυριδούλες και λένε οι παλιοί ότι αρχίζει και μεγαλώνει σπυρί σπυρί η μέρα μέχρι τον Ιούλιο όπου αρχίζει και παίρνει πάλι την κάτω βόλτα μέχρι το Δεκέμβριο και γενικά καταλάβατε πως πάει το πράγμα. Εμείς βέβαια την ουσιαστική και τη μεγάλη την αλλαγή την αντιλαμβανόμαστε και με την αλλαγή της ώρας η οποία είτε μας δίνει είτε μας κόβει ύπνο, γενικώς υπάρχει δηλαδή μια αδικία. Είναι αυτό που λέμε ότι το σύστημα είναι άδικο από τη φύση του. Οδηγούμαστε λοιπόν σε παρά φύση ενέργειες και τα κάνουμε όλα μπάχαλο. Μιας λοιπόν που αναφερόμαστε σε τέτοιες ειδυλλιακές καταστάσεις μπορούμε να πάμε όλοι τώρα μπροστά στις τηλεοράσεις μας για να δούμε κους κους.
