Κοντινός μου φίλος τον τελευταίο καιρό, τα τελευταία δέκα χρόνια δηλαδή, αναρωτιέται τι θα μπορούσε να γίνει με τις γκόμενες που ανά καιρούς τον γουστάρανε και του έριχναν τα χοντρά υπονοούμενα και φυσικά ήταν κι όλες τους μουνάρες. Μία τέτοια συζήτηση είχαμε και χθες το βράδυ όπου προσπαθήσουμε να βρούμε το βαθύ υπονοούμενο μιας παλιάς συμφοιτήτριας του η οποία κάποτε τον γούσταρε και τώρα απλά τα λένε που και που και ο φίλος μου αναρωτιέται γιατί πετάει ορισμένες ατάκες και τι πραγματικά θέλει απ’ αυτόν. Αντιλαμβάνεστε ότι αναφερόμαστε σε κουβέντα λυκειακού επιπέδου την οποία πλέον αντιμετωπίζω με «μία μπύρα ακόμη παρακαλώ» διότι αλλιώς πραγματικά δεν παλεύεται. Και εξηγώ: Ως δια μαγείας αυτές οι μουνάρες δεν ήταν ποτέ κοινές μας γνωστές. Δεν έχουμε δει δηλαδή σχεδόν καμία απ’ αυτές, ίσως ένα 7-8% κι αυτό όταν είχαν ξεφουντώσει επομένως δεν είχαμε φρέσκο θέμα συζήτησης. Τι είναι αυτό που θέλουν οι γυναίκες λοιπόν; Γιατί παιδεύουν έτσι ξεδιάντροπα το φίλο μου κι αυτός με τη σειρά του εμάς; Η απάντηση νομίζω είναι κάτι παραπάνω από εμφανής: Τίποτα. Μάλλον ο φίλος γουστάρει να είναι αρεστός και προσπαθεί να βρει το καλά κρυμμένο νόημα και τα μυστικά της γλώσσας του σώματος. Ξέρεις, μου λέει, πως όταν μια γυναίκα πιάνει το αυτί της, έχει ερωτική διάθεση; Το είχαμε κάνει και στο πανεπιστήμιο, body language. Α επίσης χθες διαπίστωσα πως πρέπει επειγόντως να πάω στον οφθαλμίατρο διότι έχω αρχίσει ν’αλληθωρίζω αφού φεύγοντας από το μαγαζί μου έδειξε μια κοπέλα η οποία υποτίθεται ότι τον κοίταζε. Αφού λοιπόν εγώ καθόμουν δίπλα του και η κοπέλα ήταν στην ευθεία μπροστά μας τότε μάλλον το πρόβλημα μου είναι σοβαρό. Στο γραφείο μου το χάος έχει αρχίσει να με τρομάζει αλλά δεν έχω καμία διάθεση να συμμαζέψω, ξέρω όμως ότι πρέπει κάποια στιγμή να γίνει και γι’ αυτό παρακαλάω να χαλάσει κι άλλο ο καιρός έτσι ώστε να ανάψουμε το τζάκι και να ρίξω εκεί μέσα ότι άχρηστο χαρτί υπάρχει όπως π.χ το Απόσπασμα Ατομικού Λογαριασμού Ασφάλισης του ΙΚΑ για το έτος 2005. Για την ακρίβεια μου ήρθαν τέσσερα τέτοια αποσπάσματα, ένα για κάθε τρίμηνο και πραγματικά έπαθα την πλάκα μου με την οργάνωση αυτού του ταμείου. Που να μην τα είχαν και μηχανογραφημένα. Αύριο έχω να πάω και σε μία βάφτιση. Εγώ ήμουν απ’ την αρχή αντίθετος στο να κάνει παιδί αυτό το ζευγάρι αλλά δε μου πέφτει λόγος οπότε θα πρέπει να ξυπνήσω νωρίς αύριο για να ολοκληρώσω μερικές δουλίτσες έτσι ώστε ν’αναπληρώσω το χρόνο στη βάφτιση. Σκεφτόμουν να πάω και γήπεδο αύριο, δηλαδή ένας φίλος με μπρίζωνε, πέταξε και το δέλεαρ για έναν παλιό γνωστό απ’ το στρατό αλλά σίγουρα δεν ήταν αρκετό αυτό για να με πείσει αφού τον εν λόγω τύπο τον θεωρούσα και ολίγον τι μαλάκα. Ας ασχοληθώ λοιπόν και λιγάκι με το χάος αφού πραγματικά δεν έχω όρεξη για τίποτα άλλο εκτός ίσως από ένα δεύτερο καφέ.