Το τηλεφώνημα αυτό δε μπορούσε να με αφήσει αδιάφορο. Το νέο είχε διαδοθεί αστραπιαία. Ο ένας και μοναδικός Έλληνας προπονητής που έχει γίνει και τραγούδι, σε ζωντανή εμφάνιση στην αθλητική εκπομπή του ΑΝΤ1, ένα κανάλι γνωστό για τον πρωινό καφέ του, τη Λάμψη που τόσο άδοξα και άδικα έκλεισε τον κύκλο της και τα καλλιστεία που προάγουν αν μη τι άλλο τον πολιτισμό μας με όλα τα κορίτσια που θέλουν να μοχθήσουν για την παγκόσμια ειρήνη, για τα παιδάκια στον τρίτο κόσμο και για ένα γαμπρό με καλή προίκα για να μη δουλέψουν περισσότερο στη ζωή τους. Ότι φάμε, ότι πιούμε κι ότι αρπάξει ο κώλος μας δηλαδή και μάλλον ο διαγωνισμός έχει να κάνει με το ποια τον αρπάζει καλύτερα. Είναι αυτό που λέει κι η παροιμία ότι «αυτή αρπάζει πουλιά στον αέρα». Εντάξει η παροιμία λέει πιάνει αλλά στα καλλιστεία γίνεται αρπάζει διότι εκεί όποιος πρόλαβε τον κύριο είδε. Η προσφορά για πιασίματα-αρπαγές είναι μεγάλη κι όποια μαζέψει τους περισσότερους ρούμπους ανακηρύσσεται νικήτρια. Κάτι σαν τα μήλα φανταστείτε που παίζαμε μικροί. Βγαίνει λοιπόν ο Αλέφας και αρχίζει να κάνει τις τακτικές και τα συστήματα του, γουστάρουμε εμείς, λέει και καμία αλήθεια που και που αλλά ποιος να τον πάρει στα σοβαρά τώρα που περάσαν και τα χρόνια, απλώς φροντίζουμε να μας διασκεδάσει για να έχουμε να συζητάμε με τον απογευματινό καφέ και να σχολιάζουμε τα λεγόμενα του αλλά και τη στάση του γενναίου πάνω απ’όλα παρουσιαστή της εκπομπής γιατί ένα θάρρος παραπάνω το χρειάζεσαι για να πάρεις συνέντευξη από τον Αλέφα. Θάρρος και υπομονή γιατί φαντάσου να σε πιάσουν τα γέλια την ώρα που μιλάει. Εκεί σε θέλω μάστορα. Ο παρουσιαστής κατάφερε και κρατήθηκε και στα δύσκολα έριχνε τα σχετικά βιντεάκια διότι πρέπει να τιμηθεί και ο μεσιε πρεζινταντ ο οποίος μας δίνει και το ένα κομμάτι ψωμί, μας βγάζει και στο γυαλί και όχι μόνο. Γιατί άλλοι βγαίνουν στο γυαλί, άλλοι στο κλαρί, άλλοι και στα δύο, είναι και ο γιαλός που στραβά αρμενίζει, χαμός στο ίσωμα δηλαδή. Πετάει το λοιπόν το βίντεο με τις νέες μεταγραφές του Πανελληνίου στο στίβο και βγαίνουν όλα τα φυντάνια ένα ένα στο ρεπορτάζ να μας πούνε πόσο ευτυχισμένοι είναι και πως ολοκληρωθήκαν ως άτομα τώρα που πήγαν στον ιστορικό σύλλογο των Ολυμπιονικών και άλλα τέτοια γλυκανάλατα αλλά από κανενός το στόμα δεν ξέφυγε ο πρόεδρος, «Θέλω να ευχαριστήσω τον πρόεδρο του Πανελληνίου, τον κύριο Μίνωα Κυριακού μπλα μπλα...». Τώρα τους είχαν δώσει τα λόγια να τα διαβάσουν, τους είπαν σκεφτείτε κάτι αυθόρμητο για τον πρόεδρο και πείτε το, δε ξέρω τι ακριβώς συνέβη, σε κάθε περίπτωση όμως καλύτερα να βλέπαμε καλλιστεία για να παίρναμε και μάτι καμία ξεβράκωτη, παρά το ξεβράκωμα των αθλητών. Εντάξει ότι τα ΜΜΕ είναι κατευθυνόμενα το ξέρει και η κουτσή Μαρία (τα μπούτια σου Μαρία, σκοπιά, ΚΨΜ κι αγγαρεία ? για την ίδια Μαρία πρόκειται και μην το γελάτε) αλλά μη φτάνουμε και σε τέτοια εξευτελιστικά επίπεδα ρε γαμώτο. Ο ΑΝΤ1 όταν αναφέρεται στον Πανελλήνιο καταντά πιο γραφικός και από το Magic όταν μιλάει για τον Ολυμπιακό. Άσε που με το Magic γελάς κιόλας. Στο σημείο αυτό θα ήθελα να ευχαριστήσω και τον πρόεδρο κύριο Μίνωα Κυριακού που σπονσοράρει αυτό το blog διότι η αρνητική διαφήμιση είναι πάντα και η καλύτερη διαφήμιση και να μην παραλείψω να σας πω ότι τη Δευτέρα το πρωί στην εκπομπή του Γεώργιου Παπαδάκη θα βγω σε ζωντανή ανταπόκριση από τη στάνη ως ο πρώτος τσέλιγκας μπλόγκερ που’χει ασύρματη ευρυζωνική σύνδεση στη στάνη του. Μη λείψει κανείς. Και κάτι έκτακτο. Μόλις τηλεφώνησε μια κυρία η οποία κάτι είπε αλλά δεν άκουσα καλά. Της ζητάω λοιπόν να επαναλάβει κι ακούω έκπληκτος «Ναι Κρεπερί Νικόλας εκεί;». Της εξήγησα ότι αν γουστάρει καμία κατάσταση με κοκορέτσια, σπληνάντερα, φρυγαδέλια, γαρδουμπίτσες και αρνιά στη σούβλα θα τη βρούμε την άκρη. Ειδικά όταν της τόνισα ότι διαθέτουμε και σούβλες κατά παραγγελία την άκουσα ν’αναστενάζει ενθουσιασμένη και κατά τα φαινόμενα και ερεθισμένη, διότι εμείς οι βλάχοι όπου λάχει. Εγώ βέβαια ως σαρακατσάνος δε μπορώ να ενστερνιστώ το βλάχικο τρόπο αλλά ο πελάτης έχει πάντα δίκιο. Κι έτσι τα πράγματα πήραν τη δική τους μοναδική (όπως πάντα άλλωστε) τροπή την οποία δε μπορείς να την πεις και συναρπαστική, μία ντροπή όμως τη νιώθεις και ως άνθρωπος και ως εκπρόσωπος του κλασικού αθλητισμού σε διάσημα σπορ όπως η κρεατοφαγία, το ράψιμο αρνιού αλλά και το γδάρσιμο, το οποίο όμως τα τελευταία χρόνια τείνει να εκλείψει από την μεγάλη εμφάνιση σφαγείων τα οποία οργανωμένα πλέον διεκδικούν το δικό τους μερίδιο στον πρωταθλητισμό καθιερώνοντας τούτο το περιβόητο άθλημα ως ομαδικό και όχι ως ατομικό όπως το γνωρίσαμε και κυρίως όπως το αγαπήσαμε. Διότι το οργανωμένο σφαγείο κύριε μπορεί να προάγει τη δημόσια υγιεινή αλλά με τόσα σκατά που τρώμε και μας τα δείχνει ο μεσιέ Εισαγγελάτος κάθε Τετάρτη βράδυ, μπορεί να είναι και Πέμπτη δεν είμαι σίγουρος, τ’αγνά αρνάκια της αθάνατης ελληνικής επαρχίας σας πείραξαν; Ενίσταμαι κύριε πρόεδρε, ενίσταμαι. Θα μπορούσα να πω και εξίσταμαι αλλά αυτό το ξου δε μου αρέσει πολύ, ποτέ δεν το συμπάθησα ως γράμμα αλλά γενικά θαρρώ πως και η συμπάθεια είναι γένους θηλυκού κι επομένως θα μπορούσαμε να την χαρακτηρίσουμε ως πλανεύτρα με τα πέπλα της λες και πρόκειται να μας κάνει έναν οριενταλ χορό κι εμείς μετά να τραγουδήσουμε τραγούδια για την αγροτιά όπως το Κιλελέρ με τον ακατανόμαστο πλέον (τα’χουμε ξαναπεί αυτά) Διονύση Σαββόπουλο γνωστό στην πιάτσα και ως τζαμπατζή διότι το γύφτουλας θα προσέβαλλε την τιμή και την αξία των απανταχού γύφτων από τη Γιάννουλη Λάρισας μέχρι τον Πύργο της Ηλείας όπου αν θυμάμαι καλά κατοικοεδρεύει και ο πρόεδρος των τσιγγάνων. Πρόεδρος κι εκεί! Πήξαμε στους προέδρους και θα πρέπει να σας αφήσω τώρα για να προεδρεύσω και να προοδεύσω επί της συνόδου κορυφής που θα λάβει χώρα σε γνωστό στέκι του οποίου το όνομα δε γνωρίζω ακόμη αλλά που θα πάει, που θα πάει που θα βγει θα γυρίσει και για εμάς η παλιοζωή και θα δούμε και καλημέρα ζωή στο κανάλι του προέδρου που μας κρατά συντροφιά από τις αρχές της δεκαετίας του ενενήντα αν επίσης θυμάμαι καλά και πάλι καλά που έχουμε και πρόεδρο διότι ο Παναθηναϊκός από τότε που έχασε τον πρόεδρο του πάει κατά διαόλου γιατί ένας άλλος πρόεδρος τα έκανε πλακάκια με κάτι άλλους προέδρους και έγινε γενικά της προεδρίας το κάγκελο. Αφιερώνω λοιπόν στους απανταχού προέδρους όλου του κόσμου το «Μπήκαν τα γίδια στο μαντρί, τα πρόβατα στη στρούγκα» και τους καλώ στον χορό των Σουλιώτισσων μπας και ησυχάσουμε δια παντός.