Η αξία της μπύρας αναμφισβήτητη, της δε μπυραρίας ακόμη μεγαλύτερη καθώς υπάρχουν τα διάφορα πλατώ με τους λαχταριστούς μεζέδες και θα ήταν ψέμμα αν λέγαμε ότι πάμε σε μπυραρίες μόνο για να πιούμε μια σπάνια μπύρα. Αυτά τα υπέροχα λουκάνικα είναι ένας επιπλέον λόγος για να μην προτιμήσουμε το κλασικό αμστελόζουμο. Ξεφύλιζα τον κατάλογο λοιπόν κι άκουγα το ζευγαράκι στο πίσω τραπέζι να συζητά.
Γυναίκα : -Δε μου'χεις πει τίποτα καλό.
Άνδρας : -Καλό; Τι θα μπορούσε να είναι καλό;
Α.: -Καλό. Ε καλό ας πούμε είναι ότι το καλοκαίρι...
(Είναι η στιγμή που σκέφτομαι ότι της ανακοινώνει διακοπές στη Χαβάη)
Α.: -Θεωρητικά μιλώντας πάντα, κατά πάσα πιθανότητα θα πάρω κι άλλη αύξηση.
Α.: -Δεν είναι καλό αυτό;
(Μερικά δευτερόλεπτα σιωπής και η κοπέλα καταρρέει με την ατάκα του τύπου, το αποτέλεσμα κλάμματα)
Α.: -Τι έπαθες αγάπη μου; Τι έγινε τώρα; Τι έχεις μωρό μου;
Απορίες που έχει ο κόσμος ε;
Γυναίκα : -Δε μου'χεις πει τίποτα καλό.
Άνδρας : -Καλό; Τι θα μπορούσε να είναι καλό;
Α.: -Καλό. Ε καλό ας πούμε είναι ότι το καλοκαίρι...
(Είναι η στιγμή που σκέφτομαι ότι της ανακοινώνει διακοπές στη Χαβάη)
Α.: -Θεωρητικά μιλώντας πάντα, κατά πάσα πιθανότητα θα πάρω κι άλλη αύξηση.
Α.: -Δεν είναι καλό αυτό;
(Μερικά δευτερόλεπτα σιωπής και η κοπέλα καταρρέει με την ατάκα του τύπου, το αποτέλεσμα κλάμματα)
Α.: -Τι έπαθες αγάπη μου; Τι έγινε τώρα; Τι έχεις μωρό μου;
Απορίες που έχει ο κόσμος ε;