Middle of Nowhere

Δε θυμάμαι ποτέ να είχα ιδιαίτερο πρόβλημα με το ξύπνημα και ειδικότερα στο παρελθόν με τον ύπνο δεν είχα και πολύ καλή σχέση. Ακόμη και με λίγες ώρες ύπνο ξυπνούσα άνετα πολύ πρωί μόνος μου και φυσικά η μεσημεριανή ανάπαυση ήταν κάτι το αδιανόητο για μένα. Τώρα τα πράγματα έχουν αλλάξει περισσότερο βέβαια και δε θεωρώ αρρώστεια το να κοιμάται κάποιος το μεσημέρι αλλά και πάλι δεν αρχίζω να χασμουριέμαι από τις δέκα το βράδυ αν δεν την έχω πέσει μετά τη δουλειά. Κλασσικός τρόπος ξυπνήματος, κινηματογραφικός κυρίως σε κωμωδίες είναι ο κουβάς με το νερό. Ποτέ δεν έχω υποστεί αυτήν τη ψυχρολουσία όμως έχω πεταχτεί απάνω από αγιασμό. Κλασσικά τέτοια μέρα θα πάει η μάνα μου να φέρει αγιασμό και να πιτσιλίσει όλο το σπίτι. Ειδικά όταν κοιμάσαι πρέπει να ρίξει διπλή δόση για να μη σε βρει ο αγιασμός κοιμισμένο, δε θα πιάσει αλλιώς η φώτιση. Των φώτων. Το λέει και τ’όνομα. Στον ύπνο σου δε χρειάζεσαι φώτιση, στο ξύπνιο είναι που μετράει. Έτσι λοιπόν κι εγώ εκείνη τη χρονιά θυμάμαι ότι είχα πεταχτεί γιατί της μάνας μου της είχε ξεφύγει ακόμη μεγαλύτερη ποσότητα. Αυτό πάει να πει φώτιση! Ενισχυμένη! Διάβασα σήμερα στα νέα (όχι την εφημερίδα, γενικά μιλώντας πάντα) για έναν τύπο που πνίγηκε στην προσπάθεια του να πιάσει το σταυρό. Μακάβριο έτσι; Έχω ακούσει ιστορίες όπου λένε ότι το κυνήγι του σταυρού είναι σαν αγώνας πόλο, πέφτει τρελό σπρωξίδι και ξύλο για να θριαμβεύσει κανείς κι όλα αυτά βέβαια αγιασμένα, μην ξεχνιόμαστε. Άνθρωποι περασμένης γενιάς σου λένε ότι οι νέοι σήμερα δεν πιστεύουν σε τίποτα, δεν τηρούν τα ήθη και τα έθιμα και διακρίνουν γενικώς μια παρακμή. Οι νέοι απ’την άλλοι διακρίνουν μια παρακμή σε αυτά τα ήθη και τα έθιμα. Δε μπορείς να βλέπεις όλη αυτή τη διαφθορά στην εκκλησία και να μην προβληματίζεσαι. Νομίζω πως σήμερα είναι Παρασκευή κι αυτό είναι δείγμα ότι έχει αρχίσει η δουλειά να με τυλίγει στους ρυθμούς της. Μέχρι και η Ελενίτσα με ρώτησε όταν γύρω στη μία την είχα πάρει τηλέφωνο πως και σχόλασα τόσο νωρίς. Σιγουρεύτηκα ότι ήταν αργία γιατί προς στιγμήν μία αμφιβολία ήρθε και κάθισε σαν το περιστέρι πάνω στο κεφάλι μου. Λοιπόν αυτό το βιολογικό ρολόι παρουσιάζει αρκετά μεγάλο ενδιαφέρον. Ίσως σήμερα να ήταν και μία καλή ημέρα για να νοικιάσω μπόλικες ταινίες. Ίσως πάλι να μην είναι καλή μέρα για τίποτα.