Το σκηνικό τοποθετείται σ’ένα ορεινό χωριό του νομού Μαγνησίας. Μαζεμένος ο κόσμος περιμένει τον επιτάφιο να βγει, υπάρχει και το σχετικό κους κους, κυρίως με όσους δεν είναι μόνιμοι κάτοικοι αλλά επισκέπτες τώρα πια. Μια πρώτη ξαδέρφη μου που έχει χρόνια να πάει στο χωριό συναντά μια θείτσα η οποία είχε ένα μαγαζί, το μοναδικό για την ακρίβεια, απ’ όπου πηγαίναμε και ψωνίζαμε. Λέει λοιπόν η εν λόγω θείτσα για τη ξαδέρφη μου: «Πω πω, πως μεγάλωσες, σαν χθες μου φαίνεται που ερχόσουν με τον παππού να σου πάρει παγωτό». Το ότι ο παππούς έχει πεθάνει από το 1984 νομίζω ότι δε χρειάζεται να το αναφέρω.