Tuesday, December 13, 2005

Μήπως...

...κυνηγάμε τελικά όλοι το Αμερικάνικο Όνειρο; Αυτό σκέφτομαι κάθε φορά που βλέπω όλα τα σπίτια τιγκαρισμένα με λαμπάκια και στολισμένα από την κορφή ως τα νύχια. Λες και βγαίνουμε από τη γραμμή παραγωγής καλοκουρδισμένα παιχνίδια κι όποιος ξεφύγει από τη σειρά ουαί κι αλίμονο του. Ζούμε αποπροσανατολισμένοι από τα πραγματικά μας προβλήματα; Πιθανόν. Μπορεί ν'αλλάξει αυτό; Πιθανόν εις το τετράγωνο. Η απογοήτευση σίγουρα δεν είναι λύση όσο κι αν δε μπορείς να την αποφύγεις ειδικά όταν πρόκειται για κοντινούς σου ανθρώπους που πίστευες ότι θα ξεφύγουν από τη μάζα. Ευχαριστώ το φίλο Πάνο για την παραπάνω εικόνα που σχεδίασε για να χρησιμοποιηθεί σε μια αφίσα ενός κινηματογραφικού μίνι φεστιβάλ που έγινε το Σεπτέμβριο. Στα περισσότερα μαγαζιά των Εξαρχείων δε δέχθηκαν να τη φιλοξενήσουν δίπλα στις τόσες άλλες βιβλίων, ταινιών, κ.λ.π. γιατί οκ είμαστε ανεξάρτητοι αλλά κι εμείς για ένα όνειρο ζούμε ας μην το χλευάζουμε στις βιτρίνες μας δεν κάνει...