Μπλέξαν οι γραμμές μας

Η Kim Wilde τραγουδούσε Kids in America κι εγώ είχα ανακατευτεί με τόσα καλώδια που αποφάσισα να βάλω μία τάξη στο χάος. Τω καιρώ εκείνω λοιπόν η μία και μοναδική γραμμή τηλεφώνου στο σπίτι αποδείχθηκε ανεπαρκέστατη για τις ανάγκες κι έτσι τσίμπησα και μία δεύτερη από τον ΟΤΕ έτσι για να βρίσκεται. Έρχεται ο ΟΤΕτζής σπίτι, κάνει τα μαστορέματα του και μου δείχνει τη γραμμή μου. Τον ρώτησα τι να τα κάνω αυτά τα καλώδια που μου έδειξε και ενώ θα περίμενα μία απάντηση του στυλ "να τα βάλεις εκεί που ξέρεις" μου είπε να φωνάξω έναν ηλεκτρολόγο για να μου κάνει τα καλώδια πρίζα. Έκανα λοιπόν εγώ τα δικά μου μαστορέματα κα η γραμμή απέκτησε σάρκα και οστά. Ώσπου εγέννετω το ISDN. Κάποια στιγμή αποφασίζω να κόψω τη μία γραμμή και να μετατρέψω την άλλη σε isdn. Δεν ήθελα όμως το NT στην κεντρική πρίζα και υπήρχε πρόβλημα. Ευτυχώς είχα μελετήσει λίγο το ζήτημα και με τον ΟΤΕτζη κάναμε μία πατέντα αλλά έμεινα μ'ένα καλώδιο να διασχίζει ένα ολόκληρο δωμάτιο και να δημιουργεί προβλήματα. Ήρθε και το dsl οπότε το κακό με τα καλώδια έγινε ανυπόφορο. Ρώτησα από εδώ, ρώτησα από εκεί όλο κάτι πράγματα για ηλεκτρολόγους άκουγα. Γνωρίζω λοιπόν έναν τύπο στη δουλειά που γενικώς κατέχει τα του ΟΤΕ, του εκθέτω και την κατάσταση όπως ακριβώς έχει. Χρειάστηκαν μόνο δέκα λεπτά για να μου πει τι θα κάνω κι άλλα 10 να πάμε στο γραφείο του να μου δώσει κάτι όργανα για να τεστάρω τα καλώδια στις πρίζες έτσι ώστε να δω ποιο πάει που. Οπότε από αύριο έχω μαστορέματα ενώ με περιμένουν και τα κάγκελα του μπαλκονιού για ένα βάψιμο και με βλέπω αύριο το απόγευμα μετά την πάλη με τα καλώδια να τρίβω. Και το χειρότερο όλων; Γουστάρω μαστορέματα!