Ακάκιε, τα μακαρόνια να'ναι Μίσκο...

Αμάρτησα για το παιδί μου ή κοινώς εδώ ο κόσμος χάνεται και το μουνί χτενίζεται. Το γνωρίζω η τσελιγκειάδα απέχει μερικά 24ωρα ακόμη, είπα όμως κι εγώ να το ρίξω λίγο έξω, να χορτάσει κουλτούρα το τομάρι μου έτσι ώστε να μπορέσω μετά να εξαγριωθώ σαν άνθρωπος με σκοπό να επανέλθει η φυσική ισορροπία το δίχως άλλο κάτι που μόνο η ικανοποιητική ποσότητα ζυθοκατανάλωσης 100 οκτανίων μπορεί να επιφέρει. Τετάρτη βράδυ λοιπόν κι ενώ κανονικά θα έπρεπε να ήτο βραδιά τσάμπιονς λιγκ μ’αυτά κι μ’αυτά ούτε για τον καναπέ δεν είμαστε κι ενώ γνώριζα πως στο σπίτι θα έπαιζε τζάκι με πιθανό συνοδευτικό τα λουκάνικα προτίμησα να πεταχτώ στο οικείο πλησίον του εξεταστικού κέντρου κινηματογραφικό συγκρότημα με την κωδική ονομασία «Σουρέντη». Η αρχική ονομασία ήταν «Στου Ρέντη», ένα εντελώς κακόηχο πράγμα που παρέπεμπε στη γνωστή ελληνική πορνοταινία «Οι γκόμενες του Ρέντη» με πρωταγωνιστή έναν ταξιτζή και κάτι άλλες ξεκωλιάρες που δε νηστεύουν, κάνουν προγαμιαίο σεξ και γενικά είναι βουτηγμένες μέσα στην αμαρτία και την ακολασία, είναι όπως θα έλεγε και ο μέγας εμπνευστής μου μαρκήσιος ντε σαντ, ελευθέριες, ως προς τα ήθη κυρίως αλλά όπως και ο ταξιτζής ελεύθερος ως προς τις διαδρομές ε και αυτές χωρίς ιδιαίτερη χρέωση παρέχουν τις υπηρεσίες τους προς πας Έλλην, αυνάν και μη. Έτσι λοιπόν για να γίνει και ο άμμεσος συσχετισμός με τη λέξη σουρρεάλ, δηλαδή υπερεαλισμός που βγάζει και κάτι από υπερήρωα προτιμήθηκε το Σουρέντη κι αμέσως μετά η περιοχή αναβαθμίστηκε, απέκτησε και Λούνα Παρκ ενώ μη ξεχνάμε και τις αθλητικές εγκαταστάσεις της ποδοσφαιρικής ομάδος του Ολυμπιακού, χώρος προσκυνήματος με κορνέδες κυρίως αλλά και διάφορα ζαχαρωτά που χαλάνε τα δόντια. Διότι οι οπαδοί του Ολυμπιακού έχουν οργανωμένο σχέδιο, πετάν γλυκά έτσι ώστε να θριαμβεύσει η τερηδόνα και η ουλίτιδα, δύο σπάνιες αρρώστειες και μεταδοτικές σαν τη σύφιλη και τη βλενόρροια ένα πράγμα. Ήθελα να δω το Match Point το έπαιζε αργά, είχα δει πρόσφατα και τον τελικό με τον Κύπριο στο Παρίσι από Λιβανέζο μπαμπά στο Αυστραλιανό Όπεν και έψαξα για εναλλακτική ταινία με τίτλο Set Point αλλά δεν τη βρήκα πουθενά. Τι βρήκα διαθέσιμο που θα μπορούσε να τραβήξει την προσοχή μου; Οι αναμνήσεις μιας γκέισας και το δικό μας Λούφα και Παραλλαγή. Και ναι πολύ καλά καταλάβατε έκανα τη μαλακία και πήγα να δω το δικό μας στο οποίο με τόσο κόπο είχα αντισταθεί μέχρι στιγμής. Μεταξύ μας για να δοκιμάσω αυτά τα στικ τσακίρις μέσα στο χωνί πήγα αλλά έπρεπε να τα συνοδεύσω και με μία ταινία οπότε διάλεξα τη χειρότερη. Απορία πρώτη: Είναι δυνατόν να παίζεται ακόμη αυτή η μπούρδα; Απορία δεύτερη συμπληρωματική: Και να είναι γεμάτη κατά τα 5/8 η αίθουσα; Απορία τρίτη εξίσου συμπληρωματική: Τετάρτη βράδυ; Απορία πέμπτη και φαρμακερή: Και σε καιρό εκπτώσεων; Σκέφτηκα ν’αρχίσω να ροχαλίζω αλλά σκέφτηκα ότι θ’άρχιζαν και οι άλλοι μετά και θα μου θύμιζε το θάλαμο των νεοσυλλέκτων, κάτι δηλαδή που θα είχε σχέση με την στρατιωτική πραγματικότητα. Μαλακία κάνουμε πάντως που δεν στέλνουμε την ταινία για Όσκαρ, θα έπαιρνε πολλά βραβεία. Όσκαρ ανύπαρκτου σεναρίου, Όσκαρ αντιπρωταγωνιστή και γενικά θα εγκαινιάζαμε ένα σωρό καινούρια βραβεία. Ανατρίχιασα (και πρέπει να το πω αυτό) στις ερωτικές σκηνές του μεσιέ Τσιμιτσέλη με τη μαντάμ Καργιά. Τι ρεσιτάλ ηθοποιίας ήταν αυτό αγόρι μου; Σε βλέπω για ριμέηκ Τελευταίο Τανγκο στο Παρίσι και θα σε ψηφίσω και στο Ντριμ Σόου. Έτη φωτός μπροστά ο άνθρωπος. Σήκουελ δεν ήθελες Περράκη μου; Αμ τι το ήθελες; Πέρασες κανένα πολιτικό μήνυμα μήπως; Τι είπες; Προσπάθησες; Δεν πειράζει, μετά την εισπρακτική επιτυχία κάτι μου λέει ότι θα βγάλεις και τρίτη για τη σύνταξη. Ούτε τον εαυτό σου δεν κατάφερες ν’αντιγράψεις σωστά. Για τέτοια αποτυχία μιλάμε. Ευτυχώς στις εξετάσεις εγώ πήγα καλύτερα, αν και οι φόβοι μου επαληθεύτηκαν για μη επαφή του καθηγητή με την πραγματικότητα. Τον συμπαθώ πάντως κι ο φόβος του ήταν πως αν χαρακτηρίσουμε τα θέματα δύσκολα θα έχει αποτύχει. Ε να του πούμε ότι απέτυχε; Δεν κάνει, ντροπή. Και όντως δηλαδή τα θέματα δεν ήταν δύσκολα αλλά όταν με πας και γράφεις καλά με δύο ώρες διάβασμα να το πούμε επιτυχία;