Στου Καπνού Τα Δαχτυλίδια...

Ακούω το ξυπνητήρι κι έχω μια διάθεση να το σοδομίσω. Να το πετάξω στον τοίχο, να κάνει γκελ, να κάνω ψαλιδάκι και να το πετύχω στέλνοντας το στο ταβάνι μετά να σηκωθώ και με τακουνάκι να λακτίσω τα υπόλοιπα κομμάτια τα οποία θα εκσφενδονιστούν προς άγνωστον κατεύθυνση δια την επίτευξη του τέρματος. Το σκέφτομαι λίγο καλύτερα κι αντιλαμβάνομαι πως αν μπορούσα να τα κάνω όλα αυτά τότε θα είχα βάλει κι εγώ γκολ με την Μπαρτσελόνα στον Παναθηναϊκό και τώρα θα βρισκόμουν στη σουίτα κάποιου μεγάλου ξενοδοχείου για να σνιφάρω κόκα και να πηδάω καλοζωισμένα μοντέλα που διαπρέπουν στις διεθνείς πασαρέλες. Οι πασαρέλες ουδεμία σχέση έχουν με τις ακουαρέλες και προφανώς και με τους παίκτες της προσφιλούς σε εμένα ομάδας που μπορούν να χαρακτηριστούν και ως κουρέλες. Και ναι μεν πάνω στις ακουαρέλες ζωγραφίζεις οι δε κουρέλες δεν κατάφεραν να ζωγραφίσουν πάνω στο γήπεδο κι έτσι έμειναν μπουκάλα. Φήμες αναφέρουν ότι αρκετά μπουκάλια ουίσκυ χρειάστηκε ο μεσιε Μάλεζανι για να αντέξει το σοκ της οδυνηρής ήττας αλλά φευ! Κι εδώ που τα λέμε όλοι στη θέση του το ίδιο θα κάναμε γι’αυτό κι εγώ επιλέγω πάντα να ταξιδεύω με πρώτη θέση σαν εκείνη τη διαφήμιση της βέρτζιν που μου θυμίζει το ωραίο τραγουδάκι της μαντόνα like a virgin που τόσο ωραία αναλύεται στην ταινία του κουεντίν ταραντίνο «ρεζερβουάρ ντογκς» μια ταινία που όπως αντιλαμβάνεστε μιλάει για το πρόβλημα της βενζίνης και κατά συνέπεια και του πετρελαίου και μάλιστα για την αλματώδη αύξηση στην τιμή του βαρελιού στο οποίο βαρέλι έριχναν τις τάπες οι παραγωγοί στο Τενεσί για να φτιάξουν το γνωστό απόσταγμα Τζακ Ντανιέλς. Τώρα αν αυτό είναι το ουίσκυ που ήπιε και ο προπονητής του Παναθηναϊκού αυτό δεν το γνωρίζω να σας το πω, σίγουρα όμως ένα ποτηράκι κώνειο αν του το δίναμε θα το έπινε εκείνη την ώρα ή για την ακρίβεια αν τον αρμέγαμε ένα λίτρο δηλητήριο το έβγαζε αλλά αν τον έσφαζες στάλα αίμα δε θα έβγαινε, τα’χει πει άλλωστε αυτά και ο μεγάλος ο Δημήτρης ο Μητροπάνος στο Σ’αγαπώ σαν αμαρτία σε μισώ σαν φυλακή, κόψε με αν θες στα τρία στάλα αίμα δε θα βγει και περιττό να τονίσουμε πως κι εδώ το τρία έχει χρησιμοποιηθεί για να τονίσει αφενός την τριαδική αρχή του Ομήρου, για να χαρακτηρίσει το γνωστό χορό στα τρία με τη συνοδεία κλαρίνου και τέλος για να αποσαφηνίσει πως κι αν φύγει ο μαλεζ κι αν μείνει στα τρία του αφού τα λεφτά τα έχει ήδη πάρει όπως έχει πάρει και το χειροκρότημα κι αμα θ’αντέξει το σκοινί που έλεγε και η πρωτοψάλτη μαζί με τα πιο ωραία λαϊκά που πάσχουν την σήμερον ημέρα, γιατί άραγε και ποια η θέση μας απέναντι σε αυτόν τον άκρατο υπερκαταναλωτισμό που μας οδηγεί τόσο στη φθορά όσο και στην αφθαρσία, ζημιογόνος κατάσταση αν μη τι άλλο που θα μπορούσε να σε οδηγήσει στην πιο απόκοσμη και αποτρόπαια εγκληματική πράξη εις τον αιώναν των αιώνων αμήν.