Χθες το βράδυ όποιος πέρασε από την πλατεία Κλαυθμώνος ενδεχομένως να παρατήρησε μια διαφορετική εκδήλωση απ’όλες τις υπόλοιπες που συνήθως γίνονται στο χώρο αυτό. Αν και καθυστερημένα αντιγράφω το δελτίο τύπου:
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Ο Μ.Κ.Ο. ΚΛΙΜΑΚΑ ΣΑΣ ΚΑΛΕΙ «ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΟΥΜΕ ΓΙΑ ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ?»
Ελάτε να μετρήσουμε μια νύχτα τα αστέρια?
Θα μπορούσε να είναι ένα ρομαντικό κάλεσμα, όμως δεν είναι παρά μια πρόσκληση ανθρώπινης αλληλεγγύης
Ο Μ.Κ.Ο. ΚΛΙΜΑΚΑ σας καλεί να βιώσουμε για μια νύχτα την εμπειρία του να κοιμάται κάποιος στο δρόμο, συμμετέχοντας στην εκδήλωση ευαισθητοποίησης που για πρώτη φορά πραγματοποιείται στην Αθήνα.
Η εκδήλωση θα λάβει χώρα στην Πλατεία Κλαυθμώνος το βράδυ της Παρασκευής 17/2/2006 από τις 20:00 έως τις 08:00 το πρωί της επόμενης.
Οι πολίτες καλούνται να περάσουν μια νύχτα στην πλατεία εφοδιασμένοι με τον υπνόσακο τους, κουβέρτα και χαρτόκουτα που θα μπορούν να παραλάβουν επιτόπου, ώστε να βιώσουν πραγματικά τι σημαίνει να περνάει κανείς μια χειμωνιάτικη νύχτα στο δρόμο. Παράλληλα, θα έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν και να ενισχύσουν το έργο της ΚΛΙΜΑΚΑΣ αναφορικά με τη στήριξη των άστεγων συμπολιτών μας.
Κατά τη διάρκεια της νύχτας θα προσφέρεται καφές και άλλα ζεστά ροφήματα, ενώ παράλληλα θα υπάρχει και η δυνατότητα παραμονής όσων το επιθυμούν στο ειδικά διαμορφωμένο περίπτερο που θα έχει στήσει για το σκοπό αυτό η ομάδα της ΚΛΙΜΑΚΑΣ.
Γιατί να μην κάνουμε κάτι διαφορετικό για μια νύχτα που να αξίζει τον κόπο βοηθώντας παράλληλα στην ευαισθητοποίηση για ένα σημαντικό κοινωνικό ζήτημα, όπως αυτό της έλλειψης στέγης?
Μέσα από την Ελενίτσα έχω μάθει πολλές ιστορίες ανθρώπων που είχαν κάποτε ζωή σαν τη δική μας κι όμως βρεθήκαν στο δρόμο. Ενδεχομένως όλοι να έχουμε μία συγκεκριμένη αντίληψη για τα συγκεκριμένα άτομα, το μορφωτικό τους επίπεδο και γενικά να έχουμε ένα στερεότυπο ανθρώπου από αυτούς που δεν έχουμε συχνά σε υπόληψη. Θ’ απορούσε λοιπόν κανείς όταν συνομιλούμε τον άνθρωπο που έχει δύο μεταπτυχιακά κι όμως κοιμάται στο δρόμο ή και μ’ένα σωρό άλλους που κάποια στιγμή είδαν ότι με κόπο και ιδρώτα είχαν χτίσει να καταρρέει σαν χάρτινος πύργος. Θυμάμαι την εκστρατεία για τον εθελοντισμό στους Ολυμπιακούς Αγώνες, τι κρίμα που και οι εθελοντές χάνονται όταν τα φώτα σβήνουν...
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Ο Μ.Κ.Ο. ΚΛΙΜΑΚΑ ΣΑΣ ΚΑΛΕΙ «ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΟΥΜΕ ΓΙΑ ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ?»
Ελάτε να μετρήσουμε μια νύχτα τα αστέρια?
Θα μπορούσε να είναι ένα ρομαντικό κάλεσμα, όμως δεν είναι παρά μια πρόσκληση ανθρώπινης αλληλεγγύης
Ο Μ.Κ.Ο. ΚΛΙΜΑΚΑ σας καλεί να βιώσουμε για μια νύχτα την εμπειρία του να κοιμάται κάποιος στο δρόμο, συμμετέχοντας στην εκδήλωση ευαισθητοποίησης που για πρώτη φορά πραγματοποιείται στην Αθήνα.
Η εκδήλωση θα λάβει χώρα στην Πλατεία Κλαυθμώνος το βράδυ της Παρασκευής 17/2/2006 από τις 20:00 έως τις 08:00 το πρωί της επόμενης.
Οι πολίτες καλούνται να περάσουν μια νύχτα στην πλατεία εφοδιασμένοι με τον υπνόσακο τους, κουβέρτα και χαρτόκουτα που θα μπορούν να παραλάβουν επιτόπου, ώστε να βιώσουν πραγματικά τι σημαίνει να περνάει κανείς μια χειμωνιάτικη νύχτα στο δρόμο. Παράλληλα, θα έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν και να ενισχύσουν το έργο της ΚΛΙΜΑΚΑΣ αναφορικά με τη στήριξη των άστεγων συμπολιτών μας.
Κατά τη διάρκεια της νύχτας θα προσφέρεται καφές και άλλα ζεστά ροφήματα, ενώ παράλληλα θα υπάρχει και η δυνατότητα παραμονής όσων το επιθυμούν στο ειδικά διαμορφωμένο περίπτερο που θα έχει στήσει για το σκοπό αυτό η ομάδα της ΚΛΙΜΑΚΑΣ.
Γιατί να μην κάνουμε κάτι διαφορετικό για μια νύχτα που να αξίζει τον κόπο βοηθώντας παράλληλα στην ευαισθητοποίηση για ένα σημαντικό κοινωνικό ζήτημα, όπως αυτό της έλλειψης στέγης?
Μέσα από την Ελενίτσα έχω μάθει πολλές ιστορίες ανθρώπων που είχαν κάποτε ζωή σαν τη δική μας κι όμως βρεθήκαν στο δρόμο. Ενδεχομένως όλοι να έχουμε μία συγκεκριμένη αντίληψη για τα συγκεκριμένα άτομα, το μορφωτικό τους επίπεδο και γενικά να έχουμε ένα στερεότυπο ανθρώπου από αυτούς που δεν έχουμε συχνά σε υπόληψη. Θ’ απορούσε λοιπόν κανείς όταν συνομιλούμε τον άνθρωπο που έχει δύο μεταπτυχιακά κι όμως κοιμάται στο δρόμο ή και μ’ένα σωρό άλλους που κάποια στιγμή είδαν ότι με κόπο και ιδρώτα είχαν χτίσει να καταρρέει σαν χάρτινος πύργος. Θυμάμαι την εκστρατεία για τον εθελοντισμό στους Ολυμπιακούς Αγώνες, τι κρίμα που και οι εθελοντές χάνονται όταν τα φώτα σβήνουν...
