Ο σατανάς μπήκε μέσα μου και με οδήγησε προς το ψυγείο έτσι ώστε να πάρω μία παγωμένη κόκα κόλα. Στη διαδρομή άκουσα έναν τύπο να σκούζει και στρέφοντας την κεφαλή μου αριστερά πέτυχα τον Χρήστο Δάντη να κοπανιέται. Κοιτάω πιο προσεκτικά και βλέπω ότι πρόκειται για ένα εμφανέστατα αποτυχημένο πλέι μπακ. Αναρωτήθηκα πόσο περισσότερο θα τα σκάτωνε αν έλεγε το τραγούδι λάιβ. Γύρισα πίσω κι άρχισα να γράφω το ποστ αυτό. Τώρα σκέφτομαι να μην πιω κόκα κόλα αλλά ουίσκι. Ας όψεται το αστικό. Κόπηκα και στο ξύρισμα σήμερα αισχρά αλλά ευτυχώς άρχισα και αναρρώνω. Έφαγα και μια γαμάτη γραβιέρα. Δεν έχω θήκες για σιντί. Πάω στο ψυγείο επιτέλους.