Monday, January 23, 2006

Dead Man Walking

Πήγα χθες με το Σοφοκλή σ'ένα κοντινό cafe - bar - beer - darts club, ένα μέρος που συμπαθώ αρκετά και που ο ιδιοκτήτης παίζει όλη την ώρα τζαζ. Αν πας να του πεις ν'αλλάξει τη μουσική θα σου πει ότι παίζει την καλύτερη μουσική στην Αθήνα και η συζήτηση θα λήξει εκεί. Αν λείπει βέβαια όλο και κάτι ροκ σπόντες πέφτουν οπότε το πράγμα δε γίνεται τόσο μονότονο. Ο ιδιοκτήτης είναι 50-55 και πρόσφατα παντρεύτηκε και περιμένει και παιδί με μία 19χρονη η οποία μάλλον ακολουθεί την πορεία του Johnny Depp στο Dead Man ενώ ένα τραγουδάκι του Johnny Cash είθε να σας συντροφεύει όπως συμβαίνει αυτή τη στιγμή ακριβώς σε μένα και γενικά σε όλο τον περιβάλλοντα χώρο. Υπάρχουν μερικοί άνθρωποι που είναι πόζεροι. Πολύ πόζεροι. Χθες ας πούμε στο darts club υπήρχε ένας τύπος που στηνόταν λες και θα έριχνε με μπαστούνι του γκολφ ενώ τέντωνε το χέρι το έφερνε μπροστά με μια μυσταγωγική διαδικασία και τελικά έριχνε τη βολή με το βελάκι. Ο Σοφοκλής αρνείται πεισματικά να μάθει βελάκια κι έχει αρχίσει να πειράζει μια φυσαρμόνικα. Εγώ τον κοροιδεύω ότι έτσι θα γίνει καλύτερος στις πίπες και αρνούμαι να βάλω οτιδήποτε στο στόμα μου που θα προϋποθέτει ότι θα ρουφάω και θα φυσάω εκτός κι αν μιλάμε για αργιλέ οπότε το πράγμα αλλάζει. Σχολιάζαμε λοιπόν τον τύπο ο οποίος έπαιζε μόνος του, ενώ έκανε και διάλλειμα για να στρίψει τσιγάρο και να τραβήξει μερικές ρουφηξιές. Από φωτογραφικής απόψεως και μόνο μπορούσες να τον φέρεις στο ίδιο πλάνο μ'εκείνη την ωραία γκομενίτσα που έπαιζε μόνη της εκεινο το παιχνίδι το φώτο play ή όπως αλλιώς λέγεται. Έκαναν μία ωραία αντίθεση και το κάδρο γέμιζε. Στη συνέχεια βέβαια αυτός θα έπαιζε μόνος του έτσι κι αλλιώς αλλά η γκομενίτσα ΑΝΣΚ δε θα του έριχνε ούτε μισό βλέφαρο. Γιατί; Επειδή ήταν θαμώνας του μαγαζιού και είχε δει ένα σωρό καλούς παίχτες να παίζουν πριν από αυτόν και θα έβλεπε κι ένα σωρό ακόμη μετά από αυτόν. Το δίχως άλλο, σίγουρα θα είχε παρατηρήσει πως πιάνουν το βελάκι. Τα καραγκιοζιλίκια λοιπόν με το τέντωμα, το άπλωμα, το λύγισμα, την ιεροτελεστία γενικώς μόνο το γέλιο μπορούσαν να προκαλέσουν διότι ο μάστορας (όχι ο γνωστός τον υπολογιστών) έκανε λάθος επί της βασικής αρχής του κρατήματος. Σα να τραβάς μαλακία και ο μεγάλος με τον αντίχειρα να βρίσκονται στη βάση του πέους (η κίνηση από μόνη της παραπέμπει σε χαρακτηρισμό ανθρώπων ως χέστηδων, ή σε κόψιμο, ή σε κλανιά, γενικά σε κάτι βρώμικο). Αυτές οι τακτικές δημοτικού πολύ μου τη δίνουν ώρες ώρες. Και τώρα που το σκέφτομαι είναι ώρα για μία παρτίδα βελάκια.