stairway to hell

Για τη ζωή τα έχουμε και πει και προηγουμένως από αυτό εδώ το μπλογκ οπότε παρακάμπτω τους συνήθεις χαρακτηρισμούς για να καταλήξω στο σημαντικό και ουσιώδες γεγονός αυτό της ανόδου μου εις την Καβάλα, γνωστή και ως πόλη των κουραμπιέδων. Δεν ήθελα να το παίξω προληπτικός αλλά έπρεπε για να πετύχω τον πονηρό κατά τ’άλλα σκοπό μου. Διότι όπως και να το κάνουμε είναι διαφορετικό να φτάσεις στην πόλη Τρίτη και 13 και άλλο ανήμερα του Αγίου Βαλεντίνου. Προφασίζομαι λοιπόν την καταραμένη ημέρα και δηλώνω άρνηση στο να πετάξω με αυτές τις συνθήκες ενώ ταυτόχρονα μεθοδεύω το παρασκήνιο για την μετατόπιση του ταξιδιού, όπερ και εγέννετω. Συγκλονισμένος με το αποτέλεσμα σκέφτομαι ότι πρέπει να γυρίσω όλα τα μπαράκια της Καβάλας εκείνη την ημέρα όπου πλήθος των ευάλλωτων λόγω της γιορτής αζευγάρωτων γυναικών θα χιμήξει στο νέο αίμα της πόλης, τη φρέσκια σάρκα που θα κάνει δυναμική εμφάνιση και ως νέος Άγιος Βαλεντίνος θα ευλογήσει με το γνωστό τρόπο το ποίμνιον. Καβάλα!