Tuesday, March 21, 2006

Νεοφιλελευθερισμός και αγροτική κουλτούρα

Από το εδώ και 27 χρόνια άπλυτο παράθυρο μπορούσες να ξεχωρίσεις σχετικά εύκολα την ηλιόλουστη μέρα ενώ σε τούτο συνέβαλλε τα μέγιστα και το αλκοόλ που κύλησε στις φλέβες μας μέρα μεσημέρι με αφορμή την προαγωγή του Κ.Ν. στο Δ.Σ ενώ χθες ήταν τα γενέθλια της Γεωργίας και ποτέ δε ξέρεις αύριο τι θα προκύψει έτσι ώστε να επιδοθούμε πάλι σε γλέντι περιωπής. Η ιδέα για το γυμναστήριο απορρίφθηκε λίαν συντόμως, είχαμε πάει και χθες μην πεθάνουμε δύο μέρες συνεχόμενες κι έτσι αποφασίσαμε να βολτάρουμε σε κάποιο παραλιακό στέκι. Αφού φτάσαμε λοιπόν στο Παγκράτι πήγαμε μία βόλτα προς την Κρητική εστία μήπως και βρούμε φρέσκο γαμοπίλαφο που ως γεύση είναι συναρπαστικό. Τι μπορείς να πάθεις όταν κοιτάς το ρολόι ανάποδα; Να είναι η ώρα δύο και είκοσι κι εσύ να νομίζεις ότι είναι οκτώ παρά δέκα. Έτσι λοιπόν κι αφού δε μπορούσαμε να εξηγήσουμε πως πέρασε τόσο γρήγορα η ώρα γιατί ήμασταν σίγουροι ότι είχαμε φύγει μεσημέρι από τη δουλειά αρχίσαμε να πηγαίνουμε προς τη μηχανή για να φύγουμε ενώ αιτιολογήσαμε το λαμπερό του ηλίου από την επίσημη πρώτη της άνοιξης, περιοχή κοντά στη δροσιά γνωστή και για τα πεϊνιρλί της που για να λέμε και του στραβού το δίκιο μια μαλακία και μισή είναι κι αν πρόκειται να κουβαληθείς μέχρι εκεί πάνω για να φας ένα πεϊνιρλί το οποίο και εξ’ορισμού δεν είναι και η κολασμένη η γεύση καλύτερα να φτιάξεις ένα τοστάκι σπίτι σου και να έχεις και το κεφάλι σου ήσυχο. Εμένα το κεφάλι μου μέσα στο κράνος με πόναγε λίγο γιατί είχα πάρει κάτι κινέζικα σε προσφορά one size fits all αλλά τελικά αποδείχθησαν πολύ μικρά για το δικό μου το κεφάλι το οποίο αν και δεν είναι γεμάτο χρυσάφι που θα έλεγαν και οι Τρύπες εντελώς αδειανό δε μπορώ να πω πως είναι αλλά δε μπορώ να πω και με ακρίβεια τι έχει μέσα , πάντως σίγουρα κάτι πρέπει να έχει γιατί το ακούω που κάνει γκλίνκι γκλίνκι όταν το κουνάω όπως εκείνα τα αυγά τα κίντερ που όσες φορές έχω προσπαθήσει να τα κλωσήσω το αποτέλεσμα είναι ένας καφές λεκές στον ποπό μου λες κι έχω χεστεί πάνω μου ενώ στην πραγματικότητα κάτι τέτοιο δεν έχει συμβεί κι εγώ περιμένω αντί για δωράκι να σκάσει μύτη ένα σοκολατάκι πράγμα που μέχρι σήμερα δεν έχει συμβεί, όμως αυτό σε καμία περίπτωση δε με πτοεί. Ειδικά τώρα με τη γρίπη των πτηνών καμία εμπιστοσύνη δεν έχω στα διάφορα αυγά που πηγαινοέρχονται γι’αυτό προτιμώ τα δικά μου τα οποία φροντίζω να μεγαλώνουν στο κατάλληλο το περιβάλλον χωρίς να τα βλέπει και πολύ το φως εκτός από αυτό του ψυγείου το οποίο όμως ωχρό καθώς είναι δεν τα τυφλώνει και πολύ και ως εκ τούτου έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι τα γυαλιά ηλίου δεν είναι ιδιαιτέρως απαραίτητα σε όλη αυτή τη διαδικασία παρόλο που σκέφτομαι πολύ σοβαρά την εγκατάσταση ενός υδραυλικού συστήματος τεντών αυτοπροσαρμοζόμενο στις απαιτήσεις της κάθε εποχής και ειδικά τώρα που μπήκε η άνοιξη για τα καλά θα πρέπει να λανσάρω και τη νέα κολεξιόν αυγών με έμφαση στα Πασχαλινά για τα οποία προορίζω ένα πρόστυχο κόκκινο σετάκι φουστάκι-μπουστάκι για να τους δώσω μια ώθηση μέρες που είναι. Φανταστείτε το Μέγα Σάββατο στην εκκλησιά κι όλο τον κόσμο που πέρυσι ήταν με τις λαμπάδες στο’να χέρι και τ’αυγά στο άλλο φέτος να έχει πρόβλημα διότι ποιος θα τολμήσει ν’αρχίσει να σπέρνει τον πανικό σπάζοντας και τσουγκρίζοντας αυγά μη υγειονομικώς ελεγμένα και πιθανούς φορείς του ιού Ζ38Τ61 κι όλα αυτά εν μέσω βεγγαλικών και κροτίδων και λίγο πριν τη μαγειρίτσα η οποία ρε παιδιά παράπονο το έχω ποτέ δεν έχει περισσέψει για να φάω και τέταρτο πιάτο, πάντα την καταβροχθίζουν, πέφτει όλο το σόι πάνω δεν αφήνει ούτε σταγόνα, σαν το Άλτις ένα πράγμα και μένω εγώ μετά να κοιτώ την κατσαρόλα σα χάνος. Έφαγες ρε άνθρωπε το πιάτο σου τι τρέχεις στα κρυφά μέσα στην κουζίνα τάχα μου να φέρεις χαρτοπετσέτες κι έρχεσαι με το πιάτο φίσκα; Αυτό δηλαδή είναι το νόημα της νηστείας; Άλλοι πάνε δήθεν και καλά να πλύνουν τα χέρια τους και τους βλέπεις με υπερχειλισμένα σαν το φράγμα του Μόρνου πιάτα και αναρωτιέσαι μετά πόσο αυτός ο υπερκαταναλωτισμός τους έχει επηρεάσει και δε μπορούν να δείξουν τη στοιχειώδη εγκράτεια ενώ ούτε με την ακράτεια έχουν γενικά πρόβλημα κι ας μη φοράνε και ούλτρα σλιπ παντ. Το πρωί βεβαίως θα σηκωθούμε όλοι με χαρά για να πάμε να φέρουμε τις γύρες μας γύρω από το αρνί που γυρίζει μπας και τσιμπήσουμε καμία πετσούλα ενώ οι πιο τολμηροί σαν και μένα προσπαθούν με το σουγιά να κόψουν κομματάκια από το κοκορέτσι γεγονός που εφτά στις δέκα ένα μικρό καψιματάκι ως σουβενίρ θα το αφήσει αλλά αν δεν πονέσεις δε θα μάθεις κιόλας. Σήμερα παγκόσμια μέρα του ύπνου και της ποίησης αντιστεκόμαστε, μαχόμαστε και τραγουδάμε Μαργαρίτα Ζορμπαλά «Φόρεσε τα Κόκκινα Πατίνια» σε δύο δόσεις άτοκες βεβαίως βεβαίως. Προσεχώς τα γυρίσματα της νέας μου επιτυχίας «Τσέλιγκας χωρίς αιτία», παρακαλείστε να αποστέλλετε τα βιογραφικά σας συνοδευόμενα από 2-3 φωτογραφίες χωρίς το μαγιό κατά προτίμηση για την οντισιόν.