Thursday, November 24, 2005

Some Velvet Morning

Ο καιρός μουντός δε σε προδιαθέτει και για πολλές εξωσπιτικές δραστηριότητες σε κάθε περίπτωση όμως μια βόλτα στη βροχή μπορεί να συνοδευτεί από πολλά απρόοπτα είτε ευχάριστα όπως το να καταλήξεις σ’ένα μικρό καφέ μούσκεμα ως το κόκαλο και να σε κεράσουν μια ζεστή σοκολάτα, να σ’εφοδιάσουν και μ’ένα αδιάβροχο γιατί πάνω απ’όλα είσαι άνθρωπος και μετά πελάτης αλλά υπάρχουν και τα δυσάρεστα όπως να αρπάξεις μια γερή πνευμονία κι εκεί να σε δούνε σαν πελάτη κι όχι σαν άνθρωπο με τα γνωστά αποτελέσματα. Έχω συνδέσει τη βροχή με την κάθαρση σε όλες της τις εκδοχές. Από το γεμάτο κουτσουλιές αυτοκίνητο μου μέχρι το εσώτερο είναι μου το οποίο παρ’ όλη την αγριάδα του καιρού καταφέρνει και γαληνεύει, μπορεί μάλιστα να κάνει και τα ωραιότερα ταξίδια ανοίγοντας πανιά για να σαλπάρει κάτι βέβαια που στην Αθήνα τις μέρες βροχής είναι προτιμότερο έτσι κι αλλιώς. Θέλεις να πας στη δουλειά σου; Όχι δε θα πάρεις το αυτοκίνητο κάτι τέτοιο είναι μέγα στρατηγικό λάθος το οποίο στις περισσότερες των περιπτώσεων θ’αποβεί και μοιραίο. Θα πάρεις το φουσκωτό σου και δυο κουπιά για ν’αποφύγεις τις παγίδες. Δεν έχεις φουσκωτό; Πάρε μερικές τάβλες και φτιάξε μια πρωτότυπη σχεδία για να επιβιώσεις. Το σωσίβιο σε τέτοιες περιπτώσεις κρίνεται απαραίτητο αν και θα πρέπει να πληροφορήσουμε εδώ το φιλοθεάμων αναγνωστικό μας κοινό ότι η μπυροκοιλιά σωσίβιο έχει αντίθετα από τα επιθυμητά αποτελέσματα, κοινώς μας οδηγεί στο να πιάσουμε εύκολα πάτο το οποίο βέβαια είναι μαθηματικά εξακριβωμένο πως θα συνέβαινε είτε με την πρώτη πλημμύρα, είτε από το πολύ αλκοόλ του οποίου τα θαυμαστά έργα γίνονται ευδιάκριτα στην ευαίσθητη αυτή περιοχή τριγύρω του αφαλού. Εκ του ασφαλούς λοιπόν με το πλοιάριο μας φτάνουμε στη δουλειά όπου με τρόμο ανακαλύπτουμε ότι όλοι είναι σπίτι τους λόγω της καταιγίδας και τώρα είναι πια αργά και για να φύγουμε αφού αφενός τελείωσε η βενζίνη στον κινητήρα μας, χάσαμε τα κουπιά, η σχεδία που είχαμε παρκάρει απέξω παρασύρθηκε από το ρέμα μάνα μου δεν είναι ψέμα, αφετέρου ο διευθυντής μας είδε ο οποίος είναι και ο μόνος που έρχεται σε κάθε περίπτωση και με πάσης φύσεως λιμό και καταποντισμό που μας πλήττει. Φυσικά αυτός δε βαριέται ποτέ να μας πήζει κι ως εκ τούτου μια τέτοια μέρα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί διότι θα πρέπει να του φτιάξουμε καφέ όπως έκανε η γραμματέας του, να αρχειοθετήσουμε τα χαρτιά του όπως έκανε η γραμματέας του, να κανονίζουμε τα ραντεβού του όπως έκανε η γραμματέας του, να του πάρουμε ένα τσιμπούκι όπως έκανε η γραμματέας του κι εδώ έγκειται και το σημαντικότερο πρόβλημα διότι πως σκατά να ξέρεις πως του έπαιρνε τσιμπούκι αυτή; Ανυπέρβλητη δυσκολία όπως και να το δεις. Εντάξει αν του κάνεις ένα χειρότερο δεν τρέχει τίποτα αναπληρωματικός είσαι, την επομένη που θα έρθει εκείνη θα αποκατασταθεί η τάξη. Αλλά αν εσύ του κάνεις καλύτερο τι θα γίνει τότε το καημένο το κοριτσάκι; Θα χάσει τη δουλειά του για μια βροχερή ημέρα που δεν κατάφερε να φτάσει στη δουλειά; Κι εσύ που θα βρεθείς; Πρόβλημα παιδιά, γενικώς με βροχή μην το κουνάτε ρούπι από το σπίτι κι ας χάσετε κανένα μεροκάματο γιατί καλά να θέλει μόνο τσιμπούκια ο διευθυντής, αν έχει τίποτα περίεργα βίτσια π.χ. να τον πατάει η γραμματέας με τα τακούνια και τα σχετικά τι γίνεται; Εγώ σήμερα πάντως έμεινα σπίτι και ούτε στο φούρνο δε με βλέπω να πηγαίνω και οι φρυγανιές καλές είναι, παχαίνουν και λιγότερο.