Ακούγοντας το κάλεσμα της φύσης χθες τα ξημερώματα έκανα μια βόλτα από την κουζίνα, εφοδιάστηκα με περιοδικό On/Off της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας και οδηγήθηκα εις το θρόνο. Επειδή πρώτη μούρη φάτσα κάρτα ήταν ο απεχθής σ’έμενα Απόστολος Γκλέτσος που πολλοί μπερδεύαν με τον Γλέζο μάλλον γιατί μπορούσαν να συγκριθούν οι ικανότητες τους στο ζεϊμπέκικο, αποφάσισα ν’αρχίσω να το διαβάζω από την ανάποδη.
Εκεί έπεσα σε άλλη μεγάλη συμπάθεια, εν ονόματι Χάρης Ρώμας με το καφέ της χαράς του. Νούμερο ένα λέει κι εγώ δε μπορώ να διαφωνήσω στο ότι ναι μεν είναι ένα μεγάλο νούμερο η σειρά αυτή απ’ όποια πλευρά κι αν τη δεις αλλά δεν είμαι σίγουρος αν πρόκειται και για το μεγαλύτερο. Πάντως σύμφωνα με τα όσα λέει η μανταμ ειτζιμπι κάνει τα μεγαλύτερα νούμερα πάντα όμως οι μετρήσεις αυτές καταγράφουν ποσοστά επι των ανοικτών δεκτών.
Κοιτάζοντας γενικά το τοπ-τεν της περασμένης εβδομάδας θυμήθηκα τον Χάρυ Κλυν με το «Δοξάστε με, σας αξίζω». Και μάλλον κάπως έτσι είναι τα πράγματα τελικά. Έχουμε όλα τα σκατά μπροστά μας που ούτε οι μύγες (tip by angelito) δεν τα πλησιάζουν κι εμείς τα δοξάζουμε. Κι εγώ δηλαδή σα μαλάκας κάηκε η τηλεόραση και πήγα να την αλλάξω. Όλοι αγοράζουν τηλεοράσεις. Plasma, LCD, απ’τις απλές, της πουτάνας γίνεται.
Και κανείς δε βλέπει τηλεόραση! Αν βγεις στο δρόμο και πιάσεις 20 άτομα θα σου πουν ότι δε βλέπουν τηλεόραση σε ποσοστό τουλάχιστον 80%. Στο ίδιο ποσοστό άλλοι 20 θα σου πουν ότι αγόρασαν σχετικά πρόσφατα αυτή τη συσκευή. Άντε βάλτα κάτω να τ’αρμέξουμε. Θα σου πουν ότι τη συνδέουμε με το dvd, με το playstation, την έχω για το champions league και άλλα τέτοια. Κι εγώ για τον ίδιο λόγο λέω ότι την πήρα αλλά βλέπω και Κους Κους το μεσημέρι για να ενημερωθώ και να εξημερωθώ.
Είδαμε και τον Εργοτέλη χθες που μας κέρασε ένα παστέλι να με το συμπάθειο. Κι ότι έλεγα τις προάλλες να πάω γήπεδο μετά από ούτε κι εγώ θυμάμαι πόσα χρόνια. Τότε που πέφταν οι τσεκουριές και το ξύλο το πολύ και οι μάχες μεταξύ των οργανωμένων οπαδών ήταν αν μη τι άλλο ηρωικές. Τους ταιριάζει βέβαια και άλλη λέξη, το ηλίθιες αλλά μην το κάνουμε και θέμα, διαβάζουμε μόνο πρώτο θέμα με το Μάκη και το Θέμο γιατί δε μας φτάνει μια ζούγκλα κι ένας κίτρινος τύπος.
Και λέω μετά τι μαλάκες είναι οι άλλοι που πάνε και παντρεύονται, τα σκάνε στις γκόμενες χοντρά, τις αφήνουν να τους καταδυναστεύουν τη ζωή και γενικά υφίστανται μια καταπίεση. Ο μαζοχισμός φαίνεται ότι έχει επικρατήσει ολοκληρωτικά απλά μερικοί χρειάζονται και βοηθήματα (τηλεόραση) για να φτιαχτούν ενώ μερικοί έπεσαν από μικροί στη χύτρα (γαλάτες που δεν απογαλακτίστηκαν από τη μάνα τους).
Εκεί έπεσα σε άλλη μεγάλη συμπάθεια, εν ονόματι Χάρης Ρώμας με το καφέ της χαράς του. Νούμερο ένα λέει κι εγώ δε μπορώ να διαφωνήσω στο ότι ναι μεν είναι ένα μεγάλο νούμερο η σειρά αυτή απ’ όποια πλευρά κι αν τη δεις αλλά δεν είμαι σίγουρος αν πρόκειται και για το μεγαλύτερο. Πάντως σύμφωνα με τα όσα λέει η μανταμ ειτζιμπι κάνει τα μεγαλύτερα νούμερα πάντα όμως οι μετρήσεις αυτές καταγράφουν ποσοστά επι των ανοικτών δεκτών.
Κοιτάζοντας γενικά το τοπ-τεν της περασμένης εβδομάδας θυμήθηκα τον Χάρυ Κλυν με το «Δοξάστε με, σας αξίζω». Και μάλλον κάπως έτσι είναι τα πράγματα τελικά. Έχουμε όλα τα σκατά μπροστά μας που ούτε οι μύγες (tip by angelito) δεν τα πλησιάζουν κι εμείς τα δοξάζουμε. Κι εγώ δηλαδή σα μαλάκας κάηκε η τηλεόραση και πήγα να την αλλάξω. Όλοι αγοράζουν τηλεοράσεις. Plasma, LCD, απ’τις απλές, της πουτάνας γίνεται.
Και κανείς δε βλέπει τηλεόραση! Αν βγεις στο δρόμο και πιάσεις 20 άτομα θα σου πουν ότι δε βλέπουν τηλεόραση σε ποσοστό τουλάχιστον 80%. Στο ίδιο ποσοστό άλλοι 20 θα σου πουν ότι αγόρασαν σχετικά πρόσφατα αυτή τη συσκευή. Άντε βάλτα κάτω να τ’αρμέξουμε. Θα σου πουν ότι τη συνδέουμε με το dvd, με το playstation, την έχω για το champions league και άλλα τέτοια. Κι εγώ για τον ίδιο λόγο λέω ότι την πήρα αλλά βλέπω και Κους Κους το μεσημέρι για να ενημερωθώ και να εξημερωθώ.
Είδαμε και τον Εργοτέλη χθες που μας κέρασε ένα παστέλι να με το συμπάθειο. Κι ότι έλεγα τις προάλλες να πάω γήπεδο μετά από ούτε κι εγώ θυμάμαι πόσα χρόνια. Τότε που πέφταν οι τσεκουριές και το ξύλο το πολύ και οι μάχες μεταξύ των οργανωμένων οπαδών ήταν αν μη τι άλλο ηρωικές. Τους ταιριάζει βέβαια και άλλη λέξη, το ηλίθιες αλλά μην το κάνουμε και θέμα, διαβάζουμε μόνο πρώτο θέμα με το Μάκη και το Θέμο γιατί δε μας φτάνει μια ζούγκλα κι ένας κίτρινος τύπος.
Και λέω μετά τι μαλάκες είναι οι άλλοι που πάνε και παντρεύονται, τα σκάνε στις γκόμενες χοντρά, τις αφήνουν να τους καταδυναστεύουν τη ζωή και γενικά υφίστανται μια καταπίεση. Ο μαζοχισμός φαίνεται ότι έχει επικρατήσει ολοκληρωτικά απλά μερικοί χρειάζονται και βοηθήματα (τηλεόραση) για να φτιαχτούν ενώ μερικοί έπεσαν από μικροί στη χύτρα (γαλάτες που δεν απογαλακτίστηκαν από τη μάνα τους).
