Do You Know Where You Are Comin’

Πρέπει να ετοιμάσω κάποια πράγματα γι’αύριο το απόγευμα αλλά βαριέμαι ελεεινά κι έτσι αποφάσισα να πάω σ’ένα καφενείο δύο δρόμους παρακάτω από το σπίτι μου να παίξω καμία πρέφα μπας και πάρω καμία καλή ιδέα και καταφέρω επιτέλους να συγκεντρωθώ στο σκοπό μου κάτι που δε βλέπω να γίνεται και θα τρέχω τελευταία στιγμή ως συνήθως πράγμα που μερικές φορές δεν είναι απαραίτητα κακό αλλά πλέον έχει καταντήσει μονότονο για μένα. Ίσως θα έπρεπε ν’αλλάξω στυλ και να προσπαθήσω να βάλω ένα πρόγραμμα, να καταστρώσω ένα σχέδιο αλλά προς το παρόν αποφεύγω να στρώσω τα χαλιά λόγω της επερχόμενης τσελιγκιάδας μιας και από τα ποτά θα γίνουν όλα χάλια κι άντε να τα στέλνεις μετά στο καθαριστήριο και να περιμένεις να έρθουν πίσω άσε που από το καθαριστήριο θα μου τα φέρουν έτσι κι αλλιώς οπότε έκανα λίγο κράτη και δεν τα έστρωσα φέτος από νωρίς, συνήθως του Αγίου Δημητρίου είναι μια καλή ημερομηνία-ορόσημο για τέτοιες δουλειές αλλά βέβαια αν μένεις κοντά στη λίμνη Ταγκανίκα αυτό δεν ισχύει διότι οι κλιματολογικές συνθήκες είναι διαφορετικές και δε χρειάζονται χαλιά. Επομένως καλός ο Άγιος Δημήτριος αλλά κοιτάμε και τον καιρό διότι όταν κυκλοφορείς με το κοντομάνικο τι να το κάνεις το χαλί; Εύλογα θα μπορούσε κάποιος ν’αναρωτηθεί πως τα χαλιά δεν προσφέρουν μόνο ζεστασιά αλλά είναι και μια εικαστική παρέμβαση στο σπίτι, το δένουν αν θέλετε αλλά επίσης σου προσφέρουν τη δυνατότητα να κυλιστείς πάνω σε αυτά ή απλώς να κάτσεις οκλαδόν ή και γενικότερα σε όποια στάση σε βολεύει περί ορέξεως κολοκυθόπιτα που λέμε, ένα φαγητό του οποίου η παρουσία σίγουρα δε θα τιμήσει την τσελιγκιάδα σε αντίθεση με τα μελιτζανοπιτάκια τα οποία είναι και επίσημα πλέον προσκαλεσμένα κι αύριο πρέπει να κάνω και την απαραίτητη επιδρομή στο σούπερ μάρκετ για πρώτες ύλες και ποτά. Κάποιος θα μπορούσε να πει ότι τα ποτά από μόνα τους συνιστούν πρώτη ύλη κι εγώ σε καμία περίπτωση δε θα μπορούσα να διαφωνήσω με κάτι τέτοιο είναι όμως και ο μεζές στη μέση και για να μη μας πάρουν στο μεζέ αλλά κυρίως για να μην τους βαρέσει κατακούτελα το αλκοόλ θα σερβίρουμε και εκλεκτά μεζεδάκια μαζί με την τεραστίων διαστάσεων τούρτα που θα υπάρχει κι από την οποία θα πεταχτεί μέσα ένα κουνελάκι του play boy όπως έχει συμβεί ανά περιόδους και σε άλλες γενέθλιες συναθροίσεις όπου στο τέλος τρέχαμε με τις λεκάνες για να διαφυλάξουμε την περιουσία ή προσφέραμε φιλοξενία στρώνοντας φλοκάτες σε διάφορα χρώματα και μεγέθη έτσι ώστε να καλύψουμε κάθε γούστο και ιδιαιτερότητα που θα μπορούσε να παρατηρηθεί. Εννοείται πως οι περισσότεροι είχαν χάσει την πνευματική επικοινωνία με το περιβάλλον αλλά αυτό δεν τους εμπόδιζε στο να επιδοθούν σε άσεμνες μεταξύ τους πράξεις τις οποίες μπορείτε να αναζητήσετε σε εξειδικευμένα video club καθώς και σε προνομιούχες ιστοσελίδες που έναντι αδράς αμοιβής απέκτησαν το σπάνιο αυτό υλικό με το οποίο σκοπεύω να εκβιάζω αργότερα παλιούς συμμαθητές από το σχολείο, συμφοιτητές από τη σχολή, σμηνίτες από τη θητεία κι όποιον γενικά έκανε το λάθος να διαβεί το κατώφλι μου μια μέρα σαν και τη μεθαυριανή. Τι με προβληματίζει περισσότερο; Η έλλειψη ενός τραπεζιού ικανού ν’αντέξει δεκαπέντε τουλάχιστον κορασίδες λικνιζόμενες σε ανατολίτικους ρυθμούς (χωρίς όμως και την αντίστοιχη αμφίεση) καθώς και παλαιά σερβίτσια προς καταστροφή έτσι ώστε να γίνει και ο σχετικός τζερτζελές. Επληροφορήθην ότι εις τα καταστήματα ΙΚΕΑ μπορείς να βρεις πολύ φθηνά πιάτα τα οποία σίγουρα κι εξυπηρετούν αυτούς τους σκοπούς καταλλήλως. Η ιδέα να πετάμε πλαστικά πιάτα απορρίφθηκε εν τη γεννέσει της καθώς τα περισσότερα είναι αντι-οικολογικά το οποίο βέβαια δε μας νοιάζει και τόσο πολύ διότι το ακόμη μεγαλύτερο μειονέκτημα των είναι ότι δεν κάνουν θόρυβο κατά την πτώση των, πράγμα ανακόλουθο τόσο με τη φιλοσοφία του εορτασμού αλλά και γενικότερα ικανό να οδηγήσει σε παρακμή το αστείρευτο κέφι που θα έχουμε φροντίσει από πριν να εκτοξεύσουμε στα ύψη χορηγώντας την απαραίτητη ποσότητα σεροτονίνης εις άπαντες τους καλεσμένους ούτως ώστε κάθε ηθικός ενδοιασμός τους να παρέλθει αμέσως έτσι ώστε να μπορούμε να μιλάμε για μια τσελιγκιάδα με τα όλα της.