Τα βλέπω σχεδόν όλα θαμπά. Δε ξέρω πως βλέπω τη μύτη μου, αυτήν δεν την πολυκοίταζα ούτε και πριν. Τόσες μέρες μέσα στα σκοτάδια και επιτέλους σε λίγα λεπτά η πρώτη βόλτα. Προσεκτικά αλλα έξω. Έξω απ' αυτήν την απομόνωση. Ουφ. Και για να παραφράσω και τον ποιητή "No more glasses anymore". Ο τσέλιγκας ξανά με αετίσιο μάτι.