Wednesday, November 09, 2005

Για πάσα νόσο...

...και για πάσα μαλακία που λέει και το μεγάλο το άσμα το ατελείωτο. Διότι έρχεται ο άλλος και σου λέει «Φίλε πήγα στο καζίνο χθες το βράδυ». Είσαι έτοιμος να πεις στ’ αρχίδια μου αλλά ξέρεις ότι έχει ψωμί ακόμα η υπόθεση οπότε γιατί να χαλαστείς από τόσο νωρίς; Περίμενε το τελειωτικό χτύπημα για να είσαι εντάξει, να έχεις και μία διάρκεια για να το ευχαριστηθείς. Τα ξερά, τα μονοκόμματα είναι πια μπανάλ.

Και η συνέχεια έρχεται καταιγιστική. Έχασα σου λέει και δεν εκπλήσσεσαι γιατί εκεί πας για να χάσεις. Έχεις ένα πλεόνασμα χρημάτων και δε ξέρεις τι να το κάνεις, θες να ξεπλύνεις λίγο βρώμικο χρήμα, διαβάζεις Φον Μαζόχ κάτι τέτοιο τελοσπάντων πρέπει να συμβαίνει και πας για να τ’ακουμπήσεις και να φύγεις και χαρούμενος για να ξαναπάς. Γιατί είναι κι αυτό να πούμε μια κοινωνική εκδήλωση, εκδηλώνεις βέβαια λίγο άγρια ένστικτα, αλλά αν δεν εκδηλωθείς πως θα δηλωθείς στην κάστα την καλή;

Διότι περί δηλώσεως είναι το όλο ζήτημα αγαπητοί μου. Και να μεν λέμε ότι εδώ στην Ελλάδα ότι δηλώσεις είσαι αλλά πρέπει μερικές φορές να το αποδείξεις κιόλας. Καλά λοιπόν τα λόγια αλλά όταν φτάνουμε στις πράξεις τι γίνεται; Εκεί υπάρχει πρόβλημα και μάλιστα μεγάλο. Και η φύση του προβλήματος; Οικονομική βεβαίως βεβαίως.

Ερωτοχτυπημένος ο νεαρός, τι νεαρός δηλαδή κοντεύει και τα τριάντα αλλά εδώ θα μου πεις πας σε μια κηδεία ενός εξηντάχρονου κι ακούς «Νέος έφυγε!», μάλλον νιάνιαρο πρέπει να τον λέω τον εν λόγω κύριο γνωστό πλέον και ως δηλωσία. Του γυάλισε η μικρά κορασίδα η οποία έχει εκλεπτυσμένα γούστα. Πως να τα ικανοποιήσεις όμως με 800 ευρώ μηνιάτικο; Εκεί υπάρχει ένα πρόβλημα και μάλιστα οξύτατο.

Αρχίζεις ψάχνεις τα παντελόνια σου και τα σακάκια σου, τα γυρνάς όλα ανάποδα μπας και πέσει κανένα ψιλό και με ότι μαζέψεις πας να της αγοράσεις ένα ταπεινό δωράκι των διακοσίων ευρώ γιατί η αγάπη θέλει πράξεις και όχι λόγια. Η μικρά όμως γουστέρνει και ρομαντικά τριήμερα στα διάφορα σαλέ κι ενώ εσύ γουστάρεις το παλέ (ντε σπορ) αναγκάζεσαι χωρίς το φίλο σου τον Επαλέ (σκόραρε προχθές) ν’αρχίσεις να ξεπουλάς κάτι παλιά κειμήλια που είχες σπίτι για να της προσφέρεις ρομαντικό σαβ/κο στο Καρπενήσι σε σουίτα με τζακούζι κι έναν αράπη συντροφιά γιατί η τιμή τσούζει, 295 γιουροντόλαρς αλλά το κοριτσάκι δεν μπορεί να μείνει όπου κι όπου.

Αυτά τον ακούς να σου εξομολογείται και είσαι έτοιμος να του πεις πως μαλάκες έχεις γνωρίσει πολλούς νουνού όμως μόνο ένα αλλά ο πάτος είναι πιο χαμηλά. Ναι αγαπητοί φίλοι και αγαπητές φίλες υπάρχει και πιο κάτω απ’αυτό. Ξοδεύεται ο μαλάκας και γυρνάει η νεαρά κορασίδα με φυσικότητα για να αποσαφηνίσει την κατάσταση διότι ο φίλος έχει ξεκινήσει να μπερδεύεται. «Μωρό μου εμείς ΔΕΝ τα έχουμε, αυτό εδώ είναι κάτι FREE». Τι free μωρέ μαλάκα που σου ‘χει στοιχίσει ο κούκος αηδόνι!